Το 18ο Παγκύπριο Συνέδριο της ΕΔΟΝ που πραγματοποιήθηκε από τις 2 μέχρι τις 4 Ιανουαρίου 2016 στη Λευκωσία, μετά από εις βάθος συζήτηση για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή, κατέληξε στα εξής:
Α. Η σημασία των ενεργειακών πόρων και διόδων στη Μέση Ανατολή και ο έλεγχος τους, που ήταν πάντα στις προτεραιότητες του ιμπεριαλισμού, έχει πάρει ένα τεράστιο χαρακτήρα λόγω του ανταγωνισμού και των αναγκών που δημιουργούνται για τα μονοπώλια από την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση.
Β. Η ΝΑΤΟϊκή-Αμερικάνικη εισβολή και κατοχή του Ιράκ ήταν μόνο η αρχή των σχεδίων για την αναδιάταξη της περιοχής και την εφαρμογή του ΝΑΤΟϊκού σχεδίου για τη δημιουργία της «Νέας Μέσης Ανατολής». Η αλυσίδα των γεγονότων που ακολούθησαν την ούτω καλούμενη «Αραβική Άνοιξη», συνοδεύτηκαν από την επέμβαση του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των συμμάχων τους στη περιοχή (Τουρκία, Ισραήλ και τα αραβικά κράτη του Κόλπου ιδιαίτερα), προκειμένου να πάρουν μερίδιο στον έλεγχο της νέας διαμορφούμενης κατάστασης. Η επέκταση του ΝΑΤΟ στην περιοχή υλοποιείται, σπέρνοντας το θάνατο και την προσφυγιά. Η επαναχάραξη των συνόρων γίνεται με το αίμα των λαών της περιοχής, κυρίως των αμάχων, των γυναικόπαιδων και των χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων που πνίγονται στην θάλασσα της Μεσογείου.
Γ. Στο πλαίσιο αυτό, με την υποστήριξη ακραίων φασιστικών ομάδων και άλλων στοιχείων, οι ΗΠΑ και η ΕΕ παρενέβησαν στη Λιβύη προκαλώντας ένα συνεχιζόμενο χάος και με τις ίδιες τακτικές προχώρησαν στην επέμβαση στη Συρία που οδήγησε σε ένα εμφύλιο πόλεμο που είναι εκτός ελέγχου. Παρείχαν οπλισμό, εκπαίδευσαν και ενίσχυσαν οικονομικά επικίνδυνες ομάδες και οργανώσεις, ώστε να χρησιμοποιήσουν αυτές τις ομάδες για την περεταίρω αποσταθεροποίηση της περιοχής.
Δ. Με αυτό τον τρόπο, έχουν απελευθερώσει τις δυνάμεις του «Ισλαμικού Κράτους», οι οποίες προχώρησαν στη διάπραξη φρικαλέων εγκλημάτων εναντίων των τοπικών πληθυσμών, και πρόσφατα εναντίων αμάχων πολιτών άλλων χωρών (Λίβανο, Γαλλία, Τουρκία, Ρωσία). Τα σχέδια του ΝΑΤΟ και των σύμμαχων του στη περιοχή συνδέονται με τον εφοπλισμό και την έμμεση στήριξη του «Ισλαμικού Κράτους», παρ' όλα αυτά αντιλαμβανόμενοι πως η κατάσταση έχει ξεφύγει και πως το «Ισλαμικού Κράτος» αποτελεί τεράστιο κίνδυνο και για τις ίδιες τους τις χώρες, σπεύδουν τώρα να θερίσουν ότι είχαν σπείρει προηγουμένως, αφού έχουν παραδεχτεί πως οι ίδιοι το δημιούργησαν, το εξόπλισαν και εκπαίδευσαν. Στη πραγματικότητα οι ενέργειες του «Ισλαμικού Κράτους» στην περιοχή, υπηρετούν τα συμφέροντα τους, αφού είναι ένας σημαντικός παράγοντας αποσταθεροποίησης και χάους, με επίκεντρο τη Συρία έτσι ώστε με άμεσες στρατιωτικές επεμβάσεις και με αδύναμη ουσιαστική αντίσταση να μπορούν να εκμεταλλευτούν τους ενεργειακούς πόρους της χώρας.
