1. Τα τελευταία χρόνια, στο πλαίσιο της εμβάθυνσης της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και της όξυνσης των αντιφάσεών της βλέπουμε ότι στη διεθνή σκηνή, οι εχθροπραξίες και η αιματοχυσία εξακολουθούν να υφίστανται σε πολλές χώρες και περιοχές λόγω της εξωφρενικής επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού. Αυτά τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (όπως το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, η ΕΕ και οι σύμμαχοί τους) στην προσπάθειά τους να προωθήσουν τις θέσεις τους στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, αποτελούν σοβαρή απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ταυτόχρονα, την ελευθερία, την κυριαρχία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
2. Οι ιμπεριαλιστές προσπαθούν επίσης να συντονίσουν και να ρυθμίσουν τις πολιτικές τους και την οικονομία για τα δικά τους οφέλη, χρησιμοποιώντας εργαλεία όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), την Παγκόσμια Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).
3. Από την άλλη πλευρά, γεγονότα όπως η 11η Σεπτεμβρίου του 2001 οδήγησαν σε πράξεις που συγκαλύπτονται ως υποτιθέμενος «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» που προωθούνται από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, και χαρακτηρίζονται από μόνιμες αντιφάσεις και συμμαχίες μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κέντρων και έχουν οδηγήσει σε πολέμους και κατακτήσεις. Επιπλέον, τα γεγονότα αυτά εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται για να νομιμοποιήσουν την εφαρμογή μέτρων ασφαλείας και τον περιορισμό της προσωπικής ελευθερίας, σε μια άλλη προσπάθεια του συστήματος να ελέγχει και να καταστέλλει όλες τις μορφές οργάνωσης και αντίστασης εναντίον του.
4. Η επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού δεν είναι σε καμία περίπτωση τυχαία και προέρχεται από τη φύση του καπιταλιστικού συστήματος και τις άγριες συγκρούσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των συμμάχων τους για το μονοπώλιο στην εκμετάλλευση των πόρων, των αγορών και των δρόμων μεταφοράς με σκοπό μια νέα ανακατανομή τους. Στη μάχη αυτή για νέα μερίδια του πλούτου βλέπουμε ότι τα περιθώρια στενεύουν ολοένα και περισσότερο.
5. Στην Αμερική κυρίως, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες, όπως στην Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία, οι αυτόχθονες είναι από τους πιο καταπιεσμένους καθώς αντιμετωπίζουν την εθνική καταπίεση και, σε πολλές περιπτώσεις, υποφέρουν από πολιτικές γενοκτονίας που εφαρμόζουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Εκτοπίζονται από τη γη τους και τους στερούνται τα εθνικά τους δικαιώματα. Σήμερα αντιμετωπίζουν ρατσισμό και είναι θύματα βίας και αστυνομικής κτηνωδίας. Είναι επίσης από τα πρώτα θύματα της περιβαλλοντικής καταστροφής, που ενισχύεται από την ανάγκη του ιμπεριαλισμού να έχει πρόσβαση και να ελέγχει νέους πόρους. Είμαστε αλληλέγγυοι στη συνεχιζόμενή τους αντίσταση κατά της ισχύς των μονοπωλίων που ξεκίνησαν πριν από 500 χρόνια και απαιτούμε την άμεση εφαρμογή της Διακήρυξης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Αυτοχθόνων Λαών ».
6. Ο ιμπεριαλισμός χρησιμοποιεί όλα τα στρατιωτικά και πολιτικά του εργαλεία για τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής, της Βόρειας Αφρικής και πολλών άλλων περιοχών του πλανήτη και τις οδηγεί σε ολοκληρωτικό χάος, κλέβοντας τον πλούτο της κάθε χώρας από τα χέρια των λαών της. Σ’ αυτές τις χώρες δεν υπάρχει χώρος για διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ακόμα και το διεθνές δίκαιο χρησιμοποιείται με τέτοιο τρόπο από τους ιμπεριαλιστές για υλοποίηση των δικών τους σχεδίων. Σε πολλές περιπτώσεις καταφέρνουν να χειραγωγούν τις πράξεις των Ηνωμένων Εθνών και να παραβιάζουν το σύνολο του Χάρτη τους, αποδεικνύοντας έτσι ότι οι κατευθυντήριες γραμμές κάθε σοβαρού ιδρύματος μπορούν να γίνουν σκουπίδια από τον ιμπεριαλισμό, αν αυτές αποτελούν σημαντικό εμπόδιο για τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
7. Σήμερα οι νέοι και οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν ένα από τα πιο βίαια και επιθετικά εγκλήματα κατά της ελευθερίας του, της οργάνωσης, της σκέψης και της έκφρασης. Για την άρχουσα τάξη είναι ζωτικής σημασίας η εργατική τάξη να μην οργανώνεται, να τίθεται καθημερινά σε αμφισβήτηση, να μην διεκδικεί ούτε να αγωνίζεται για τα δικαιώματά της και για μια νέα κοινωνία που δε θα βασίζεται στην καταπίεση και την εκμετάλλευση. Αλλά σε αντίθεση να γίνει ενεργός υποστηρικτής του καπιταλισμού και των ιμπεριαλιστών σχεδίων του.
