Είναι με μεγάλη μας τιμή που σας καλωσορίζουμε στην έναρξη της 20ης Συνέλευσης της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών.
Ήταν 10 Νοεμβρίου 1945, η υφήλιος ήταν ακόμα κλονισμένη από τα τερατουργήματα του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου, αλλά γνώριζε επίσης τη δύναμη ενός κινήματος ενωμένου και μαχητικού υπό ένα συγκεκριμένο στόχο. Με την καταστροφή του πολέμου να είναι ακόμα παρούσα και την αντιφασιστική νίκη ζωντανή και πηγή έμπνευσης, η προοδευτική νεολαία του κόσμου έκανε ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός, συγκεντρώθηκε, αντάλλαξε εμπειρίες και ίδρυσε την Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών, την ΠΟΔΝ μας!
Σήμερα μετράμε 20 Συνελεύσεις, 19 παγκόσμια φεστιβάλ και 74 ένδοξα χρόνια αγώνα και αντίστασης και μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι η αντιιμπεριαλιστική νεολαία του κόσμου δεν έχει γράψει ακόμα τις πιο λαμπρές της σελίδες.
Η 20η συνέλευση της ΠΟΔΝ λαμβάνει χώρα σε έναν πιο περίπλοκο κόσμο απ' ότι πριν. Μπορεί να φαίνεται κλισέ να λέμε κάθε φορά που συναντιόμαστε ότι ο σημερινός κόσμος είναι πιο επικίνδυνος από ποτέ, ότι ο ιμπεριαλισμός είναι πιο επιθετικός από πριν, αλλά η διεθνής πραγματικότητα σήμερα μας υποχρεώνει να το πούμε ξανά. Αντί να βρίσκει λύσεις στα υπάρχοντα προβλήματα στον κόσμο, ο ιμπεριαλισμός δημιουργεί ακόμα περισσότερα μέρα με τη μέρα, δίνοντάς μας με αυτόν τον τρόπο μια πολύ ζοφερή εικόνα για το τι μέλλον πρέπει να περιμένουμε. Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ότι το σύστημα εκφράζει την επιθετικότητα του με διαφορετικούς τρόπους. Το ΝΑΤΟ και οι σύμμαχοί του συνέχισαν τις εγκληματικές τους ενέργειες, εξαπλώνοντας το θάνατο και τη εξαθλίωση σε όλη τη γη. Στο όνομα της υπερνίκησης της χρηματοπιστωτικής κρίσης, οι κυβερνήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν επιβάλει αυστηρά αντιλαϊκά μέτρα ενώ βλέπουμε το τέρας του φασισμού να αναπνέει και πάλι.
Στην περιοχή της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής, ο αγώνας εναντίον αυτών των μέτρων και εναντίον της συμμετοχής των χωρών μας σε οποιεσδήποτε στρατιωτικές επιχειρήσεις είναι ο πυρήνας της δράσης μας. Ακόμα κι αν υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο ιμπεριαλισμός εκφράζεται διαφορετικά. Στην Κύπρο για παράδειγμα, η κατοχή του 37% του νησιού συνεχίζεται για 45 χρόνια. Σε άλλες χώρες, στο πλαίσιο μιας γενικής καταστολής, παρατηρούμε έντονες επιθέσεις στους συντρόφους μας, πολύ συχνά λόγω της αντι-κομμουνιστικής υστερίας που προωθεί η ΕΕ, ιδίως στην Ανατολική Ευρώπη.
Στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού, οι σύντροφοί μας αγωνίζονται ενάντια στα ίδια μέτρα που με ακόμη μεγαλύτερη ένταση οδηγούν τους ανθρώπους να πεθαίνουν, άστεγοι και αβοήθητοι από ασθένειες ή τις καιρικές συνθήκες. Στο Αφγανιστάν το έγκλημα κατά του λαού της χώρας συνεχίζεται για τόσα χρόνια και μέχρι τώρα δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι οι χειρότερες μέρες έχουν περάσει γι 'αυτούς. Ταυτόχρονα, σε ολόκληρη την περιοχή, ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός και ο εξτρεμισμός δημιουργούν ένα πολύ εχθρικό περιβάλλον για όλους εκείνους που επέλεξαν την πορεία του αγώνα.
