Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών, από την ίδρυση της το 1945 έχει γαλουχήσει γενιές νέων ανθρώπων με τα ιδανικά την δημοκρατίας, της ελευθερίας και της οργανωμένης πάλης για τα δίκαια και τα δικαιώματα των νέων και των Λαών. Όμως η πιο σημαντική συμβολή της, το πιο σημαντικό έργο αυτής της διεθνούς οργάνωσης αποτελεί ο πρωταρχικός της στόχος, η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό.
Σε αυτή λοιπόν την πάλη, στον αντι-ιμπεριαλιστικό αγώνα, η ΠΟΔΝ για επτά σχεδόν δεκαετίες, έχει σταθεί δίπλα στους Λαούς του κόσμου, από ήπειρο σε ήπειρο. Με πολιτική, ηθική και υλική στήριξη η ΠΟΔΝ έχει την δική της, και με διεθνή ακτινοβολία, συμβολή στους αγώνες κατά δικτατοριών, πολέμων, πραξικοπημάτων, εισβολών, κατοχών. Από το απαρτχάιντ, στον πόλεμο του Βιετνάμ, στη κατεχόμενη Παλαιστίνη και στην Δ.Σαχάρα, στις χούντες τις Λ. Αμερικής και την επταετία της Ελλάδας, στις αγωνιζόμενες αποικίες της Αφρικής και στη δική μας ημικατεχόμενη πατρίδα, η ΠΟΔΝ αποτέλεσε σημαντικό στήριγμα στους αγώνες των Λαών. Ιδιαίτερα σε προηγούμενες δεκαετίες που η δυναμική της ΠΟΔΝ ήταν αναμφισβήτητη, η αλληλεγγύη από μέρους της συνέβαλλε ουσιαστικά στην διεθνοποίηση των αγώνων αυτών.
Δυστυχώς όμως σήμερα, και παρόλο ότι η θέση περί του τέλους της ιστορίας δεν φαντάζει τόσο σοβαρή όσο κατά την διάρκεια των ανατροπών του 1990, κυριαρχούν ιδεολογήματα και αντιλήψεις που δικαιώνουν στις συνειδήσεις πολλών όσα αιματηρά και αποτρόπαια έχει πράξει ο ιμπεριαλισμός από το 1990 μέχρι σήμερα, αν και με μισόλογα παραδέχονται όσα είχε πράξει προηγουμένως. Το πιο σημαντικό αλλά και επικίνδυνο είναι πως τίθεται υπό αμφισβήτηση ακόμη και η ίδια η έννοια του ιμπεριαλισμού.
Με άλλα λόγια, αυτός που κάνει αναφορά σήμερα στον ιμπεριαλισμό θα χαρακτηριστεί ως: παλαιολιθικός, παρωχημένων αντιλήψεων, αγκυλωμένος κτλ. Χαρακτηρισμοί που δίνονται με ιδιαίτερη ευκολία και με κυνισμό – ο οποίος έχει γίνει μόδα στην «επιχειρηματολογία» του φιλελευθερισμού και που με ενθουσιασμό αναπαράγεται από την «αγανακτισμένη» μικροαστική αντίληψη. Βέβαια το φαινόμενο αυτό δεν είναι καινούργιο, είναι όμως επιτακτική ανάγκη να αντιπαλέψουμε την κυριαρχία αυτής της αντίληψης.
Ο ιμπεριαλισμός αποτελεί πραγματικότητα και μάλιστα μια πραγματικότητα που γίνεται ολοένα και πιο βάρβαρη, πιο επιθετική. Ο κάθε ένας τη ζει με την καπιταλιστική κρίση. Ο κάθε ένας μπορεί εύκολα να κάνει την γενική και υπεραπλουστευμένη παραδοχή πως οι πόλεμοι, τόσο πριν αλλά ιδιαίτερα της τελευταίας 20ετίας, έχουν γίνει για το πετρέλαιο ή τα «συμφέροντα».
Αυτή λοιπόν την ενστικτώδη (αλλά ταξική) συναίσθηση, αυτή την παραδοχή οφείλουμε εμείς σαν ΕΔΟΝίτες να την μεταβάλλουμε σε πλήρη συνείδηση. Να γίνει αντιληπτό και κατανοητό πως ο ιμπεριαλισμός και υπαρκτός είναι και πόσο μάλλον αποτελεί το ίδιο το σύστημα στο οποίο ζούμε.
Επιστρέφοντας λοιπόν στην ΠΟΔΝ ,η οποία με την αντι-ιμπεριαλιστική της δράση για δεκαετίες έχει συνεισφέρει πάρα πολλά στους αγώνες των λαών, είναι χρέος της ΕΔΟΝ από το πόστο της Προεδρίας της ΠΟΔΝ να διατηρήσει την γραμμή αυτή πάλης. Μάλιστα είναι καθήκον της ΕΔΟΝ να την ενισχύσει, να συμβάλει στην εμβάθυνση του αντι-ιμπεριαλιστικού αυτού χαρακτήρα.
Είναι λοιπόν αναγκαίο να επαναφέρουμε στο προσκήνιο το περιεχόμενο της έννοιας του ιμπεριαλισμού. Δηλαδή να υποδείξουμε ξανά και επίμονα πως ο ιμπεριαλισμός και τα μονοπώλια εξουσιάζουν τις κοινωνίες, καθορίζουν πολιτικές επιλογές. Πως με αυτή την έννοια ο ιμπεριαλισμός δεν είναι αποκλειστικό «προνόμιο» των ΗΠΑ αλλά και όπου αλλού τα μονοπώλια κινούν τα νήματα της εξουσίας. Να τονιστεί πως συμμετοχή, λόγω επιλογής και συμφέροντος, στα ιμπεριαλιστικά πλάνα σχεδόν πάντοτε έχουν και οι ντόπιοι απολογητές του ιμπεριαλισμού και όχι μόνο οι «ξένοι».
Μπορεί λοιπόν η ΕΔΟΝ να συμβάλει στο να αναλυθεί βαθύτερα, αλλά με προσοχή, από την πλευρά της ΠΟΔΝ το ζήτημα του ιμπεριαλισμού, να ξαναέρθει στο προσκήνιο η ανάγκη για την αντι-ιμπεριαλιστική πάλη ως ανάγκη σύγχρονη και επιτακτική. Να υποδειχθεί στους νέους ανθρώπους πως η αγανάκτηση τους, ο θυμός και η οργή για την αδικία που σκορπά η σημερινή κατάσταση πρέπει να διοχετευτούν στην ανατροπή της γενεσιουργού τους αιτίας, δηλαδή του ιμπεριαλισμού, ως συστήματος.
Δημήτρης Παλμύρης
Μέλος Κεντρικού Συμβουλίου ΕΔΟΝ
Πρόεδρος Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών
