Του Στέλιου Καράσαββα
Φοιτητής του τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών ΤΕΠΑΚ
Όχι, δεν είμαι νοσηλευτής, αλλά σήμερα θα γίνω. Όπως ήμουν χθες γιατρός, αύριο ξενοδοχοϋπάλληλος και μεθαύριο ό,τι χρειαστεί. Η κοινωνία βρίσκεται στον αναπνευστήρα και η Πολιτεία κλείνει το ρεύμα. Υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα το οποίο με τις πράξεις σας δεν το μειώνετε, αλλά το γιγαντώνετε. Δεν υπάρχουν καν τα βασικά, ούτε υγεία με τις αλλαγές που κάνετε, ούτε παιδεία με τον τρόπο που συμπεριφέρεστε, ούτε ελευθερία με τον τρόπο που αντιδράτε.
Δε νοείται οι πτυχιούχοι νοσηλευτές να αναγνωρίζονται σαν μεταλυκειακοί κι αυτό διαφαίνεται από την κλίμακα εισδοχής που βρίσκεται πολύ πιο κάτω από τους υπόλοιπους απόφοιτους ανώτατης εκπαίδευσης. Αυτό από μόνο του είναι μια αυτοαναίρεση του ίδιου του κράτους το οποίο έχει εδώ και πολλά χρόνια αναγνωρίσει την ανώτατη εκπαίδευση των νοσηλευτών και ήδη υπάρχει και σε δημόσιο τριτοβάθμιο ίδρυμα. Το γεγονός αυτό φέρνει σε μια δύσκολη και ακατανόητη θέση τους φοιτητές των τμημάτων της Νοσηλευτικής, τόσο στη δημόσια, όσο και στην ιδιωτική εκπαίδευση.
Δε μπορεί να είναι η υποστελέχωση των νοσοκομείων ανεκτή, ούτε η στέρηση ή μείωση μισθών, τα οποία έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια συνήθεια. Η δική σας ευθύνη κ. Αβέρωφ, αλλά και όλης της Πολιτείας είναι πλέον να σταματήσει αυτή η προώθηση ιδιωτικών συμφερόντων, στο όνομα των οποίων γίνονται εργασιακά εγκλήματα εις βάρος των εργαζομένων. Καταντήσαμε να μην μπορούν οι φτωχοί άνθρωποι να έχουν μια επαρκή νοσηλεία στα δημόσια νοσηλευτήρια, λόγω της έλλειψης προσωπικού και εξοπλισμού, αλλά και οι εργαζόμενοι να μην μπορούν να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή λόγω του μεγάλου φόρτου εργασίας και του χαμηλού εισοδήματος.
Σήμερα είμαι νοσηλευτής, αύριο αγρότης και μεθαύριο γιατρός, αλλά μια ζωή θα είμαι άνθρωπος. Δεν πρέπει να γίνει ανεκτό από κανέναν η δημόσια υγεία να γίνει δημόσιος κίνδυνος. Θα στηρίζουμε όπως πάντα τους εκμεταλλευόμενους και όπως πάντα θα σταθούμε στο πλευρό τους. Αν διαβάζετε κ. Αβέρωφ, τον άνθρωπο δεν τον κάνουν ούτε τα πτυχία του, ούτε η δουλειά του, τον άνθρωπο τον κάνει η παιδεία του. Κι από όσο γνωρίζω, οι νοσηλευτές έχουν παιδεία και πολλές φορές περισσότερη απ' όλη την κοινωνία μαζί.