Μια φορά και έναν καιρό, στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία και σε ένα σωρό άλλες χώρες οι εργαζόμενοι ήταν άπληστοι.  Δεν φτάνει που οι καλοί επιχειρηματίες τους έδιναν δουλειά και δεν τους άφηναν στο δρόμο, ζητούσαν συνεχώς αύξηση στο μισθό, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δημόσια και δωρεάν παιδεία για τους ίδιους και τα παιδιά τους, καλές συνθήκες εργασίας, δουλειά με δικαιώματα. (άκουσον άκουσον!!)

Περισσότερα...

Είχαμε φτάσει και είχαμε φτιάξει μια εποχή κοινωνικής ευημερίας, όπου όμως έλειπαν οι αρχές και οι αξίες.  Χτίζαμε πολλά κι απολαμβάναμε λίγα, μετράγαμε την αξία του ανθρώπου με τα τετραγωνικά του σπιτιού του και με τα κυβικά του αυτοκινήτου του. Ούτως ή άλλως έτσι μας έμαθε το σύστημα. Αυτό το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Να μην έχουμε αξίες, ούτε ιδανικά. Να καταπατούμε τον άνθρωπο για να μπορούμε να αγοράζουμε επαύλεις και υπερπολυτελή αυτοκίνητα.

Περισσότερα...

Με αυτούς τους στίχους, από το τραγούδι του αείμνηστου Δημήτρη Μητροπάνου, απευθύνομαι στους νέους που βρίσκονται στην ίδια θέση με εμένα.

Περισσότερα...

Αφού δεν δουλεύω σε κανέναν από τους 3 κερδοφόρους ημικρατικούς οργανισμούς (ΑΗΚ, CYTA, Λιμάνια), ας τους ιδιωτικοποιήσουν! Τι να πειράζει αν παραδοθούν στα χέρια ντόπιων και ξένων ιδιωτικών συμφερόντων, που καθόλου δε θα νοιαστούν για τον κοινωνικό χαρακτήρα των οργανισμών αυτών; Ας τους ξεπουλήσουν. Δεν είναι ανάγκη να αντιδράσω. Έτσι και αλλιώς, έχω εμπιστοσύνη στις «δεσμεύσεις» της Κυβέρνησης.

Περισσότερα...