8. Οι επιθέσεις κατά των δικαιωμάτων των λαών έχουν πολλές διαστάσεις και χαρακτηριστικά. Από την πολιτική πλευρά, υποστηρίζονται από πολιτικές που εξουδετερώνουν ή περιορίζουν τις οργανώσεις κατηγορώντας τις ότι δεν ενεργούν σύμφωνα με τους νόμους κάθε χώρας ή, σε πιο ακραίες περιπτώσεις, απάγουν και δολοφονούν τους εκπροσώπους τους για να διαδώσουν φόβο στους νέους και τους εργαζόμενους. Από την ιδεολογική πλευρά, οι επιθέσεις αυτές υποστηρίζονται από εκστρατείες των μέσων μαζικής ενημέρωσης που εξυπηρετούν το κεφάλαιο, καθώς και από εκπαιδευτικά συστήματα, μέσω της παραχάραξης της ιστορίας (π.χ. εξισώνοντας τον κομμουνισμό με τον ναζισμό και τον φασισμό, διαγράφοντας τον ρόλο των σοσιαλιστικών χωρών και κυρίως της ΕΣΣΔ για την ήττα του ναζιστικού φασισμού κλπ.) ή αποκρύβοντας τις συνέπειες του ιμπεριαλισμού και προωθώντας τις "αξίες" του, με έμφαση στις οργανώσεις που υποστηρίζουν τον ιμπεριαλισμό. Από την άλλη πλευρά, ειδικά στην εκπαίδευση υπάρχει μαζική απόπειρα γελοιοποίησης ή απόκρυψης των προοδευτικών και επαναστατικών αξιών και των αγώνων των εργαζομένων και της νεολαίας.
9. Σε αυτή την προσπάθεια, οι άρχουσες τάξεις προσπαθούν να στρεβλώσουν και να ελαχιστοποιήσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, μειώνοντάς τα σε μια ελάχιστη και ανόητη αντίληψη. Ενώ τα αστικά και πολιτικά δικαιώματα χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα για να δικαιολογούν τις επιθέσεις εναντίον των εχθρών τους, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις παραβλέπουν τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα που παραβιάζονται για την πλειοψηφία των ανθρώπων του κόσμου, όπως η πρόσβαση στο νερό, στην υγεία, στην εκπαίδευση.
10. Η ΠΟΔΝ και οι οργανώσεις της αναγνωρίζουν ότι όλες αυτές οι επιθέσεις και εκστρατείες έχουν ως κύριο στόχο την απομόνωση των κομμουνιστών και την παραπλάνηση άλλων δημοκρατικών, προοδευτικών, αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεων και την εμπέδωσης στις μάζες της ιδέας ότι δεν μπορεί να υπάρξει εναλλακτική λύση από τον καπιταλισμό. Ο παγκόσμιος και μαζικός αγώνας εναντίον των ιμπεριαλιστικών σχεδίων είναι απαραίτητο να βαδίζει χέρι με χέρι με την οργάνωση του αγώνα για την εξάλειψη των αιτιών που γεννούν τους πολέμους, το φασισμό και τα αντιλαϊκά μέτρα. Σε αυτό το διεθνές περιβάλλον παρατηρήσαμε επίσης μια αυξημένη κινητοποίηση του νεανικού και λαϊκού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος και πολλές διαφορετικές εκδηλώσεις της βούλησης του λαού να ανατρέψει τον ιμπεριαλισμό σε όλες τις πτυχές του, τους πολέμους, την εκμετάλλευση και τα αδιέξοδα του.
11. Όσο υπάρχει αδικία, φτώχεια, εκμετάλλευση των πόρων και των ανθρώπων, πόλεμοι, κατοχή και καταπιεσμένοι, θα υπάρχει αντίσταση, αν και ο δρόμος θα είναι σκληρός και μακρύς. Η αυξανόμενη ενότητα και ο ρόλος που διαδραματίζουν οι αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις παγκοσμίως, ειδικά μεταξύ των νέων, με την ενεργό συμβολή της ΠΟΔΝ, μας δίνουν πίστη στην πως ο ιμπεριαλισμός θα ηττηθεί.
12. Η ΠΟΔΝ θα συνεχίσει να αγωνίζεται ενάντια σε όλες τις ιμπεριαλιστικές οργανώσεις, ενώσεις και συμμαχίες με ακόμα μεγαλύτερη ένταση. Καταδικάζουμε κάθε πρόσχημα για ιμπεριαλιστική παρέμβαση και καλούμε σε ξεσήκωμα ενός κύματος αγώνα για απελευθέρωση, ανεξαρτησία και κυριαρχία με την απόσυρση στρατών κατοχής, ξένων στρατιωτικών βάσεων και οικισμών, για ειρήνη και αφοπλισμό, ένα κύμα πλήρους υποστήριξης στον αγωνιζόμενους λαούς όλου του κόσμου προκειμένου να υλοποιήσουμε τον ελεύθερο και ειρηνικό κόσμο που όλοι επιδιώκουμε.
