09 Φεβρουαρίου 2014, ΕΤΚΑ – ΠΕΟ, Λευκωσία
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες,
Είναι με ιδιαίτερη χαρά, αλλά και περηφάνια, που για ακόμη μια φορά ως ΕΔΟΝ βρισκόμαστε σήμερα στο Παγκύπριο - Ετήσιο Συμπόσιο της ΠΕΟΜ. Νιώθουμε ιδιαίτερη χαρά, γιατί το σημερινό συμπόσιο αυτό αποτελεί απόδειξη, για τις έγνοιες, τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς και τις διεκδικήσεις των μαθητών μας για όλα όσα τους αφορούν. Αποτελεί απόδειξη ότι οι μαθητές μας είναι ώριμοι, έχουν άποψη και αυτή την άποψη την διεκδικούν. Φτάνει βέβαια να την γνωρίζουν. Σας συγχαίρουμε θερμά για τους αγώνες που διεξάγεται για δημόσια δωρεάν παιδεία, για τον σκληρό αγώνα των κόμιστρων, που κάποιοι δυστυχώς, δεν θέλουν να καταλάβουν ότι υπάρχουν όντως μαθητές που δεν μπορούν να πληρώνουν για να πάνε στο Σχολείο τους. Για τους αγώνες ενάντια στις πολιτικές που διαλύουν την παιδεία, αυξάνουν την ανεργία, φτωχοποιούν τον λαό.
Δεν είναι τυχαίο το σημερινό Συμπόσιο σας που πραγματοποιείται κάτω από τον τίτλο: «Σχολικοί Εσωτερικοί Κανονισμοί - Γνωρίζουμε τις Υποχρεώσεις μας – Παλεύουμε για τα Δικαιώματα μας». Το σύνολο των μαθητών, μιλώντας μαζί του, θα μας πει σίγουρα τις υποχρεώσεις του και μόνο. Τις υποχρεώσεις σας τις γνωρίζετε και με το παραπάνω, αφού καθημερινά μας τις λέτε απέξω και νεκατωτά. Θα καταπιαστώ με τα δικαιώματα των μαθητών που θα όφειλε ο κάθε μαθητής να τα γνωρίζει αλλά ταυτόχρονα και τους αγώνες που δώσατε για να κερδίσετε αυτά που σήμερα απολαμβάνετε! Το 2010, μετά από πρωτοβουλία δική σας, τότε της ΠΣΕΜ, εκδόθηκε ένα σαραντασέλιδο έγγραφο με τίτλο: «Είμαι μαθητής, μαθήτρια, γνωρίζω τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις μου». Ένα έγγραφο που δυστυχώς κατά την φετινή χρονιά δεν έχει εκδοθεί, για να δοθεί στους μαθητές μας.
Και επειδή μιλάμε για Κανονισμούς θέτω κάποια ερωτήματα:
Πόσοι μαθητές, άραγε, γνωρίζουν τα δικαιώματα τους;
Αλλά και πόσοι καθηγητές γνωρίζουν τα δικαιώματα των μαθητών;
Πόσοι άραγε γνωρίζουν ότι το βασικότερο δικαίωμα ενός μαθητή είναι να φοιτά δωρεάν στο σχολείο από την Προδημοτική μέχρι το Λύκειο;
Αν σκεφτούμε ότι ακόμα και σήμερα, στον 21ο αιώνα, εκατομμύρια παιδιά δεν μπορούν να μορφωθούν, γιατί δεν διαθέτουν σχολεία και καθηγητές.
Το Μαθητικό Κίνημα κέρδισε αρκετά δικαιώματα και ποτέ του δεν του χαρίστηκαν. Όσα έχουν κατακτηθεί τα κέρδισε μέσα από πολύχρονους αγώνες, και μεγάλες κινητοποιήσεις, όπως:
- Η ΠΣΕΜ,
- Η ΕΣΕΜ,
- Η Εκδημοκρατικοποίηση της εκλογικής διαδικασίας στα σχολεία,
- Η Εκπροσώπηση στα σώματα της Πολιτείας,
- Οι χαλαρώσεις στη στολή,
- Η συμμετοχή σας στα πειθαρχικά των σχολείων,
- Η συμμετοχή σας στη διαμόρφωση των εσωτερικών κανονισμών του κάθε σχολείου. Και αυτά είναι μόνο μερικά.
