Του Χρίστου Χριστόφια
Κεντρικός Οργανωτικός Γραμματέας ΕΔΟΝ
Σε κάθε χρονική περίοδο, χρειάζεται να αναλύονται διαλεκτικά οι δοσμένες αντικειμενικές συνθήκες και ο υποκειμενικός παράγοντας, για να μπορείς να βγάζεις όσο πιο σωστά συμπεράσματα και να θέτεις τους επόμενους στόχους. Έτσι και σήμερα, για να μπορούμε να διαπιστώσουμε όσο πιο σωστά γίνεται πώς έχει η κατάσταση και να οργανώσουμε ανάλογα τη δράση μας, χρειάζεται πρώτα να διακρίνουμε πώς έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες και πώς αυτές επηρέασαν τις δικές μας δυνάμεις.
Βιώνουμε εδώ και χρόνια το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού, τον ιμπεριαλισμό. Την πιο ακραία μορφή του εκμεταλλευτικού αυτού συστήματος. Η ανάγκη του κεφαλαίου για μεγιστοποίηση των κερδών του, οδηγεί στο μονοπωλιακό του στάδιο και αυτό με τη σειρά του έχει ως συνέπεια την υπερσυσσώρευση του πλούτου και την ανάγκη βίαιης ανακατανομής του. Από τη μια έχουμε επεμβάσεις και πολέμους με αιχμή του δόρατος το ΝΑΤΟ και από την άλλη τις κρίσεις του συστήματος, ζώντας σήμερα στη μεγαλύτερη, σε βάθος κι έκταση, παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού. Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος δηλαδή. Μέσα σε αυτή τη διεθνή κατάσταση ζει και η Κύπρος.
Σίγουρα δεν αρκούν λίγες γραμμές ενός άρθρου για να αναλύσουμε ολοκληρωμένα τις πολυσύνθετες σημερινές συνθήκες, όπως έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια. Μπορούμε όμως, να σκιαγραφήσουμε στη γενικότητα της την κατάσταση. Όπως σε κάθε χώρα που χτυπήθηκε ανελέητα από την καπιταλιστική κρίση, έτσι και στην Κύπρο η επίθεση του κεφαλαίου στα λαϊκά δικαιώματα πραγματοποιείται με αμείωτη ένταση. Ιδιαίτερα τον τελευταίο ενάμισι χρόνο, με την εκλογή μιας κυβέρνησης που πεισματικά μας σέρνει ολοένα και πιο βαθιά στον μνημονιακό μονόδρομο, το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών μεγαλώνει και τα λαϊκά στρώματα βυθίζονται στην ανέχεια και στην εξαθλίωση.
Ο πρώτος που πληρώνει τη νύφη είναι η νεολαία!
Σχεδόν 1 στους 2 νέους είναι άνεργοι και όσοι δουλεύουν, το κάνουν με μισθούς πείνας. Αυτές οι αντίξοες συνθήκες, δεν φέρνουν από μόνες τους την ανάταση και την οργάνωση του κινήματος αντίστασης και αντεπίθεσης που είναι αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε. Φέρνουν πρώτα από όλα την απογοήτευση, τη ματαιοδοξία και την απαξίωση της πολιτικής και του αγώνα. Ακόμα περισσότερο που στο νησί μας, έλαχε να κυβερνά τη στιγμή που ξέσπασε διεθνώς η κρίση, το Κόμμα των εργαζομένων το ΑΚΕΛ. Το πώς κατάφεραν η πλουτοκρατία, οι πολιτικοί εκπρόσωποι της και τα αστικά ΜΜΕ να ρίξουν το φταίξιμο για την κρίση στην προηγούμενη κυβέρνηση και στο ΑΚΕΛ, δεν είναι της παρούσης να το αναλύσουμε. Παρόλα αυτά, είναι αναγκαίο να το έχουμε υπόψιν, για να μπορούμε να κατανοήσουμε στην ολότητα τους, τις αιτίες για την αρνητική εντύπωση μερίδας της νεολαίας απέναντι στην ΕΔΟΝ και το υπόλοιπο Λαϊκό Κίνημα.
Εν ολίγοις, είναι ανεδαφικό να πιστεύουμε πως η οπισθοχώρηση του κινήματος οφείλεται αποκλειστικά στα υποκειμενικά δικά μας προβλήματα και αδυναμίες. Την ίδια στιγμή, είναι εξίσου λανθασμένο να ρίχνουμε όλο το βάρος της ανάλυσης μας στις αντικειμενικές συνθήκες, αγνοώντας τα δικά μας λάθη και παραλήψεις. Η αλήθεια κρύβεται στη διαλεκτική αλληλεπίδραση του αντικειμενικού και του υποκειμενικού παράγοντα. Το θέμα είναι: τι κάνουμε;
Να ξαναλάμψει το άστρο της αισιοδοξίας!
Η ΕΔΟΝ χρειάζεται με ορμή να δώσει τη μάχη να ξαναλάμψει το άστρο της αισιοδοξίας, της ελπίδας και της αγωνιστικότητας της κυπριακής νεολαίας. Η επαναστατική οργάνωση νεολαίας της Κύπρου, δεν πτοείται από τις αντιξοότητες της διαμορφωθείσας κατάστασης. Με υπομονή, αντοχή και πείσμα ερχόμαστε σε επαφή με χιλιάδες νέους και νέες στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους χώρους δουλειάς, στα στέκια ψυχαγωγίας και διασκέδασης, στους αθλητικούς χώρους και όπου αλλού ζει και κινείται η νεολαία. Καλούμε τον κάθε νέο, να συνειδητοποιήσει τη δύναμη του και να οργανωθεί στην ΕΔΟΝ. Γιατί μόνο με Οργάνωση και συλλογικό, συγκροτημένο αγώνα μπορούμε να τα καταφέρουμε. Στην κρίση κανένας μόνος του. Όλοι για έναν και ένας για όλους. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για ουσιαστική αντίσταση και να ανοίξουμε το δρόμο στην προοπτική ανατροπής του άδικου, εκμεταλλευτικού συστήματος, για μια Κύπρο λεύτερη κι επανενωμένη, της ειρήνης, της αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και του σοσιαλισμού.
Δύναμη μας η Οργάνωση!
Αυτό που ζούμε δεν είναι το τέλος της ιστορίας. Είναι μόνο η αρχή! Στην 70χρονη ιστορική πορεία της ΑΟΝ – ΕΔΟΝ είχαμε πισωγυρίσματα και δυσκολίες, αλλά δεν κάναμε ποτέ ούτε βήμα πίσω. Έτσι και σήμερα, σε πείσμα των καιρών θα ξαναδούμε τη νεολαία στους δρόμους να τραβά μπροστά κι όλο μπροστά γεμίζοντας ξανά με χαμόγελο και ανθρωπιά τις πόλεις και τα χωριά. Δύναμη μας η Οργάνωση!
31 Ιουλίου 2014