Πολλές φορές σκεφτόμαστε ότι εν έτη 2022 πολλά πράγματα θα έπρεπε να θεωρούνται δεδομένα. Όντως για μια μερίδα του πληθυσμού αρκετά πράγματα είναι δεδομένα. Σκέφτηκε ποτέ κάποιο ετερόφυλο άτομο πως θα ήταν να μην του επιτρεπόταν να αγαπήσει; Να εκφραστεί ελεύθερα; Να μην του επιτρεπόταν ουσιαστικά, να είναι ο εαυτός του;
Αν όμως αναλογιστούμε πως μόλις 32 χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αφαίρεσε την ομοφυλοφιλία από τον κατάλογο των «ψυχικών διαταραχών» τότε ίσως αντιληφθούμε πλήρως πως ούτε στα μισά του δρόμου δεν έχουμε φτάσει ακόμη όσον αφορά το σεβασμό στη διαφορετικότητα και την εξάλειψη κάθε μορφής ομοφοβίας. Ως εκ τούτου, η 17η Μαΐου έχει οριστεί ως η Διεθνής Ημέρα κατά της Ομοφοβίας και της Τρανσφοβίας ακριβώς λόγω αυτής της ενέργειας του ΠΟΥ το 1990.
Οι συνέπειες της πανδημίας
Μεταξύ άλλων, φαίνεται πως οι συνέπιες της πανδημίας επηρέασαν και τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Κατά την προηγούμενη περίοδο, και ένεκα των μέτρων που είχαν ληφθεί σχετικά με την υγειονομική ασφάλεια, υπήρξαν αναφορές για αύξηση του στίγματος αφού σε διάφορες χώρες της Ευρώπης καταγράφηκαν καταγγελίες για κατάχρηση των οδηγιών περί COVID-19 από την αστυνομία εις βάρος ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων και των οργανωμένων συνόλων τους. Αναμφισβήτητα η αύξηση του στίγματος δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο και τον τομέα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης καθότι με το ξέσπασμα της πανδημίας τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα έρχονται αντιμέτωπα με νέες μορφές εμποδίων ως προς την περίθαλψη τους.
Συνθήκες στην Κύπρο, βγαλμένες από το παρελθόν και ο ρόλος του ΑΚΕΛ
Μιλώντας για αυτονόητα και δεδομένα, μπορούμε να υποθέσουμε πως όλα τα άτομα γεννιούνται ελεύθερα και ίσα όσον αφορά το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια και το σεβασμό. Ωστόσο, τον Μάρτιο του 2022 συζητήθηκε η πρόταση νόμου του ΑΚΕΛ για ποινικοποίηση των θεραπειών μεταστροφής σε βάρος των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων. Κατά τη συζήτηση στην επιτροπή Ανθρωπίνων της Βουλής ειπώθηκαν τραγικά περιστατικά. Εκπρόσωποι του ΑΚΕΛ και της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας ανέφεραν μεταξύ άλλων για περιπτώσεις που γονείς και οικογενειακό περιβάλλον βασισμένοι σε επικίνδυνες και αντιεπιστημονικές αντιλήψεις πως αυτά τα άτομα είναι άρρωστα τα αντιμετωπίζουν λες και πάσχουν από κάποια ασθένεια καθώς τους αναγκάζουν να βλέπουν γιατρούς και να λαμβάνουν ακόμη και φαρμακευτική αγωγή. Τέτοιες περιπτώσεις, μπορούν να καταταχθούν σε κατηγορίες βασανιστηρίων. Σε σχέση με τις ποινές, σημειώνεται πως οι ποινές που έχουν συζητηθεί ήταν μέχρι και δύο έτη.
