“Κύριο ερέθισμα στην δουλειά μου είναι ο άνθρωπος, ή μάλλον ο «σύγχρονος άνθρωπος». Ο άνθρωπος που τυραννιέται από ανησυχία ή φόβο. Ο άνθρωπος με τα πάθη και τα λάθη του.”
Ερωτήσεις:
- Έχετε ήδη, σε νεαρή ηλικία, μια αξιοθαύμαστη πορεία και αναγνώριση, στο χώρο σας. Πείτε μας λίγα λόγια για τα πρώτα σας βήματα. Ποιο ήταν το αρχικό έναυσμα;
Τα πρώτα μου βήματα δεν ξεκίνησαν μέσα σε σχολές Καλών Τεχνών όπως είθισται να είναι η πορεία μιας νεαρής καλλιτέχνη που ξεκινά την πορεία της. Σπούδασα Πολιτικές Επιστήμες και Ιστορία στο Ηνωμένο Βασίλειο και έπειτα πήγα στην Νέα Υόρκη στο School of Visual Arts για να ολοκληρώσω το πτυχίο μου στην Τέχνη. Όταν αποφοίτησα από τη Νέα Υόρκη και αφού είχα την ευκαιρία να δείξω τη δουλειά μου σε τοπικές γκαλερί, γύρισα στην Κύπρο και είχα την πρώτη μου ατομική έκθεση στην γκαλερί Alpha C.K. στην Λευκωσία. Εκεί πραγματοποίησα και την πρώτη μου ατομική έκθεση στην Κύπρο. Έπειτα αποφάσισα να συνεχίσω τις σπουδές μου στο University of Oxford, αποκτώντας MFA in Fine Art. Το αρχικό έναυσμα δεν το θυμάμαι σαν μια συγκεκριμένη στιγμή. Μεγαλώνοντας πάντα δρούσα και επεξεργαζόμουνα καταστάσεις πιο δημιουργικά. Απλά φάνηκα τυχερή που βρήκα τον τρόπο να διοχετεύσω την δημιουργικότητα μου σε πράξη μέσω της τέχνης μου.
- Ποια θα χαρακτηρίζατε την πιο σημαντική στιγμή στη πορεία σας ως καλλιτέχνης;
Νομίζω καθετί που κάνω είναι εξίσου σημαντικό. Κάθε παρουσίαση, κάθε project αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πορείας μου. Αποτελούμαι από κάθε μεγάλο και μικρό πράγμα που συνέβη στην ζωή μου. Η πιο τολμηρή στιγμή, και ίσως αυτό να φαίνεται και η πιο σημαντική στιγμή στα μάτια τρίτων, ήταν όταν αποφάσισα πως θα ακολουθήσω την τέχνη επαγγελματικά με κάθε κόστος.
- Τι είναι αυτό που σας δίνει έμπνευση να δημιουργείτε; Ποιος είναι ο σκοπός των έργων σας;
Πολλά αλλά και τίποτα συγκεκριμένο. Κύριο ερέθισμα στην δουλειά μου είναι ο άνθρωπος, ή μάλλον ο «σύγχρονος άνθρωπος». Ο άνθρωπος που τυραννιέται από ανησυχία ή φόβο. Ο άνθρωπος με τα πάθη και τα λάθη του. Η τέχνη μου δεν είναι πάντα αναπαραστατική. Αλλά αναζητά πάντα να αγγίξει το αθέατο χέρι, τον εγκέφαλο. Να προβληματίσει, να επιτρέψει στο ασυνείδητο να σχηματίσει μια εικόνα, μια ιδέα. Το νόημα είναι υποκειμενικό και εναπόκειται στον άνθρωπο να του δώσει την δική του ερμηνεία. Είναι μια σχέση μεταξύ του έργου και της ζωής του ανθρώπου που το κοιτάζει. Όλα εξαρτώνται από τη θέση του θεατή και κατά με αυτό τον τρόπο διαμορφώνεται η ερμηνεία.
- Ποια η σημασία της τέχνης για την εξέλιξη μιας κοινωνίας; Πώς επηρεάζει τους ανθρώπους;
Εγώ προσωπικά λειτουργώ πάντα επηρεασμένη από το κοινωνικό, ιστορικό και πολιτισμικό πλαίσιο στο οποίο ζω και εργάζομαι. Με αυτό τον τρόπο θεωρώ πως η τέχνη έχει την δυναμική να επηρεάσει τρόπους σκέψης ή μάλλον να καλλιεργήσει τρόπους σκέψεις. Η τέχνη έχει την ικανότητα να αμφισβητήσει και να επαναπροσδιορίσει αυτό που γνωρίζουμε ως αλήθεια. Το περιεχόμενο κάθε μορφής τέχνης μπορεί να έχει επιρροές σε οποιονδήποτε άνθρωπο ή και κοινωνικό σύνολο για το πώς βλέπουμε την πραγματικότητα. Η γλώσσα της τέχνης είναι ζωντανός οργανισμός, εύκολα ερμηνεύσιμος, όπου μπορεί να οδηγήσει όχι μόνο σε μια αισθητική ικανοποίηση, αλλά και στη διάπλαση νέων τρόπων σκέψης και κατανόησης του κόσμου.
- Δυστυχώς στη Κύπρο οι καλλιτέχνες δεν στηρίζονται επαρκώς από το κράτος και από την κοινωνία. Γιατί θεωρείτε πως συμβαίνει αυτό;
Tι αξίες έχουμε ως κοινωνία όταν δεν σεβόμαστε τον πολιτισμό; Τι αξία έχουμε ως άνθρωποι, όταν έχουμε μόνο την ατομική επιβίωση, την παραγωγή, τη χρηματοδότηση, σαν κύριους πυλώνες της κοινωνίας μας; Γι’ αυτό τον λόγο οι καλλιτέχνες δεν στηρίζονται επαρκώς, γιατί δεν έχουμε εσωτερικεύσει την αναγκαιότητα της τέχνης στην ζωή μας.
Επιμέλεια Σοφία Λαζαρή
Μέλος Συντακτικής «Ν»