Το 2000 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ καθιερώθηκε η 20η Ιουνίου ως η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων με αφορμή την υπογραφή της Σύμβασης της Γενεύης για το καθεστώς των προσφύγων το 1951.
Η 20η Ιουνίου είναι αφιερωμένη στην αναγνώριση εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο που εξαναγκάζεται να εγκαταλείψει τον τόπο του. Καλούμαστε να αναγνωρίσουμε τη δύναμη και το κουράγιο που χρειάζεται κανείς να εγκαταλείπει οικογένεια, σπίτι, πατρίδα κάτω από βίαιες συνθήκες.
Εξαιτίας του νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία, αλλά και των νέων κυμάτων βίας ή συγκρούσεων σε χώρες όπως το Αφγανιστάν, τη Νιγηρία την Αιθιοπία κ.α., σύμφωνα και με την τελευταία ανακοίνωση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, πάνω από 100 εκατ. έχουν ξεριζωθεί για πρώτη φορά. Παράλληλα, πάνω από 275 εκατ. άνθρωποι κινδυνεύουν να βρεθούν σε συνθήκες πείνας σε όλο τον κόσμο εξαιτίας της παγκόσμιας επισιτιστικής κρίσης που πολλαπλασιάστηκε από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Επιπλέον νέα μαζικά κύματα ξεριζωμού όπως διαφαίνεται, θα εκδηλωθούν το επόμενο διάστημα από χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.
Η εργαλειοποίηση του προσφυγικού ζητήματος από τη δεξιά και την ακροδεξιά αντικατοπτρίζει τη ρατσιστική και μισαλλόδοξη ιδεολογία της. Η αξιοποίηση των προσφύγων οι οποίοι γίνονται φτηνό εργατικό δυναμικό αποτελεί ακόμα μια πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των αστικών κυβερνήσεων. Τα υψωμένα τείχη, οι συνεχείς πνιγμοί στις θάλασσες της Μεσογείου, η μη παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους πρόσφυγες που βρίσκονται σε κίνδυνο στη θάλασσα, τα συρματοπλέγματα κ.α. ποτέ δεν έλυσαν το προσφυγικό πρόβλημα, παρά μόνο το επιδείνωσαν. Η καθυστέρηση στον έλεγχο των αιτήσεων πολιτικού ασύλου και η αδιαφορία των κυβερνώντων, οδηγούν εκατοντάδες πρόσφυγες στο να στοιβάζονται σε άθλιες συνθήκες σε κέντρα κράτησης προσφύγων.
Οι καθημερινοί πνιγμοί στις θάλασσες της Μεσογείου αλλά και οι παράνομες επιχειρήσεις αποτροπής/επαναπροώθησης προσφύγων από τις ακτοφυλακές, έχουν καταντήσει απλή στατιστική για κάποιους. Για άλλους είδηση που θα την προσπεράσουν στο νυκτερινό δελτίο ειδήσεων και για κάποιους θυμός και αγανάκτηση για όσους ευθύνονται.
Είναι ένας ντροπιαστικός και απαράδεκτος απολογισμός, που έρχεται ως αποτέλεσμα των συνεπειών της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των κυρίαρχων δυνάμεων του πλανήτη. Μια πολιτική που θέτει τις επεκτατικές τους διαθέσεις και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους πάνω από τις ανθρώπινες ζωές.
Ως Κύπριοι βιώνουμε ακόμα τις συνέπειες του δίδυμου εγκλήματος και της προσφυγιάς. Εδώ και 48 χρόνια χιλιάδες Κύπριοι παραμένουν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, ενώ άλλοι παραμένουν από το 1974 στο εξωτερικό. Η διατήρηση της παρούσας κατάστασης αυξάνει τον κίνδυνο της διχοτόμησης με την οποία κανένας πρόσφυγας δεν θα μπορέσει ποτέ να επιστρέψει στον τόπο του.
Ως λαός που βίωσε τον πόνο και την προσφυγιά οφείλουμε να σταθούμε αλληλέγγυοι στους κατατρεγμένους του κόσμου. Δυστυχώς οι πολιτικές της κυβέρνησης Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ οδηγούν σε γκετοποίηση τους πρόσφυγες που βρίσκονται στην Κύπρο, χωρίς ουσιαστικές πολιτικές ένταξης.
Κάθε μέρα επιβεβαιώνεται ότι δεν αρκεί η έκφραση θλίψης και αγανάκτησης για τις ανθρώπινες τραγωδίες που αντικρίζουμε καθημερινά σε όλο τον κόσμο. Απαιτείται αγώνας ενάντια στις ρητορικές μίσους που μπολιάζουν τις συνειδήσεις των ανθρώπων. Αγώνας ενάντια στην ακροδεξιά και τον εθνικισμό.
Στεκόμαστε ενάντια στον ιμπεριαλισμό και απαιτούμε όπως το δικό μας νησί, αγκαλιάσει τους πρόσφυγες προσφέροντάς τους μια αξιοπρεπή διαβίωση κι ένα καλύτερο αύριο.
Γραφείο Προσφυγικού και Μετανάστευσης
Κ.Σ. ΕΔΟΝ
20/6/2022
