Θεωρώ το θέατρο ως μια πρόβα επανάστασης. Όπως λέει ο Augusto Boal «τόσο στο περιεχόμενο όσο και στη μορφή σε όλο το θέατρο, εξερευνούμε την ιστορία ως μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς, που πρέπει να μεταφερθεί στις νέες γενιές και αυτό βοηθά στην αντιμετώπιση και στην οικοδόμηση του κοινού λαμπερού μέλλοντος μας μαζί..». Όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες, όπου υπάρχει θέληση υπάρχει και τρόπος. Όσο αναπνέουμε, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για ένα κοινό μέλλον και μια ενωμένη χώρα και να θεραπεύουμε το παρελθόν μας με ενσυναίσθηση και καλοσύνη. Και μια μέρα πιστεύω ότι θα πούμε στα παιδιά μας την ιστορία της ειρήνης τουτου του όμορφου νησιού μας...