Σε μια άλλη γωνιά του πλανήτη, πολύ πρόσφατα παρατηρήσαμε περαιτέρω κλιμάκωση των επεμβάσεων του ιμπεριαλισμού. Μιλώ για τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική. Παρόλα αυτά η Κούβα στέκεται ψηλά, ψηλότερα από κάθε ιμπεριαλιστή, κυματίζει τη σημαία του σοσιαλισμού, καλώντας τον κόσμο στο μέλλον. Η Βενεζουέλα, παρά τις διαφορετικές μεθόδους επιθέσεων, εξακολουθεί να στέκεται εκεί, προκαλώντας στην Αμερική μεγάλο πονοκέφαλο. Σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική, βλέπουμε σε καθημερινή βάση, τα πραξικοπήματα, την καταστολή, φυλακίσεις, ανθρώπους που χάνονται και δολοφονίες. Αγαπητοί σύντροφοι, σε αυτό το σημείο θα ήθελα να απευθύνω τους ιδιαίτερους χαιρετισμούς μας σε ορισμένους συντρόφους που είναι σήμερα εδώ μαζί μας, σύντροφοι που βρίσκονται στο επίκεντρο των επιθέσεων του ιμπεριαλισμού, ως χώρες ή ως οργανώσεις. Σύντροφοι από την Κούβα, τη Βενεζουέλα, Εκουαδόρ, Κολομβία, σύντροφοι από τη Χιλή, σας χαιρετίζουμε, και στεκόμαστε δίπλα σας
Δυστυχώς, ο κατάλογος των στοχευόμενων περιοχών δεν τελειώνει εδώ. Καθώς διασχίζουμε τον Βόρειο Ατλαντικό και πατάμε σε γη, ξαναβρίσκουμε τον ιμπεριαλισμό. Βρίσκουμε τη Δυτική Σαχάρα, μια κατεχόμενη γη, έναν λαό χωρίς το δικαίωμα να αποφασίσει για το δικό του πεπρωμένο. Η Δυτική Σαχάρα είναι μόνο ένα παράδειγμα του πώς η αποικιοκρατία ενεργεί στην περιοχή της Αφρικής. Σε άλλες περιπτώσεις, ο λαός αγωνίζεται ενάντια σε διαφορετικά είδη καταστολής, όπως στη Σουαζιλάνδη ή το Σουδάν, όπου τα αυταρχικά καθεστώτα ασκούν ακραία βία στους λαούς που δεν συνεργάζονται. Ως άλλο παράδειγμα, έχουμε τη Ζιμπάμπουε, όπου ο ιμπεριαλισμός επιβάλλει κυρώσεις και αποκλεισμούς για να ασκήσει πίεση. Ακόμη και μετά τις μεγάλες νίκες όλων των απελευθερωτικών κινημάτων στην Αφρική τις περασμένες δεκαετίες, είναι απαραίτητο να έχουμε ξεκάθαρο στο μυαλό μας ότι δεν έχουμε ακόμη τελειώσει με τον ιμπεριαλισμό στην Αφρική και αυτό είναι καθήκον όλων μας.
Τι να πούμε για την περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής; Μια περιοχή του πλανήτη ευλογημένη από τη φύση με τεράστιους πόρους και καταραμένο για τον ίδιο λόγο από τους ιμπεριαλιστές, να υποφέρουν από συνεχιζόμενους πολέμους και καταστροφές. Να μιλήσουμε για την Παλαιστίνη, την Υεμένη, τη Συρία, τη Λιβύη ή το Ιράκ; Πρόσφατα διαπιστώσαμε επίσης τη βίαιη αντίδραση του κράτους του Λιβάνου στις απαιτήσεις του λαού του. Σε όλους τους αγωνιζόμενους λαούς της περιοχής στέλνουμε ένα θερμό και αγωνιστικό χαιρετισμό. Σύντροφοι, είμαστε μαζί, έχετε την πλήρη αλληλεγγύη μας.
