Η Κυβέρνηση Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ, στην εννιάχρονη της παρουσία, δεν μπορούσε να μην επιτεθεί και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οι πολιτικές που εφάρμοσαν και συνεχίζουν να εφαρμόζουν στοχεύουν στο ξήλωμα των κεκτημένων του οργανωμένου φοιτητικού κινήματος. Τρανταχτό παράδειγμα, η επίθεση που δέχτηκε η κρατική φοιτητική μέριμνα, μειώνοντας το κονδύλι σχεδόν 24 εκατομμύρια ευρώ. Ακόμα και πέρσι, εν μέσω πανδημίας, όπου οι ανάγκες των φοιτητών και των οικογενειών τους μεγάλωσαν, αύξησαν την μοριοδότηση στα κριτήρια για λήψη του φοιτητικού πακέτου, στερώντας έτσι από τους φοιτητές ένα σημαντικό βοήθημα στον αγώνα δρόμου που διανύουν για να μπορούν να σπουδάζουν.
Ταυτόχρονα, τα τελευταία χρόνια, ολοένα και περισσότερο, γίνονται προσπάθειες από πλευράς των κυβερνώντων, να συνδεθούν τα δημόσια πανεπιστήμια με συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα, αλλά και από πλευράς των Αρχών των πανεπιστημίων. Εξάλλου, όλα αυτά τα προστάζει η συνθήκη της Μπολόνιας, η οποία αποτελεί το μανιφέστο των Νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων εδώ και 20 χρόνια, η οποία αποσκοπεί στην ιδιωτικοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης και στη διαμόρφωση μιας ενιαίας τριτοβάθμιας αγοράς στην Ευρώπη.
Το τελευταίο ενάμιση χρόνο, ένεκα της πανδημίας, η διδασκαλία γινόταν εξ αποστάσεως δημιουργώντας νέα, άγνωστα και επικίνδυνα δεδομένα για τις φοιτήτριες και τους φοιτητές. Όχι μόνο ως προς τη ποιότητα σπουδών άλλα ως προς και τα οικονομικά ζητήματα που προκλήθηκαν στις οικογένειες των φοιτητών, αφού χωρίς υπερβολή δεν μπορούσαν να συντηρήσουν τις οικογένειες τους και να συνεχίσουν να πληρώνουν είτε δίδακτρα, είτε ενοίκιο, είτε και τα δυο.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες λοιπόν το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα έχει τεράστιο ρόλο να διαδραματίσει. Το ερώτημα είναι τι στάση έχει και ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει. Με δεδομένο ότι η Πρωτοπορία βρίσκεται ήδη στο τιμόνι της ΠΟΦΕΝ εδώ και δυο χρόνια, η όποια ελπίδα για ένα οργανωμένο φοιτητικό κίνημα που στέκεται δίπλα στους φοιτητές, υπερασπιστής και συνοδοιπόρος τους, δεν μπορεί να υπάρξει.
Το ρόλο αυτό καλείται να έχει, όπως πράττει εξάλλου εδώ και 47 χρόνια, η Προοδευτική Κίνηση Φοιτητών. Είναι και παραμένει ο νους, η καρδία και ο οργανωτής του φοιτητικού κινήματος. Ακόμα και στις πρωτόγνωρες συνθήκες έξαρσης της πανδημίας, όπου οι ίδιοι οι κυβερνητικοί μηχανισμοί στήριξης αδυνατούσαν, οι φοιτητές της Προοδευτικής σε κάθε γωνιά της Κύπρου, της Ελλάδας και της Ευρώπης στάθηκαν δίπλα σε αυτούς που το είχαν ανάγκη. Θα πρέπει όμως να (ξανά)βγούμε μπροστά. Μπροστά στα μεγάλα. Να ξαναρχινήσουμε ούτως ώστε να περιφρουρήσουμε τη δημόσια παιδεία, να απαιτήσουμε πραγματικά δωρεάν εκπαίδευση. Να μπούμε ανάχωμα στις μεθοδεύσεις των κυβερνώντων για ξήλωμα του ορίου των διδάκτρων στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και να οργανώσουμε τη πάλη μας ενάντια στην αισχροκέρδεια των πανεπιστημίων αυτών. Να συνεχίσουμε μαζί με το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα της Ελλάδας, να δίνουμε τη μάχη για τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα των πανεπιστημίων. Να βγούμε μπροστά και να λύσουμε τα μικρά, τα καθημερινά προβλήματα των συμφοιτητών μας, να απευθυνθούμε στις συνειδήσεις τους, να μεγαλώσουμε τις γραμμές μας. Να συγκρουστούμε πολιτικά με το φασισμό, να βοηθήσουμε να ξαναφουντώσει η ελπίδα για την ειρηνική επίλυση του Κυπριακού προβλήματος, να αντιπαλέψουμε τον ατομικισμό που προωθείται. Να γίνει καθήκον όλων μας, η πάλη για τις σπουδές και το μέλλον που μας αξίζει.
Λένος Χριστοφόρου
Μέλος Εκτελεστικού Συμβουλίου ΕΔΟΝ
Μέλος Γραμματείας Φοιτητικού Τμήματος ΕΔΟΝ