Είμαι σίγουρος ότι ελάχιστοι μαθητές γνωρίζουν τα πιο κάτω που θα αναφέρω, τα όποια συμπεριλαμβάνονται στα δικαιώματα των μαθητών. Κάποια παραδείγματα είναι:
- Γνωρίζετε ότι ένας μαθητής που έχει καταγγελθεί για ένα παράπτωμα, έχει το δικαίωμα να ακουστεί η άποψη του πριν να τιμωρηθεί, και αν αφορά αποβολή, δικαιούται να ζητήσει την παρουσία μέλους του Κ.Μ.Σ. ή του Καθηγητικού Συλλόγου μαζί του;
- Γνωρίζετε ότι ένας μαθητής που αποβλήθηκε δικαιούται να ζητήσει μετατροπή της ποινής σε δραστηριότητα προς όφελος του σχολείου ή του ίδιου του μαθητή;
- Γνωρίζετε ότι ένας μαθητής έχει το δικαίωμα ή του δίνεται το δικαίωμα να αποφασίζει ο ίδιος αν θα συμμετέχει στον εκκλησιασμό; Αυτά είναι μερικά παραδείγματα. Υπάρχουν και άλλα πολλά τα οποία θα τα αναπτύξουμε στην συνέχεια στην συζήτηση μας.
Αυτές οι αλλαγές έγιναν πρόσφατα.
Ένα από τα βασικά για τα δικαιώματα των μαθητών είναι η τροποποίηση που έγινε το 2005 για την εκλογή των Κ.Μ.Σ. Να σημειώσουμε ότι το 1980 παραχωρήθηκε το δικαίωμα των μαθητών να εκλέγονται και όχι, να διορίζονται στα Μαθητικά Συμβούλια. Αξίζει να σημειώσουμε ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι περισσότερες αλλαγές στους Κανονισμούς των Σχολείων έγιναν όταν η Αριστερά συμμετείχε ενεργά στη διακυβέρνηση του τόπου. Στις αλλαγές του 2005 και του 2009. Αλλαγές που στόχευαν στην περαιτέρω εκδημοκρατικοποίηση της παιδείας, μακριά από αναχρονιστικούς κανονισμούς, στενά εθνοκεντρικά και εθνικιστικά στοιχεία, με στόχο μια ανθρωποκεντρική, δημοκρατική, πολυπολιτισμική και ολόπλευρη γνώση που στο επίκεντρο της θα είχε τον μαθητή. Αυτό που ξεκίνησε ουσιαστικά από το 2004, για μια ολοκληρωμένη, στοχευμένη, εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.
Αφού, λοιπόν, μιλάμε για τους Κανονισμούς, πρέπει να γνωρίζουμε ότι είναι αποτέλεσμα μιας συλλογικής εργασίας στην οποία εμπλέκονται Διευθύνσεις Σχολείων, Καθηγητικός Σύλλογος, αλλά και εσείς, τα Κ.Μ.Σ. Μέσω αυτών των Κανονισμών, ο μαθητής έχει ένα πολύ σημαντικό δικαίωμα, να εκφράζει ελεύθερα τη γνώμη και την σκέψη του, τη συνείδηση του, το δικαίωμα του στον ελεύθερο χρόνο, στις τέχνες, τον αθλητισμό και τον πολιτισμό.
Κάποιος θα πει: ωραία, είμαστε ικανοποιημένοι με αυτούς τους Κανονισμούς; Η απάντηση δεν μπορεί να είναι ούτε ναι, ούτε όχι. Εκείνο το οποίο μπορούμε να πούμε είναι ότι με τους αγώνες σας αλλάξατε πάρα πολλά, προς μια προοδευτική κατεύθυνση. Βέβαια, ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος, αφού κατά την γνώμη μας υπάρχουν και άλλα περιθώρια για περισσότερες, ουσιαστικές και ριζοσπαστικές αλλαγές. Θα ήθελα να αναφέρω δυο πολύ σημαντικές αλλαγές που θα θέλαμε να κάνουμε στους Κανονισμούς:
Πρώτον: Είναι ο Ελεύθερος Μαθητικός Συνδικαλισμός. Κάποιοι τον θεωρούν μπαμπούλα και εμείς βέβαια ενδυνάμωση της δημοκρατίας. Είναι αναφαίρετο το δικαίωμα στους μαθητές να οργανώνονται και να συμμετέχουν σε Μαθητικές Παρατάξεις. Η απαίτηση της κατοχύρωσης της ελεύθερης δράσης των Μαθητικών Οργανώσεων στα σχολεία, αυτό θα δίνει τη δυνατότητα της εμβάθυνσης της δημοκρατίας, της ελεύθερης έκφρασης, της πραγματικής συμμετοχής στα κοινά, αλλά και στην πραγματική ανάπτυξη και ωρίμανση του Μαθητικού Κινήματος. Με αυτό τον τρόπο θα έχουμε ένα πιο ισχυρό, διεκδικητικό, ενωμένο Μαθητικό Κίνημα, το οποίο θα μπορεί να παλεύει με αποτελεσματικότητα για τα δίκαια και τα δικαιώματα της μαθητικής νέας γενιάς και του λαού μας.