Σε αυτό το διεθνές πλαίσιο, η ΠΟΔΝ δεν έκανε πίσω ποτέ και ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή των αγώνων των λαών. Από την 19η Συνέλευση, πριν από τέσσερα χρόνια, κληθήκαμε να διαδραματίσουμε αποφασιστικό ρόλο στην περαιτέρω ανάπτυξη του αντιμπεριαλιστικού αγώνα και να εντείνουμε τη δράση μας και να προωθήσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των οργανώσεών μας. Σε κάθε ευκαιρία, ήμασταν εκεί, ακόμη και με τη φυσική μας παρουσία στις χώρες, όπως κάναμε όταν είχαμε τις επισκέψεις αλληλεγγύης με τους συντρόφους μας στο Βιετνάμ και τη ΛΔΚ ή ακόμα και όταν κινητοποιήσαμε δεκάδες οργανώσεις για να έχουμε αποστολές αλληλεγγύης με λαών της Βενεζουέλας, της Συρίας και της Δυτικής Σαχάρας.
Ακόμα κι αν δεν ήταν πάντα δυνατόν να ταξιδέψουμε κάπου, όποτε συνέβαινε κάτι, η ΠΟΔΝ ήταν παρούσα με άλλους τρόπους. Εκτελώντας εκστρατείες, ζητώντας κινητοποιήσεις, στέλνοντας μηνύματα, οι οργανώσεις μας έδειξαν την ετοιμότητά τους να ανταποκριθούν στην έκκληση για αγώνα. Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια ήμασταν απέναντι σε προκλήσεις που απαιτούσαν την άμεση ανταπόκρισή μας. Ας μην ξεχνάμε πως όλοι μας εργαζόμασταν για να ξεπεράσουμε όλες τις δυσκολίες και να έχουμε το 19ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, ένα φεστιβάλ με μαζική συμμετοχή που έχει περάσει πια στην ιστορία της ομοσπονδίας. Μέσα από μια μακρά περίοδο προετοιμασίας αποδείξαμε στην πράξη, όχι μόνο πώς η ενότητά μας μπορεί να μας δώσει τα αποτελέσματα που θέλουμε, αλλά και πώς λειτουργεί η δημοκρατία εντός της ομοσπονδίας μας.
Αγαπητοί σύντροφοι,
Μπορούμε όλοι να καταλάβουμε ότι τα προηγούμενα χρόνια έδωσαν την ευκαιρία στην ΠΟΔΝ να έρθει μπροστά και να παρουσιαστεί περισσότερο στον κόσμο, κάτι που είναι επίσης αποτέλεσμα των προσπαθειών των συναγωνιστών των οργανώσεων μελών μας. Μπορούμε να πούμε ότι αυτό αρκεί; Μπορούμε να δεχτούμε ότι κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε; Όσο ο ιμπεριαλισμός εξακολουθεί να υπάρχει, όσο η κατάσταση είναι αυτή που περιγράφηκε παραπάνω, η απάντηση θα είναι πάντοτε αρνητική. Έχουμε πολλά να κάνουμε και υπάρχουν περισσότερα που μπορούμε να κάνουμε!
Τις επόμενες ημέρες θα έχουμε πολλές συζητήσεις, σχετικά με τα έγγραφα της ομοσπονδίας, για τον τρόπο με τον οποίο προχωρούμε οργανωτικά στο σχέδιο δράσης μας. Θα ξαναζήσουμε το πώς μπορούμε να συζητήσουμε, να ανταλλάξουμε, να αποφασίσουμε συλλογικά και στη συνέχεια να εφαρμόσουμε τις αποφάσεις μας με την ενότητα. Αυτός το τελευταίο σύντροφοι, είναι το πιο σημαντικό καθήκον μας. Ανεξάρτητα από το πόσο πολύ και πόσο βαθιά συζητάμε, αν δεν κατορθώσουμε να εφαρμόζουμε τις αποφάσεις μας με ενότητα, να είμαστε πρακτικοί και να έχουμε συλλογική δράση, αυτές οι αποφάσεις δεν σημαίνουν τίποτα για τους λαούς που υποφέρουν. Σε μια εποχή κατά την οποία πολλά θεσμικά όργανα, οργανώσεις και πολλά κράτη προβάλλουν υποκριτικά δάκρυα για τους νεκρούς, ενώ παράλληλα οπλίζουν τα χέρια των δολοφόνων, πρέπει να κάνουμε περισσότερα από λόγια.
