«Ο πάγος έσπασε, ο δρόμος χαράχτηκε»...
Συμπληρώνονται 99 χρόνια από τον Οκτώβριο του 1917 που έγινε το μεγαλύτερο κοσμοϊστορικό γεγονός στον 20ό αιώνα, η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση που όπως έλεγε ο Λένιν «ο πάγος έσπασε, ...ότι ο δρόμος άνοιξε, ...ότι ο δρόμος χαράχτηκε». Η επανάσταση του Οκτώβρη, θεωρείται η Επανάσταση των Επαναστάσεων αφού μέσα από αυτήν άνοιξε ο δρόμος για το σοσιαλισμό με απώτερο σκοπό την δημιουργία μιας αταξικής κομμουνιστικής κοινωνίας που θα καταργεί την ταξική εκμετάλλευση των απλών ανθρώπων του μόχθου.
Η 25η Οκτώβρη του 1917 είναι μια ημερομηνία ορόσημο, όπου το όραμα για ένα καλύτερο κόσμο παίρνει σάρκα και οστά. Οι μπολσεβίκοι του Β.Ι. Λένιν μαζί με όλους αυτούς που είχαν εξαθλιωθεί τα προηγούμενα χρόνια υψώνουν το λάβαρο του αγώνα παίρνοντας στα χέρια τους την τύχη τους και κινούν τον τροχό της ιστορίας προς τα μπρός, οικοδομώντας το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος στον πλανήτη βασισμένο στην μαρξιστική επαναστατική ιδεολογία και τα οράματα του Λένιν.
Είμαστε κοντά στην συμπλήρωση ενός αιώνα από το Κόκκινο Οκτώβρη που καμιά προγενέστερη επανάσταση, σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, δεν μπορεί να συγκριθεί. Είναι αυτό που ο Τζον Ριντ, στο βιβλίο του «Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο», περιέγραψε ως εξής: «ο,τι κι αν πει κανείς για το μεγαλείο και την ακτινοβολία της Οχτωβριανής Επανάστασης είναι λίγο.»
Πολλοί ήθελαν όλα αυτά τα χρόνια να αμαυρώσουν αυτήν την προσπάθεια για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας σοσιαλιστικής. Όμως η φλόγα εκείνων των ιδεών παραμένει οδηγός και η πείρα του τότε αποτελεί φάρος για τις μάχες που έχουν να δώσουν οι σημερινοί εργαζόμενοι, οι σημερινοί της «γης οι σκλάβοι» . Ο καπιταλισμός στις μέρες μας γίνεται όλο και επιθετικός , όλο και πιο σκληρός που καθημερινά κόβει όλο και περισσότερα δικαιώματα από τους εργαζομένους, συνθλίβοντας τους το βιοτικό επίπεδο με ένα και μόνο στόχο, το κέρδος. Είναι το ίδιο σύστημα, ο Καπιταλισμός, που κάνει τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τις πολεμικές επεμβάσεις που βυθίζουν στο αίμα χιλιάδες άμαχο πληθυσμό με κυρίως θύματα παιδιά και γυναίκες.
Κάπως έτσι ήταν και οι συνθήκες που οδήγησαν σε αυτήν την σπίθα. Ήταν μια Ρωσία που υπέφερε από τα πολλά φέουδα. Την 26η του Οκτώβρη, ο Λένιν από το βήμα της συνέλευσης διακηρύττει: "Τώρα είναι πια καιρός να προχωρήσουμε στην ανοικοδόμηση της σοσιαλιστικής τάξης πραγμάτων!" και έτσι με την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος μέσα από τις αντίξοες συνθήκες που άφησε πίσω του ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος κατάφερε και έκανε την Σοβιετική Ένωση μια ισχυρή δύναμη, μια χώρα βιομηχανικά προηγμένη- μια χώρα που ήταν ο κύριος μοχλός για την συντριβή του κτήνους που λέγεται χιτλεροφασισμός.
Μέσα από την Οκτωβριανή Επανάσταση βλέπουμε ότι αναβαθμίστηκε η ποιότητα ζωής του σοβιετικού λαού, κάνοντας άλμα προς τα μπροστά σε τομείς όπως τον πολιτισμό, την παιδεία, την υγεία και την κοινωνική μέριμνα.
Η συμβολή της Οκτωβριανής Επανάστασης...
Από τη φλόγα εκείνου του Οκτώβρη γεννιέται και στην Κύπρο το Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου (ΚΚΚ) τον Δεκαπενταύγουστο του 1929, όπου και αγκάλιασε την εργατική τάξη της Kύπρου, την αγροτιά και την προοδευτική διανόηση. Ένα κόμμα που πρόσφερε πάρα πολλά στους εργαζομένους και ευρύτερα στο Κυπριακό λαό. Με την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου το Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου είναι στην παρανομία και έτσι στις νέες συνθήκες που δημιουργούνται αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες για ένα νέο κόμμα. Και έτσι στις 14 του Aπρίλη 1941 συγκαλείται συνέλευση στη Σκαρίνου, όπου αποφασίζεται η ίδρυση του Aνορθωτικού Kόμματος του Eργαζόμενου Λαού (AKEΛ). Ενός κόμματος που αυτοκαθορίζεται σε “Δημοκρατικό, Aντιφασιστικό, Aντιχιτλερικό”.
Η έφοδος των Μπολσεβίκων στα Χειμερινά Ανάκτορα, ήταν η απόδειξη ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός. Στην εποχή μας, που η απεργία καλπάζει, στις τότε σοβιετικές χώρες ήταν σε μηδενικά ποσοστά. Ο φόβος για έξωση από τα διάφορα αρπακτικά δεν υπήρχε όπως στις μέρες μας που δεν δείχνουν καμία λύπηση. Αλλά αντιθέτως, το κράτος ήταν υπεύθυνο στο να δίνει στέγη σε αυτούς που το είχαν ανάγκη.
Ακόμα στις μεγαλύτερες κατακτήσεις, ήταν η εξασφάλιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας και υγείας ,αλλά τις δημιουργίας δεδομένων για μια αξιοπρεπή ζωή. Κάτι που σήμερα στην «πολιτισμένη» δύση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών βλέπουμε να καταπατώνται καθημερινά ότι κατακτήθηκε εδώ και αιώνες μέσα από τους αγώνες.
Μέσα σε αυτήν επέλαση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών κρατούμε ψηλά εκείνη την σημαία του αγώνα του ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΟΚΤΩΒΡΗ που δίνει την ελπίδα για την οικοδόμηση ενός καινούργιου κόσμου της ελπίδας. Ο Οκτώμβρης του 1917 είναι μια ακόμη επιβεβαίωση εκείνου που έλεγε ο Κάρλ Μάρξ στο “Κομμουνιστικό Μανιφέστο” «"Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε». Γιατί μόνο ενωμένοι στον αγώνα θα απαλλαγούμε από τις αλυσίδες μας.
Ιάκωβος Χαραλάμπους
Υπεύθυνος Μορφωτικού Γραφείου ΕΔΟΝ Λευκωσίας-Κερύνειας