Του Δημήτρη Στρατή
Μέλος ΚΣ ΕΔΟΝ
Σε κάθε γωνιά του πλανήτη γίνεται εμφανής η όλο και μεγαλύτερη συσσώρευση κεφαλαίου σε ακόμα πιο λίγους και η παράλληλη δημιουργία όλο και περισσότερων «πληβείων» και «δουλοπάροικων». Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελβετικής Τράπεζας «Credit Suisse», το 0,7% του πληθυσμού κατέχει το μισό παγκόσμιο πλούτο, ενώ στο 8,1% ανήκει το 84.6%. Την ίδια ώρα, το 71% των φτωχότερων εργαζομένων κατέχει μόλις το 3%. Οι άνεργοι στην Ευρώπη ξεπερνούν τα 26 εκατομμύρια, αυξημένοι κατά 10 εκατομμύρια από το 2008. Η Κύπρος, δεν είναι ξεκομμένη από το σχέδιο καθυπόταξης των λαών, που έχει εκπονηθεί από το διευθυντήριο τον Βρυξελλών. Οι «μεταρρυθμίσεις», που ενίοτε επικαλούνται Τρόικα και ντόπιοι εκπρόσωποι της, δεν είναι τίποτα άλλο από τη δημιουργία ενός εύφορου εδάφους κερδοφορίας, για αυτούς που κατέχουν τον πλούτο. Ο ανοικτός, οικονομικός και πραγματικός πόλεμος μεταξύ Ανατολής και Δύσης, μεταξύ ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ από τη μία και Ρωσίας, Κίνας (BRICS) από την άλλη, αποτελεί την κορύφωση του ιμπεριαλιστικού οργίου, σε βάρος των λαών.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η νεολαία της εργατικής τάξης του τόπου μας, με μπροστάρη την ΕΔΟΝ, οφείλει να παρασύρει την κοινωνία ολόκληρη ένα βήμα μπροστά. Στο βήμα της απελευθέρωσης από τον κατοχικό στρατό και μετέπειτα της «οικονομικής απελευθέρωσης» των καταπιεσμένων. Όλοι όσοι δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από το παλιό, σάπιο κατεστημένο οφείλουμε να συγκρουστούμε μαζί του. Οφείλουμε «να αμφιβάλλουμε για όλα», ακόμα και αυτά που θεωρούμε δεδομένα. Να διαβάσουμε, να μελετήσουμε, ακόμα και αυτά που δε θα διαβάζαμε ποτέ. Να λέμε την άποψη μας, με θάρρος και πάθος, την κατάλληλη ώρα, στον κατάλληλο τόπο, ακόμα και αν δεν αρέσει. Να πείθουμε και να πειθόμαστε με επιχειρήματα. Να μην ανεχτούμε τη διαφθορά, ακόμα και αν αυτή πλασάρεται ως κάτι το φυσιολογικό στις μέρες μας.
Ας μην λησμονούμε πως «Πάντα οι νικημένοι έχουμε τ’ άδικο. Και τ’ άβουλο πλήθος πάει ταχτικά με τους νικητές. Ως τώρα η ιστορία του Κόσμου είναι ιστορία των Νικητών. Λευτεριά θα πει δύναμη.» Να βρούμε την δύναμη, όπως λέει και ο Βάρναλης, να αξιώσουμε ένα κόσμο διαφορετικό, για κάποιους ουτοπία, για μας επιστήμη, η διέξοδος από το σκοτάδι του σήμερα, το σοσιαλισμό.