Τέτοιες αντιλήψεις δεν είναι μόνο συντηρητικές αλλά είναι και επικίνδυνες. Αυτές οι πρακτικές ενισχύουν και διαιωνίζουν τη ρητορική μίσους σε οτιδήποτε «διαφορετικό». Μέχρι πριν από κάποια χρόνια, ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που μπορεί να ζούσαν για χρόνια μαζί δεν μπορούσαν να διασφαλίσουν ούτε τα βασικά τους δικαιώματα χωρίς τη ψήφιση του Συμφώνου Συμβίωσης. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είχε χαρακτηριστεί από το ΑΚΕΛ ως «βήμα προόδου» εφόσον διαμέσου του νομοσχεδίου αυτού κατοχυρώθηκε η ίση μεταχείριση ομόφυλων και ετερόφυλων ζευγαριών καθώς μπορούσε να διασφαλίσει κοινωνικά, συνταξιοδοτικά, κληρονομικά και άλλα δικαιώματα. Δυστυχώς, μόλις 7 χρόνια πριν στη σχετική συζήτηση της ολομέλειας ακούστηκαν και σκοταδιστικές απόψεις από βουλευτές οι οποίοι ακόμη κατέχουν έδρα στη Βουλή. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το «Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να αναγιωθούν όπως όλα τα παιδιά» και την υπόσχεση του κ. Θεμιστοκλέους πως εάν επανεκλεγεί θα προσπαθήσει με όλες του τις δυνάμεις να καταργήσει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο;
Δυστυχώς, σε κοινωνίες των «κύριων Θεμιστοκλέους», θεωρείται καλύτερο για ένα παιδί να μεγαλώνει σε μια «φυσιολογική» οικογένεια – κι ας βιώνει καθημερινά βία, κι ας είναι παραμελημένο χωρίς να λαμβάνει την αγάπη και την φροντίδα που χρειάζεται, παρά να μεγαλώνει με δύο μπαμπάδες ή μαμάδες.
Ο κοινωνικός ιστός, δεν απειλείται από νόμους και πρακτικές που προστατεύουν τα ίσα δικαιώματα και τον σεβασμό, αλλά από τις διακρίσεις, τον ρατσισμό, τη ρητορική μίσους και τις φασιστικές ενέργειες και αντιλήψεις. Είναι αδόκιμο να αγωνίζεται κανείς για κοινωνική δικαιοσύνη μεταξύ των λαών χωρίς να συμπεριλαμβάνει των αγώνα για εξάλειψη των διακρίσεων με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό, το χρώμα, τη θρησκεία, τη γλώσσα. Ο αγώνας αυτός πρέπει να δοθεί εντός της Βουλής ώστε να υπάρχουν νομικά κατοχυρωμένα πλαίσια προστασίας και ελέγχου, την ίδια στιγμή όμως, πρέπει να δοθεί και εκτός Κοινοβουλίου μαζί και δίπλα με τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα και ενάντια στην ομοφοβία και τη ρατσιστική/φασιστική ρητορική.
Sneek Peek
Λεσβία: Γυναίκα που την έλκουν σεξουαλικά και συναισθηματικά άλλες γυναίκες.
Ομοφυλόφιλος: Άνδρας που τον ελκύουν σεξουαλικά και συναισθηματικά άλλοι άνδρες.
Αμφισεξουαλικά άτομα: Τα άτομα που ελκύονται ερωτικά και συναισθηματικά από άνδρες και γυναίκες.
Τρανς (διαφυλικά ή διεμφυλικά): είναι τα άτομα που αντιλαμβάνονται το φύλο τους διαφορετικά από το φύλο που τους αποδόθηκε κατά τη γέννηση τους.
(Κ) Queer άτομα: τα άτομα τα οποία δεν ανήκουν στην κατηγορία των ετεροφυλόφιλων ούτε αυτοπροσδιορίζονται ως ομοφυλόφιλοι ή λεσβίες.
Ίντερσεξ: είναι τα άτομα που γεννιούνται με παραλλαγές στα έμφυλα τους χαρακτηριστικά (χρωματοσώματα ή γεννητικά όργανα) οι οποίες δεν παραπέμπουν στον κλασσικό ορισμό των αρσενικών και των θηλυκών σωμάτων.
Σεξουαλικός προσανατολισμός: Όρος που αναφέρεται στην ερωτική, συναισθηματική, σεξουαλική, ρομαντική έλξη ενός ανθρώπου προς συγκεκριμένο φύλο.
Ταυτότητα φύλου: Ο τρόπος με τον οποίο ένα άτομο βιώνει το φύλο του – είτε αυτό συμπίπτει είτε όχι με το βιολογικό φύλο του. Μπορεί δηλαδή βιολογικά να ανήκει στο ένα φύλο ενώ κοινωνικά να εκφράζεται μέσω της ένδυσης, του τρόπου ομιλίας και της συμπεριφοράς ως το άλλο φύλο.
Διεμφυλικό άτομο: Άτομα τα οποία έχουν ταυτότητα φύλου διαφορετική από αυτή που έχουν γεννηθεί. Τα διεμφυλικά άτομα ενδέχεται να έχουν υποβληθεί σε επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητο.
Γραφείο Ισότητας και Ισοτιμία Κ.Σ. ΕΔΟΝ