Η 7η Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί από την πολιτεία ως η Μέρα της Δημοκρατικής Αντίστασης. Μέρα μνήμης και τιμής, σε όσους αγωνίστηκαν για την διατήρηση της δημοκρατίας στο νησί μας, ενάντια στις φασιστικές δυνάμεις του πραξικοπήματος. Στις 7 του Δεκέμβρη αποτίνουμε φόρο τιμής σε ζώντες και τεθνεώτες αντιστασιακούς, οι οποίοι υπερασπίστηκαν τη Δημοκρατία και τη Νομιμότητα, πριν, κατά και μετά το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης του Ιούλη του 1974, στα μετερίζια της ένοπλης αντίστασης, στα βασανιστήρια και τις ανακρίσεις, στις λαϊκές διαδηλώσεις. Είναι μέρα υπεράσπισης της μνήμης, της ιστορικής αλήθειας και των αγώνων του λαού μας. Μία διαρκής θύμηση προς τους ήρωες της Δημοκρατίας αλλά και ένα χρέος προς τη νέα γενιά που δικαιούται να γνωρίζει την πραγματική Ιστορία του τόπου.
Η 7η Δεκεμβρίου 1974, ήταν η μέρα της επανόδου του Μακάριου στην Κύπρο και την Προεδρία. Ήταν και παραμένει σταθμός στην Ιστορία της πατρίδας μας. Ο πληγωμένος λαός μας, που ακόμα έθαβε τους νεκρούς του, σε ένα συγκλονιστικό συλλαλητήριο στην πλατεία της αρχιεπισκοπής, διαδήλωνε ότι δεν θα συμβιβαζόταν με το ΝΑΤΟϊκό έγκλημα διαχωρισμού του νησιού και δεν θα συγχωρούσε την προδοσία της Χούντας και των πραξικοπηματιών της ΕΟΚΑ Β΄.
Καμία έκπληξη δεν μας προκαλεί η στάση της κυβέρνησης, και του Συναγερμού για το γεγονός ότι από το 2013 προσπαθούν να παραχαράξουν την ίδια την ιστορία και τα ιστορικά γεγονότα με πολλούς και διάφορους τρόπους. Αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ έπρεπε να αποστέλλονται εγκύκλιοι από το Υπουργείο Παιδείας προς τα σχολεία και τους μαθητές για αυτή την ιστορική μέρα, στην ουσία αυτό έχει καταργηθεί.
Θλιβερή έκπληξη όμως προκαλεί δυστυχώς το γεγονός ότι, ενώ τον Ιούνιο του 2022 τα κόμματα ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ σταύρωσαν μαζί με το ΑΚΕΛ για ακόμη μία φορά κονδύλι που αφορούσε αγορά οικίας στη Χλώρακα και μετατροπή της σε μουσείο Γρίβα, στις 30 Οκτωβρίου 2022 οι ηγεσίες των κομμάτων ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ, έδωσαν την θετική τους ψήφο στην κοινοβουλευτική επιτροπή Οικονομικών, ενώ η ΔΗΠΑ τήρησε αποχή.
Είναι άξιο απορίας, πως είναι δυνατόν τα κόμματα αυτά, με τόση άνεση και ευκολία, να ακυρώνουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Να ακυρώνουν και να χλευάζουν στην ουσία, τον κόσμο εκείνο στη βάση τους, που κουβαλά δημοκρατικές και αγωνιστικές παρακαταθήκες. Πως μπορούν με τέτοιο τρόπο να διαγράφουν τους εκατοντάδες αγωνιστές της Δημοκρατικής Αντίστασης.
Η αλλοπρόσαλλη και ανιστόρητη στάση τους, συμβάλει στην προσπάθεια της κυβέρνησης και του κυβερνών κόμματος, να αναποδογυρίσει την ιστορία. Οι θήτες να γίνουν θύματα και τα θύματα να γίνουν θήτες.
Ο δημοκρατικός κόσμος του τόπου και τα στελέχη της Δημοκρατικής Αντίστασης έχουν το κάθε δικαίωμα να αγανακτούν και να εξοργίζονται. Τι θα λένε άραγε από δω και μπρος οι ηγεσίες αυτών των κομμάτων στα μνημόσυνα του Μακαρίου και των ηρώων της Αντίστασης; Μήπως δεν θα εκδώσουν την καθιερωμένη ετήσια τους ανακοίνωση? Ή μήπως στην ανακοίνωση τους θα γράφουν ότι για μία καρέκλα, διέγραψαν την ιστορία τους, αλλά και την ιστορία του τόπου μας.
Ανατριχιαστική και εξοργιστική είναι πάντως η σύμπτωση ότι, τις μέρες που τελούνταν οι κηδείες τεσσάρων αντιστασιακών του Αγίου Τύχωνα, οι οποίοι βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν από τα μέλη της ΕΟΚΑ Β’, να περνά από τη βουλή το κονδύλι για τη δημιουργία μουσείου του αρχηγού της. Ένα είναι το σίγουρο πάντως, ότι τα κόκκαλα τους και τα κόκκαλα όσων αντιστάθηκαν και δολοφονήθηκαν υπερασπιζόμενοι την συνταγματική νομιμότητα της Κύπρου μας, έτριζαν. Έτριζαν και προσπαθούσαν να υπερασπιστούν για ακόμη μία φορά την ιστορική αλήθεια και την ιστορική μνήμη.
Όσο και αν θέλουν να κοροϊδέψουν τον κυπριακό λαό όμως, δεν μπορούν να τα καταφέρουν. Και δεν θα τα καταφέρουν εφόσον υπάρχουν νέοι και νέες, οι οποίοι δεν ξεχνούν. Δεν ξεχνούν τα όσα έφεραν στον τόπο μας ο Γρίβας και η ΕΟΚΑ Β’, τον πόνο και την οδύνη που προκάλεσαν στον κυπριακό λαό.
Για την ΕΔΟΝ, τους Εδονίτες και τις Εδονίτησες, η μνήμη και τιμή της Δημοκρατικής Αντίστασης είναι ταγμένη και ενταγμένη στην ανυποχώρητη πάλη για να μην διαγραφεί το έγκλημα του 1974, για να δικαιωθεί η Αντίσταση με την απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας. Η 7η Δεκεμβρίου δεν αφορά μόνο το ιστορικό παρελθόν. Αφορά εξίσου το παρόν και το μέλλον που θέλουμε για την πατρίδα μας.
Δεν χρειάζονται μνημεία να μας θυμίζουν τον γρίβα. Μας τον θυμίζει καθημερινά ο Πενταδάκτυλος, τα οδοφράγματα, οι πρόσφυγες, οι παθόντες της κυπριακής τραγωδίας αλλά και τα μνημόσυνα εκείνων που ο Γρίβας και οι συνοδοιπόροι του δολοφονούσαν.
Αντρέας Χρυσάνθου
Υπεύθυνος Μορφωτικού Γραφείου ΕΔΟΝ Πάφου