Δεύτερον: είναι μέσα από τους αγώνες σας, να καταφέρετε να κερδίσετε την πλήρη κατάργηση της στολής σας, αφού αποτελεί ένα αναχρονιστικό μέτρο που στερεί την ελευθερία έκφρασης των μαθητών. Ένας αγώνας που έχετε να αντιμετωπίσετε αρκετές αντιδράσεις και συντηρητικές απόψεις. Κάποιοι μας λένε, ότι αυτό το μέτρο θα διαχωρίζει τους μαθητές σε πλούσιους και φτωχούς, ανάλογα με τα ρούχα που θα φορεί κάνεις. Μακάρι να ήταν αυτό το πρόβλημα των διακρίσεων και τότε δεν θα προχωρούσαμε στην κατάργηση της στολής. Αυτό είναι ένα γέλιο επιχείρημα, αφού ξεχνούν συνειδητά ή μη, ότι το ίδιο το σύστημα διαχωρίζει τους μαθητές σε διάφορες τάξεις, είτε μέσω των κινητών σας, είτε με τις τσάντες σας, είτε τώρα με την επιβολή κομίστρων η συσσιτίων, είτε ακόμη με την περιβόητη ψηφιακή βιβλιοθήκη «Αριστοτέλη» που κάποιοι συμμαθητές σας θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να την αγοράσουν και κάποιοι όχι. Επιχειρήματα έχουμε πάρα πολλά για να πείσουμε το Υπουργείο για την πλήρη κατάργηση της στολής.
Εμείς απλά ως ΕΔΟΝ σας δίνουμε τη δική μας υπόσχεση, ότι δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματα σας. Δεν θα σταματήσουμε να μιλάμε στους μαθητές σας, γιατί έχουν δικαιώματα και οφείλουν να τα γνωρίζουν. Ένας ΠΕΟΜίτης οφείλει να αγωνίζεται για να μπορέσει ο συμμαθητής του να έχει λόγο και άποψη. Εμείς θέλουμε τους νέους μας να έχουν άποψη, να την διεκδικούν, να σκέφτονται και να αγωνίζονται για τα συμφέροντα και το καλό της πατρίδας του. Δεν πρόκειται να αφήσουμε τη νεολαία κοιμισμένη στον καναπέ της, να δέχεται αδιαμαρτύρητα ότι της σερβίρουν, να αφήνει να αποφασίζουν για αυτήν, χωρίς αυτή. Δεν θα αφήσουμε να κόψουν και να ράψουν τους μαθητές του τόπου μας στα μέτρα της συντήρησης, της αδράνειας και της απάθειας.
Το επαναλαμβάνουμε για πολλοστή φορά. Ως Αριστερά θέλουμε μαθητές αγωνιστές, καινοτόμους και εμπνευστές. Προσωπικότητες και κοινωνούς. Αυτά είναι τα στελέχη, τα μελή και οι φίλοι της ΠΕΟΜ και αυτοί θα παραμείνουν. Ο ριζοσπαστισμός και ο συλλογικός - οργανωμένος αγώνας βρίσκεται μέσα στο DNA σας.
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες η Αριστερά είναι ταυτισμένη με έννοιες όπως αγώνας, διεκδίκηση, συστράτευση, πάλη, συμμετοχή, καλλιέργεια, ανθρωποκεντρισμός. Έχουμε τονίσει πάμπολλες φορές ως ΕΔΟΝ ότι η αποπολιτικοποίηση και η απαξίωση, ο καναπές και το «εν με κόφτει» το ισοπεδωτικό «εν ούλλοι οι ίδιοι», η κοινωνική αποστράτευση, είναι ο καλύτερος τρόπος, ο ασφαλέστερος τρόπος να μην αλλάξει τίποτα.
Κλείνοντας θα ήθελα να συγχαρώ την ΠΕΟΜ για αυτή της τη σημαντική πρωτοβουλία, εκφράζοντας τη σιγουριά ότι ο διάλογος που θα αναπτυχθεί και τα πορίσματα αυτού του Συμποσίου, θα αποτελέσουν εφαλτήριο για την προώθηση των στόχων και των επιδιώξεων σας. Για μας 59 χρόνια ήταν μόνο η αρχή, ο αγώνας συνεχίζεται για μια ΠΕΟΜ πιο γερή και μαζική.
