Οι αυταπάτες των εκλογών

Όσο κοντεύουν οι εκλογές, βλέπουμε πιο έντονα μια οργανωμένη προσπάθεια καναλιάσματος της οργής και αγανάκτησης του κόσμου για όλα όσα συμβαίνουν στον τόπο μας, ειδικά τα τελευταία τρία χρόνια, προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις και επιλογές. Μια ματιά σε εφημερίδες, ενημερωτικές εκπομπές, μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όχι μόνο, επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές.

«Ψηφίστε μικρά κόμματα»: Πολλοί είναι εκείνοι, είτε προσωπικότητες, είτε λειτουργοί των ΜΜΕ, είτε τα ίδια τα «μικρά κόμματα», οι οποίοι εντέχνως μας υποβάλλουν ότι θα πρέπει να ψηφίσουμε «μικρά» κόμματα σε αυτές τις εκλογές. Μα αναρωτήθηκε κανείς τι σημαίνει «μικρό» κόμμα και γιατί παραμένει μικρό; Στην πλειοψηφία τους, αποτελούν εφήμερα δημιουργήματα, με καθαρά προεκλογικούς σκοπούς ή/και προσωπικές φιλοδοξίες, τα οποία σβήνουν σαν διάττοντες αστέρες (βλ. ΕΥΡΩΔΗ και ΕΥΡΩΚΟ), όταν δουν το ενδεχόμενο εκλογικής επιτυχίας ή/και ανέλιξης να απομακρύνεται. Την ίδια ώρα, αποτελούνται από ετερόκλητες δυνάμεις, οι οποίες συνωστίζονται γύρω από έναν «κοινό σκοπό» (βλ. ενάντια στη ΔΔΟ), είτε γύρω από έναν… «ηγέτη», που ως δια μαγείας θα δώσει λύση σε όλα τα προβλήματα του τόπου. Εκφράζουν θέσεις ανάλογα με το τι τα βολεύει, χαϊδεύοντας τα αυτιά των πολιτών, ελπίζοντας σε πρόσκαιρες ψήφους. Ας προβληματιστούν τα ίδια, λοιπόν, γιατί παραμένουν «μικρά» κόμματα…

«Ψηφίστε νέους»: Άλλο ένα «χιτάκι» της εποχής, είναι το να ψηφίσουμε νέους υποψήφιους, λες και η μικρή ηλικία αυτόματα μετατρέπει κάποιον σε υπερασπιστή των δικαιωμάτων των εργαζομένων και του λαού. Οι υποψήφιοι βουλευτές κατέρχονται κάτω από τη σημαία ενός κόμματος ή συνδυασμού, τα οποία έχουν προγραμματικές θέσεις και προτάσεις για το σύνολο των ζητημάτων που απασχολούν την κοινωνία μας, με το Κυπριακό, την οικονομία και την ανεργία, να δεσπόζουν της προσοχής των πολιτών σήμερα. Είναι, λοιπόν, αστείο, έως αφελές, να θεωρεί κάποιος ότι εάν και εφόσον αυτοί οι «νέοι» εκλεγούν θα πράττουν και θα ψηφίζουν ενάντια στο κόμμα τους, εκτός κι αν θίγονται προσωπικά συμφέροντα ή σκοπιμότητες, βεβαίως βεβαίως. Επίσης, οι ακριβοπληρωμένες –έως και ενοχλητικές- διαφημίσεις σε πινακίδες, διαδίκτυο, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πολλών από αυτούς, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια πειστικότητας του… «νέου», που τάχα θα φέρουν.

«Όλοι είναι το ίδιο»: Αυτό κι αν πλασάρεται από το πρωί μέχρι το βράδυ, τόσο με πληρωμένες διαφημίσεις μέσω νέο-δημιουργηθέντων σελίδων κοινωνικής δικτύωσης ή/και διαφημιστικών πινακίδων, όσο και από τα αστικά ΜΜΕ, φυσικά. Είναι, όμως, όντως έτσι; Φυσικά και όχι! Αν ήταν, όλα τα νομοσχέδια και οι προτάσεις νόμου θα περνούσαν ομόφωνα από τη Βουλή, χωρίς κανένα πρόβλημα. Αλλά αυτό δε συμβαίνει. Αντίθετα! Το τι ψηφίζει το κάθε κόμμα στη Βουλή εξαρτάται από ποια τάξη υπηρετεί. Μια ματιά στις ψηφοφορίες ζητημάτων μεγάλης σημασίας όπως π.χ. οι εκποιήσεις, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι περικοπές στις κοινωνικές παροχές, τα ωράρια των καταστημάτων και άλλα, καταδεικνύουν την πραγματικότητα. Ότι, δηλαδή, τα κόμματα λειτουργούν με βάση την ιδεολογία τους (όσα έχουν) και αυτούς που υπηρετούν.

Αυτοί που σπέρνουν αυταπάτες στον κόσμο, ότι ξαφνικά όλα θα αλλάξουν εάν αποφασίσουν να εμπιστευτούν κάποιους, οι οποίοι απλά είναι «μικροί» ή/και «νέοι», χωρίς να στέκονται στις θέσεις και προτάσεις τους, καλά θα κάνουν να μας πουν και για ποιους δουλεύουν.

Η ιστορία και η πορεία του καθενός είναι καταγεγραμμένη. Και αυτών που έθαβαν την προοπτική λύσης για να εκλεγούν στην Προεδρία το 2013 και αυτών που «ξαφνικά» ανακάλυψαν ότι η ΔΔΟ είναι καταστροφή, ενώ τη στήριζαν για χρόνια και αυτών που στηρίζουν το κεφάλαιο εις βάρος των εργαζομένων, όσο και αυτών που δημιούργησαν ή μπήκαν σε κόμματα - πολιτικά ουράνια τόξα, για να γαντζωθούν σε καρέκλες εξουσίας και στην πολιτική σκηνή.

Το ΑΚΕΛ είναι το μόνο κόμμα που παραμένει σταθερό στις θέσεις του, σοβαρό, με θέσεις και προτάσεις και αφουγκράζεται τα προβλήματα της κοινωνίας και εκφράζει τις ανησυχίες της. Η αποχή δεν είναι επιλογή, ούτε στέλνει μήνυμα. Μονάχα στηρίζει εκείνους που μας θέλουν δούλους, υποταγμένους και με σκυφτό το κεφάλι. Ψήφος στο ΑΚΕΛ σημαίνει αντίσταση, διεκδίκηση και προοπτική. Με το κεφάλι ψηλά και το χέρι στην καρδιά, ψηφίζουμε ΑΚΕΛ – Αριστερά – Νέες Δυνάμεις!

 

Αντρέας Παναγιώτου

Μέλος Εκτελεστικού Συμβουλίου ΕΔΟΝ

 

 

Εγώ και …οι χιλιάδες άλλοι μύθοι!

«Το 2012, το σύνολο της μετανάστευσης ήταν 18.105, εκ των οποίων μόνο οι 1.050 ήταν Κύπριοι. Το 2013, η μετανάστευση ανέβηκε στις 25.227, εκ των οποίων μόνο οι 3.579 ήταν Κύπριοι. Το 2014, είχαν μεταναστεύσει 24.154, εκ των οποίων μόλις οι 2.016 ήταν Κύπριοι.» Αυτό απάντησε ο Νίκος Αναστασιάδης όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο για τις «30,000» Κύπριους μετανάστες των τελευταίων τριών χρόνων.

© 2024 EDON. All Rights Reserved.