Είναι απαραίτητο να αναπτύξουμε περισσότερο την αλληλεγγύη μας. Η αλληλεγγύη σύντροφοι, σε έναν κόσμο που λειτουργεί με βάση τον ατομικισμό, όπου η κυρίαρχη ιδεολογία είναι η ιδεολογία του ιμπεριαλισμού, η αλληλεγγύη είναι μια λέξη δύσκολη να κατανοηθεί για πολλούς ανθρώπους. Για εμάς, που γνωρίζουμε τι είναι, θα πρέπει να είναι βασικό καθήκον να την αναπτύξουμε ακόμη περισσότερο. Ως μέρος των συντονισμένων ενεργειών μας, ως προτεραιότητα για τις οργανώσεις μας, ως τρόπο ζωής για τους αγωνιστές μας. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όποιος και να είναι ο σκοπός, ανεξάρτητα από το πόσο δύσκολο είναι, όλοι είμαστε ισχυροί όταν γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε μόνοι!
Πρέπει να αγωνιστούμε να μεγαλώσουμε, να βρούμε εκείνες τις δυνάμεις σε κάθε χώρα που αντιτίθενται στη θανατηφόρα φύση αυτού του συστήματος και να τους καλέσουμε να έρθουν μαζί μας. Για να οικοδομήσουμε ευρύτερα μέτωπα κάτω από τον κοινό μας στόχο, την ανατροπή του ιμπεριαλισμού, το τέλος των πολέμων και τη δημιουργία μόνιμης ειρήνης στον πλανήτη. Ο ιμπεριαλισμός σήμερα μπορεί να φαίνεται ανίκητος, αλλά γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όταν οι λαοί είναι ενωμένοι και αποφασισμένοι, μπορούν να κάνουν τα πάντα.
Αγαπητοί σύντροφοι,
Περίπου 30 χρόνια πριν, όταν ολόκληρος ο κόσμος ταρακουνήθηκε από τις ιστορικές αλλαγές, οι ιμπεριαλιστές ήταν αρκετά σίγουροι ότι αυτό ήταν και το τέλος της ΠΟΔΝ. Προέβλεπαν ότι αυτό ήταν το τέλος μας και κανείς δεν μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στα σχέδιά τους πια. Τα χρόνια έχουν περάσει, αλλά αυτό που βλέπουμε εδώ σήμερα είναι πολύ μακριά από το τέλος.
Αγαπητοί σύντροφοι, αισθάνομαι τιμή να σας ενημερώσω ότι η 20η συνέλευση της ΠΟΔΝ γίνεται μέρος της κληρονομιάς της ομοσπονδίας ως η πιο μαζική συνέλευση των τελευταίων 30 χρόνων. … οργανώσεις συγκεντρωθήκαμε εδώ στην Κύπρο στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα σε ολόκληρο τον πλανήτη. Είμαστε ακόμα εδώ και δεν τραβάμε πίσω.
Δεν γονατίζουμε μπροστά στον ιμπεριαλισμό και επιλέγουμε ξανά και ξανά κάθε μέρα, τον δρόμο της πάλης και της αντίστασης. Επιλέγουμε να αγωνιστούμε για έναν καλύτερο κόσμο, έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο, να αγωνιστούμε για διαρκή ειρήνη, για τις ημέρες που οι λαοί θα είναι κύριοι του μέλλοντος τους. Είμαστε αλληλέγγυοι με τους αδελφούς και τις αδελφές μας σε όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από το χρώμα, τη φυλή, το φύλο, τη θρησκεία, την εθνικότητά τους και φωνάζουμε δυνατά
Είμαστε εδώ· είμαστε δυνατοί και προχωράμε μπροστά για το μέλλον μας, μέχρι να χτίσουμε τον κόσμο τον οποίο ονειρευτήκαμε και για τον οποίο παλέψαμε.
Ζήτω το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα νεολαίας.
Ζήτω οι φιλίες των Λαών.