Ε. Η Μέση Ανατολή και η Βόρειος Αφρική εξακολουθεί να είναι ένα τεράστιο πεδίο μάχης. Η Λιβύη εξακολουθεί να βρίσκεται σε χαοτική κατάσταση με εσωτερικές διαμάχες ανάμεσα στις διάφορες θρησκευτικές και άλλες ομάδες. Το Ιράκ αντιμετωπίζει τον κίνδυνο διαμελισμού σε τρία μέρη.
ΣΤ. Ο Συριακός λαός εξαντλημένος από τον εμφύλιο πόλεμο και την βαρβαρότητα του «Ισλαμικού Κράτους» οδηγείται μαζικά στην προσφυγιά αντιμετωπίζοντας μεταξύ άλλων, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Ο πόλεμος στη Συρία επίσης επηρεάζει τα γειτονικά κράτη, όπως το Λίβανο ο οποίος αντιμετωπίζει τις συνεχείς Ισραηλινές προκλήσεις. Την ίδια στιγμή θρησκευτικές και σεκταριστικές συγκρούσεις που είχαν υποστηριχτεί σε όλη την περιοχή από το ΝΑΤΟ και ειδικότερα από τους συμμάχους τους (Κατάρ, Σαουδική Αραβία και Τουρκία), εξαπλώνονται. Η κατάσταση στην Υεμένη με τους βομβαρδισμούς εκ μέρους των δυνάμεων της Σαουδικής Αραβίας έχουν φέρει τη χώρα σε αδιέξοδο, με τις προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις να μην βρίσκουν ανταπόκριση στην έκκληση τους για λύση μέσα από πολιτική συζήτηση.
Ζ. Ο Παλαιστινιακός λαός συνεχίζει τη πάλη του ενάντια στην Ισραηλινή κατοχή, κάτω από την σκιά του πολέμου που καλύπτει τη περιοχή. Το Κράτος του Ισραήλ έχει εντείνει τα τετελεσμένα της κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών. Μέσα από την κλιμάκωση του εποικισμού και τις δολοφονικές επιθέσεις εναντίων των Παλαιστινίων, το Ισραήλ υπονομεύει τις προσπάθειες για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου και βιώσιμου Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Η. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ανεπίλυτα διεθνή προβλήματα (Κυπριακό, Κουρδικό και Παλαιστινιακό) συνεχίζουν την πορεία τους σε μια όλο και πιο περίπλοκη διεθνή και περιφερειακή κατάσταση.
Λαμβάνοντας υπόψη την πιο πάνω κατάσταση, το 18ο Παγκύπριο Συνέδριο της ΕΔΟΝ, κατέληξε στα ακόλουθα:
1. Σε αυτό το πλαίσιο, η μαζική πάλη της νεολαίας ενάντια τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς είναι περισσότερο από επιτακτική, για τον άμεσο τερματισμό όλων των επεμβάσεων στη Μέση Ανατολή που αναπαράγουν τη βία, το χάος και το αιματοκύλισμα και δημιουργούν τις χειρότερες συνθήκες για τους λαούς της περιοχής.
2. Καλούμε την νεολαία να ακολουθήσει το δρόμο της οργανωμένης πάλης και να σφυρηλατήσει ένα μέτωπο αντίστασης ενάντια σε οποιασδήποτε αντιδραστική, σκοταδιστική, φασιστική και φονταμενταλιστική δύναμη. Οι νέοι θα πρέπει να υποστηρίξουν και συμμετέχουν ενεργά, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, στο αντιιμπεριαλιστικό και φιλειρηνικό κίνημα στον αγώνα κατά του ιμπεριαλισμού, αυτού του συστήματος που παράγει τον πόλεμο, τη κατοχή, το φασισμό και την εκμετάλλευση.
3. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι το μέλλον των λαών και της νεολαίας δεν μπορεί να εξαρτάται από τα διάφορα ιμπεριαλιστικά σχέδια, τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς. Καλούμε λοιπόν τους λαούς και τη νεολαία να πάρουν το μέλλον στα χέρια τους και να παλέψουν για διαρκή ειρήνη, σε μια κοινωνία που θα διασφαλίζει την ελευθερία, την ανεξαρτησία, την κυριαρχία, την εδαφική ακεραιότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη.
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2016, ΛΕΥΚΩΣΙΑ