Από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Κύπρος βρέθηκε στο στόχαστρο συνομωσιών και ξένων επιβουλών, οι οποίες επιδίωκαν την εξάρτηση του νησιού από τις μητέρες πατρίδες, θέλοντας να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ για επικράτηση στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Σημαντικό εργαλείο των Νατοϊκών Δυνάμεων υπήρξε ο εθνικισμός και ο άκρατος αντικομμουνισμός που επικρατούσε τη συγκεκριμένη περίοδο στο νησί, αφού Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι κομμουνιστές, οι οποίοι προωθούσαν την φιλία μεταξύ των δύο κοινοτήτων και αντιπάλευαν τον εθνικισμό-σωβινισμό, βρέθηκαν στο στόχαστρο των παρακρατικών δυνάμεων ένθεν και ένθεν. Είναι επίσης γνωστό ότι, οι εθνικιστές και στις δύο κοινότητες θεωρούσαν την Κυπριακή Δημοκρατία μεταβατικό στάδιο της «Ένωσης» και της «Διχοτόμησης» αντίστοιχα.