Του Αντρέα Στεφανή
Μέλος Κεντρικού Συμβουλίου ΕΔΟΝ
Μέλος Γραμματείας Φοιτητικού Τμήματος
Η διεθνής κατάσταση φαίνεται να είναι πιο ασταθής από ποτέ αφού οι αστικές τάξεις, μέσω των κρατών τους, παίζουν μεταξύ τους ένα παιχνίδι ανταγωνισμού για τον έλεγχο των ενεργειακών δρόμων και των ζωνών επιρροής. Το παιχνίδι αυτό οξύνθηκε ακόμα περισσότερο μετά και το ξέσπασμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης η οποία ταυτόχρονα όξυνε και τις ταξικές αντιθέσεις μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας.
Σε αυτό τον ανταγωνισμό, τα κέντρα ισχύος προσπαθούν να επιβάλουν τα συμφέροντα τους προκαλώντας αστάθεια στο Διεθνές Σύστημα. Στη Λατινική Αμερική τα πραξικοπήματα και οι προβοκάτσιες σε βάρος προοδευτικών κυβερνήσεων εντείνονται. Στην Ανατολική Ευρώπη ο αντικομμουνισμός καλλιεργείται θεσμικά και οι ευρύτερες προοδευτικές δυνάμεις διώκονται. Στην Αφρική η πείνα και οι αρρώστιες σαρώνουν τους λαούς της ηπείρου. Στη Μέση Ανατολή συντελείται μια συνεχιζόμενη σφαγή. Η Συρία, βρίσκεται όμηρος ξένων επεμβάσεων και εμφύλιων ένοπλων συγκρούσεων με χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες, αλλά και πρόσφυγες οι οποίοι αναγκάζονται να τρέξουν για τη ζωή τους προς τις ανεπτυγμένες χώρες του καπιταλισμού. Παράλληλα, το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών μεγαλώνει καθημερινά επιβεβαιώνοντας τη δομικότητα της ίδιας της καπιταλιστικής κρίσης και όσο οι λαοί φτωχοποιούνται, τόσο πιο εύκολα απλώνονται σαν βούτυρο στο ψωμί τους οι λαϊκιστικές προσεγγίσεις των ακροδεξιών που βλέπουμε να εκκολάπτονται από το αυγό του φιδιού.
Σε όλο αυτό το σκηνικό, ένα από τα καλύτερα εργαλεία επιβολής των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και της «Νέας Τάξης Πραγμάτων» είναι η πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ. Η ίδια του η ιστορία μαρτυρεί και τον ιστορικό του ρόλο για επέκταση της πολιτικής, οικονομικής και στρατιωτικής επιρροής των ΗΠΑ και των συμμάχων τους σε εδάφη στρατηγικής σημασίας για τα συμφέροντα τους.
Δυστυχώς για τους λαούς του κόσμου, το ΝΑΤΟ έχει να παρουσιάσει πλούσιο πορτφόλιο, αφού αδιάλειπτα εδώ και σχεδόν 70 χρόνια από την ίδρυση του στις 4 Απριλίου του 1949, το μακρύ χέρι του συστήματος έχει βαφτεί άπειρες φορές με το αίμα των Λαών. Ο κατάλογος ατέλειωτος: η επιδρομή στη Γιουγκοσλαβία, η εισβολή –κατοχή σε Αφγανιστάν και Ιράκ, οι επεμβάσεις στα Βαλκάνια, πραξικοπήματα σε Παραγουάη, Ονδούρα, Βενεζουέλα, η απόσχιση του Κοσσόβου, η χρήση της Κολομβίας για στρατιωτικό έλεγχο της Λατινικής Αμερικής, η επέμβαση στην Ουκρανία.
Ας μην πηγαίνουμε όμως και πολύ μακριά. Η Ελλάδα και η Κύπρος. Το ΝΑΤΟ επέβαλε τη Χούντα των συνταγματαρχών που προκάλεσε τόσα δεινά στον ελληνικό λαό και εκτέλεσε το ΝΑΤΟϊκό σχέδιο για το πραξικόπημα μαζί με τη γριβική ΕΟΚΑ Β’. Το δίδυμο ΝΑΤΟϊκό έγκλημα σε βάρος του λαού της Κύπρου συμπληρώθηκε με την τουρκική εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή.
Στη λαβωμένη ακόμη από το δίδυμο ΝΑΤΟϊκό έγκλημα Κύπρο δεν υπάρχει χώρος για την προωθούμενη με κάθε τρόπο πρόσδεση μας στο ιμπεριαλιστικό άρμα, είτε αυτή θα γίνει με ένταξη μας στο ΝΑΤΟ, είτε σε οποιοδήποτε παρακλάδι του, είτε με «ΝΑΤΟϊκές» εγγυήσεις που ελλοχεύει ο κίνδυνος να μπουν στο τραπέζι των συνομιλιών σαν αντικατάσταση στο σύστημα εγγυήσεων. Στη δική μας αντίληψη είναι εντελώς ξεκάθαρα τα πράγματα. Απώτερος στόχος, η πλήρης αποστρατιωτικοποίηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω κοινού αγώνα όλων των Κυπρίων.
Η κατάσταση που επικρατεί στην καπιταλιστική πραγματικότητα δεν πρέπει να μας πτοεί. Αντιθέτως επιβεβαιώνει την ιστορική αναγκαιότητα για ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος και την οικοδόμηση της ποιοτικά ανώτερης κοινωνίας, της σοσιαλιστικής.
Όλα ανατρέπονται εάν αγωνιστούμε. Η ενότητα του διεθνούς κινήματος σε ταξική και αντιιμπεριαλιστική βάση, είναι όσο ποτέ αναγκαία. Το ερχόμενο Συνέδριο της Οργάνωσης μας, πρέπει να αποτελέσει έπαλξη και αφετηρία νέων αγώνων, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Το ΝΑΤΟ και τα παρακλάδια του πρέπει να διαλυθούν. Η πατρίδα και ο λαός μας πρέπει να επανενωθούν, διασφαλίζοντας την μακροπρόθεσμη ειρήνη, μακριά από ιμπεριαλιστικές επιβουλές και τα όργανα τους. Οι λαοί του κόσμου μπορούν μέσα από οργανωμένη πάλη και διεθνιστική αλληλεγγύη να σταθούν ανάχωμα στις επιβουλές του ΝΑΤΟ και των αστικών τάξεων. Να υψώσουμε το λάβαρο του Ανθρώπου πιο ψηλά.
