Του Χάρη Καράμανου
Γενικός Γραμματέας ΚΣ ΕΔΟΝ
Η ανεργία αυξάνεται κατακόρυφα, λουκέτα στα μαγαζιά, το επίπεδο φτώχειας αυξάνεται μέρα με την μέρα, ένας στους τρεις νέους μεταναστεύει στο εξωτερικό, κόβουν συντάξεις, κόβουν κοινωνικά επιδόματα, επιδόματα ολικής ανικανότητας, φοιτητές δεν μπορούν να ολοκληρώσουν ή να σπουδάσουν, οι φορολογίες έρχονται η μια μετά την άλλη. Με λίγα λόγια επιβεβαιώνεται καθημερινά ότι όσο πολύ φτωχαίνουμε ως λαός τόσο περισσότερο χρεωνόμαστε ως χώρα.
Οι κυβερνώντες συνεχίζουν ακάθεκτοι υπηρετώντας τα δικά τους ταξικά συμφέροντα, εφαρμόζοντας το Μνημόνιο για να αντιμετωπίσουν τάχατες την οικονομική κρίση. Για να αντιμετωπίσουν την χαμηλή ανταγωνιστικότητα, λένε. Το γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτός ο φαύλος κύκλος λιτότητας – ύφεσης - ελλείμματος θα ενταθεί. Οι κυβερνώντες λένε στο λαό ότι άλλη εναλλακτική λύση δεν υπάρχει, αυτή είναι και αυτή θα πάρετε. Η απάντηση είναι απλή: Όταν εσύ δεν θέλεις να υπάρξει άλλη λύση, απλά δεν υπάρχει. Ας μας πουν σε ποια χώρα που βρίσκεται στο Μνημόνιο ξαναβγήκε στις αγορές, μειώθηκε το έλλειμμα της και αυτή την στιγμή είναι σε ανάπτυξη;
Ας συνειδητοποιήσουμε ότι στην Κύπρο διαπράχθηκε η μεγαλύτερη ληστεία που δεν περιγράφεται. Η ληστεία που οι τραπεζίτες και οι συνοδοιπόροι τους πολιτικοί και μη τους συγκάλυπταν για να κερδοσκοπούν έναντι του λαού. Από ότι φαίνεται τα ψέματα θα φουσκώνουν, η πλύση εγκεφάλου θα μεγαλώνει και το νάρκωμα του κυπριακού λαού με ψευδαισθήσεις θα γίνει μέρος της ζωής μας και όλα αυτά για να του δίνει, του λαού, η Κυβέρνηση Αναστασιάδη το θανατηφόρο φάρμακο της μνημονιακής λιτότητας.
Η ποδοπάτηση κάθε έννοιας δημόσιου συμφέροντος (βλ. ιδιωτικοποιήσεις), η βίαιη υποτίμηση εργασίας, ο φόβος, η τρομοκρατία και οι εκβιασμοί θα επιδεινώνονται για να περνούν νέα μέτρα, που η Τρόικα θα έρχεται στην Κύπρο.
Το ερώτημα είναι ότι σε αυτό τον παγκόσμιο πόλεμο που βρισκόμαστε τώρα, σε αυτή τη νεοφιλελεύθερη ηγεμονία εμείς τι κάνουμε;
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι από τη μια μεριά βρίσκονται τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και από την άλλη οι εργαζόμενοι. Και εμείς έχουμε χρέος να σταθούμε δίπλα σε αυτούς τους εργαζόμενους στηρίζοντας τα δικά τους ταξικά συμφέροντα. Κανένας δεν μπορεί από μόνος του να ξεπεράσει την κρίση. Δεν μπορεί κανείς μόνος του να αντιμετωπίσει τον αυταρχισμό, και τις αυθαίρετες αποφάσεις που λαμβάνει η Κυβέρνηση. Τα ψέματα τελείωσαν, το κουβάρι ξεκίνησε να ξετυλίγεται και οφείλουμε προτού αυτή η Κυβέρνηση ξεπουλήσει τα πάντα, προτού μας καταστρέψει ολοκληρωτικά, να απαντήσουμε οργανωμένα σπάζοντας τον φαύλο κύκλο της ύφεσης και ανοίγοντας ξανά την κοινωνική προοπτική.
Ας το αντιληφθούμε ότι η δύναμη της οικονομίας είναι οι εργαζόμενοι και η δύναμη τους βρίσκεται στην ενότητα και την αλληλεγγύη. Γι’ αυτό με υψηλό αίσθημα ευθύνης να σταθούμε ανάχωμα στην ανθρωπιστική κρίση που πυροδοτεί το Μνημόνιο. Ο αγώνας μας πρέπει να είναι διαρκείς για να μην περάσουν άλλα νέα μέτρα που θα είναι η χαριστική βολή στον Κυπριακό λαό. Να μην συνεχιστούν οι θυσίες χωρίς αντίκρισμα για να κερδίσει μια μικρή και άπληστη ολιγαρχία του πλούτου.
Όλες και όλοι μαζί: Σταματάμε την καταστροφή, σηκώνουμε ανάστημα στην εκμετάλλευση, στην αδικία, στην καταπίεση, στην πλύση εγκεφάλου. Δεν πρόκειται να υποταχθούμε όσο δύσκολος και αν είναι αυτός ο δρόμος, όσο και αν προσπαθούν κάποιοι να γονατίσουν το λαό με τις πολιτικές τους, όσο κι αν θέλουν να μην μιλάμε, να μην λέμε τις θέσεις μας, όσο κι αν τους χαλάμε τα προμελετημένα τους κτυπήματα.
Είναι η ώρα να τους σταματήσουμε.
Είναι η ώρα να ξεσηκωθεί η κοινωνία.
Είναι η ώρα για την σωτηρία του λαού μας από την πείνα και την εξαθλίωση, αυτή είναι η ώρα της απελευθέρωσης της χώρα από οικονομικούς ζυγούς, για κοινωνική δικαιοσύνη και προκοπή.
Ας οργανώσουμε τους δικούς μας αγώνες και τη δική μας φωνή, τον εναλλακτικό δρόμο απέναντι στην κρίση.
Η Αριστερά έχει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτά τα μνημονιακά δεινά που καταστρέφουν τον άνθρωπο. Οφείλουμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών και να πρωτοστατήσουμε δίπλα σε κάθε εργαζόμενο, δίπλα στον άνεργο, τον συνταξιούχο, τον πτωχευμένο, στον ανήμπορο που δεν μπορεί να σηκώσει τα νέα βάρη της κρίσης.