«Να κρατήσετε μέσα σας την ικανότητα να αισθάνεστε βαθιά κάθε αδικία που διαπράττεται εναντίον οποιουδήποτε.», είπε κάποτε ένας άνθρωπος που είδε την ζωή και τον κόσμο με διαφορετικό μάτι. O λόγος για τον επαναστάτη Ερνέστο Τσε Γκεβάρα του οποίου το όνομα ταξιδεύει παντού φωτίζοντας τους επαναστάτες όπου Γης. Είναι ανάμεσα μας, στις διαδηλώσεις, στις απεργίες, στο δωμάτιο του κάθε νέου, στο σπίτι κάθε εργάτη, ένα αγνό σύμβολο αγώνα, ένας ζωντανός θρύλος. Ζει και εμπνέει τον κάθε άνθρωπο που θέλει να ονειρεύεται και να παλεύει για ένα καλύτερο κόσμο.
Ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα γεννήθηκε στο Ροζάριο της Αργεντινής στις 14 του Ιούνη το 1928 και μεγάλωσε σε μια οικογένεια μορφωμένη και με προοδευτικές αντιλήψεις. Από μικρός αγαπούσε τα γράμματα και διάβαζε ότι έπεφτε στα χέρια του και ιδιαίτερα έργα με προοδευτικό περιεχόμενο. Παρά το γεγονός ότι υπέφερε από άσθμα, ήταν από μικρός πολύ δραστήριος. Σπούδασε ιατρική και εξάσκησε την πρακτική του σε διάφορα μέρη της Λατινικής Αμερικής γνωρίζοντας τους λαούς της και τα προβλήματα τους. Αντιλαμβανόταν την ιατρική ως το μέσο για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον απλό άνθρωπο.
Σε νεαρή ηλικία, δέχτηκε προοδευτικές επιδράσεις από το περιβάλλον του στην Αργεντινή και στη συνέχεια για να ικανοποιήσει την ανάγκη του να γνωρίσει καλύτερα την πατρίδα του, την Λατινική Αμερική, ξεκίνησε το 1951 στην ηλικία των 23 ετών ένα ταξίδι με τον αδελφικό του φίλο Αλπέρτο Γκρανάδο. Αφετηρία του ταξιδιού ήταν η πόλη Κόρντοβα και προορισμός η Νότια και Κεντρική Αμερική. Το ταξίδι αυτό συνέβαλε καθοριστικά στην συνείδηση του αφού ο Τσέ διαπίστωσε ότι οι χώρες τις Λατινικής Αμερικής είχαν πολλά κοινά στοιχεία που τις ενώνουν.
Σε όλες τις χώρες ανεξαιρέτως υπήρχαν τα στοιχεία της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της εκμετάλλευσης, της αδικίας και της καταπίεσης των λαών. Η καταστάσεις που παρατήρησε στη διάρκεια των ταξιδιών του, τον οδήγησαν σε πιο έντονη μελέτη της μαρξιστικής ιδεολογίας.
Μετά την αποφοίτηση του από την Ιατρική σχολή το 1953, ταξίδεψε στην Γουατεμάλα. Έζησε από κοντά τα δραματικά γεγονότα της χώρας αυτής και τις εγκληματικές ενέργειες του αμερικανοκίνητου δικτατορικού καθεστώτος, που έπνιξε στο αίμα την αντίδραση του λαού της Γουατεμάλας.
Στη συνέχεια πορεύθηκε προς την Βόρεια Αμερική και το Μεξικό αφήνοντας το στίγμα του στην Βολιβία, το Περού, τον Ισημερινό, την Κολομβία, τον Παναμά, την Κόστα Ρίκα και το Σαλβαδόρ. Στο Μεξικό έγινε η πρώτη του συνάντηση με τον Φιντέλ Κάστρο.
Προς τα τέλη του 1956 ο Ερνέστο ήταν ένας από τους 82 επιβάτες του θρυλικού πλοιαρίου «Γκράνμα» που βρέθηκαν στην Κούβα για να προετοιμάσουν τον ένοπλο αγώνα για την ανατροπή του δικτάτορα Μπατίστα. Με την δράση του και τον δυναμισμό του κέρδισε την εμπιστοσύνη των υπόλοιπων ανταρτών καθώς και του κουβανικού λαού. Η ελπίδα του λαού για ανατροπή της δικτατορίας του Μπατίστα αναγεννιέται. Η κατάργηση της καταπίεσης βρίσκεται στο προσκήνιο και αποτελεί λαϊκή απαίτηση.
Μετά από τρία χρόνια αντάρτικου, το 1959, ο Τσέ Γκεβάρα και ο Φιντέλ υλοποίησαν τον πρωταρχικό τους στόχο και απελευθέρωσαν την Κούβα από τον δικτάτορα Μπατίστα. Στην συνέχεια ο Τσε παίρνει με προεδρικό διάταγμα την κουβανέζικη υπηκοότητα και στην συνέχεια συμμετέχει στην Επαναστατική Κυβέρνηση την οποία θα υπηρετήσει από διάφορα υπουργεία και τμήματα. Μέσα από την ακούραστη δουλειά, αναδείχθηκε ως πρωτοπόρος εργάτης του σοσιαλισμού δίνοντας την μάχη εντός και εκτός της χώρας.
Στις 14 Μάρτη του 1965 είναι η τελευταία δημόσια εμφάνισή του στην Αβάνα και την 1 Απρίλη γράφει τα αποχαιρετιστήρια γράμματα, στους γονείς, στα παιδιά του και στον Φιντέλ Κάστρο σημειώνοντας χαρακτηριστικά πως «τώρα χρειάζεται η σεμνή μου βοήθεια σε άλλες χώρες της υδρογείου». Έπειτα φεύγει για το Κονγκό και την Βολιβία για να οργανώσει και εκεί αντάρτικο κίνημα. Στη Βολιβία μετά από μάχη συνελήφθηκε από συνεργάτες της CIA και δολοφονήθηκε στις 9 του Οκτώβρη του 1967.
Ο Τσε, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα της Κύπρου, σε ομιλία που απηύθυνε στα Ηνωμένα Έθνη, εκφράζοντας αλληλεγγύη και συμπαράσταση στο λαό του νησιού, για τις δύσκολες στιγμές που περνούσε την περίοδο που αγωνιζόταν για την διασφάλιση της ανεξαρτησίας του, ενάντια στον Ιμπεριαλισμό και τον σοβινισμό.
Το μεγαλείο του Άνθρωπου αγωνιστή κα επαναστάτη αποτυπώνεται μέσα από το τελευταίο γράμμα που άφησε στα παιδιά του: «...σαν έρθει η μέρα, που θα διαβάσετε αυτό το γράμμα, θα πει πως ο πατέρας σας έχει φύγει από κοντά σας. Ο πατέρας σας είναι ένας άνθρωπος, που ενεργεί όπως σκέφτεται. Και που σίγουρα έμεινε πιστός στις πεποιθήσεις του. Προπάντων να κρατήσετε μέσα σας την ικανότητα να αισθάνεστε βαθιά κάθε αδικία που διαπράττεται εναντίον οποιουδήποτε, σε οποιοδήποτε σημείο και αν είναι του κόσμου. Αυτή είναι η πιο ωραία αρετή ενός επαναστάτη…»
Εφημερίδα «Νεολαία» - Τεύχος Οκτωβρίου 2012