Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Τιμούμε σήμερα την μνήμη του αγωνιστή της Αντίστασης ενάντια στην Χούντα των Αθηνών, Γιώργου Τσικουρή. Μνημονεύουμε σήμερα τον ήρωα Γιώργο Τσικουρή που θυσιάστηκε στον αγώνα του κυπριακού και του ελληνικού λαού για ανατροπή της Δικτατορίας και την επαναφορά της Δημοκρατίας στην Ελλάδα με το βαρύ βέβαια τίμημα, την τραγωδία της Κύπρου.
Ο Γιώργος Τσικουρής γεννήθηκε το 1945 στο χωριό Άσσια. Μεγάλωσε σε μια εργατική και προοδευτική οικογένεια, με παρέμβαση στα κοινά μέσα από τις γραμμές της Αριστεράς.
Ο Γ. Τσικουρής γαλουχημένος με τα ιδανικά της Αριστεράς, με τα πανανθρώπινα ιδανικά της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της εθνικής αξιοπρέπειας, δεν μπορούσε παρά να απαντήσει παρών στο κάλεσμα για αντίσταση απέναντι σε αυτούς που κατέλυσαν την δημοκρατία στην Ελλάδα.
Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1970 βρήκε ηρωικό θάνατο προσπαθώντας να πυροδοτήσει ωρολογιακό εκρηκτικό μηχανισμό στο κτίριο της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα.
Ο Γ. Τσικουρής, ήταν από τους πρώτους που εντάχθηκαν στον αγώνα κατά της δικτατορίας. Παρόλο που ήταν φοιτητής στην Ιταλία συνδέθηκε πολύ γρήγορα με τους αντιστασιακούς, αντιχουντικούς κύκλους των ελλήνων φοιτητών και πολιτικών εξόριστων και ειδικότερα με το Πατριωτικό Αντιδικτατορικό Μέτωπο (ΠΑΜ).
Το καλοκαίρι του 1970, μετέβηκε στην Ελλάδα μαζί με τη συναγωνίστρια του Έλενα Μαρία Αντζελόνι για να εκτελέσουν συγκεκριμένη αποστολή. Η αποστολή στόχευε, μέσω της διενέργειας αναίμακτης βομβιστικής επίθεσης στο κτίριο της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα, να καταδείξει τον εμπνευστή και ηθικό αυτουργό του χουντικού απριλιανού πραξικοπήματος. Σ΄ αυτόν τον αγώνα ο Γιώργος Τσικουρής και η συναγωνίστρια του θυσίασαν την ίδια τους τη ζωή και συγκλόνισαν με την θυσία τους ολόκληρη της Ελλάδα. Η χούντα των Αθηνών χαρακτήρισε τον Τσικουρή «τρομοκράτη», ανακοινώνοντας πως ο θάνατός του προήλθε από τρομοκρατική ενέργειά του.
Η θυσία του Τσικουρή για τον ελληνικό και τον κυπριακό λαό ήταν και παραμένει μια πράξη θάρρους και ηρωισμού, μια πράξη αντίστασης στον φασισμό και την δικτατορία η οποία κλόνισε τότε το δικτατορικό καθεστώς και έστειλε το μήνυμα ότι ο ελληνικός λαός όχι μόνο δεν είχε συμβιβαστεί με την χουντική δικτατορία αλλά συνέχιζε και ενέτεινε τον αγώνα του ενάντια σε αυτή.
Η θυσία του Γ. Τσικουρή και της συναγωνίστριας του Μαρίας Αντζελόνι, έδωσε νέα ώθηση στον αντιδικτατορικό αγώνα, αλλά δεν στάθηκε ικανή να αποτρέψει τα εγκληματικά σχέδια της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β΄ στην Κύπρο, με αποτέλεσμα την εκτέλεση του προδοτικού πραξικοπήματος που οδήγησε στην τουρκική εισβολή και κατοχή. Από τις συνέπειες του δίδυμου ΝΑΤΟϊκού εγκλήματος βρέθηκε ξανά κτυπημένη και η οικογένεια του Γ. Τσικουρή, αφού το χωριό του, η Άσσια, βρέθηκε υπό τουρκική κατοχή και ο πατέρας του Χρίστος Τσικουρής βρέθηκε ανάμεσα στους δεκάδες αγνοούμενους της Άσσιας.
Σαράντα έξι χρόνια μετά, το παράδειγμά του φωτίζει την ψυχή κάθε γνήσιου αγωνιστή, κάθε αληθινού πατριώτη, φωτίζει τον αγώνα του λαού μας ενάντια στις ξένες επιβουλές, ενάντια στην κατοχή και τον εποικισμό.
Φωτίζει το δρόμο στον αγώνα για την επούλωση των πληγών που έφερε στον τόπο μας το φασιστικό πραξικόπημα της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β’, για επανένωση της πατρίδας και του λαού μας, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Η διχοτόμηση δεν μπορεί και δεν θα επιτρέψουμε ποτέ να αποτελέσει το μέλλον και την προοπτική αυτού του τόπου.
Το παράδειγμα του Γ. Τσικουρή συνεχίζει να μας καθοδηγεί στην ενίσχυση του αγώνα των προοδευτικών, φιλειρηνικών δυνάμεων στην Κύπρο και στον κόσμο για την αντιμετώπιση της ιμπεριαλιστικής «Νέας τάξης πραγμάτων» της οποίας ηγούνται οι ΗΠΑ και οι στενοί ΝΑΤΟϊκοί τους συμμάχοι.
Ο ηρωικός θάνατος του Γ. Τσικουρή αποτελεί φάρο και καθοδηγητική πυξίδα στους σημερινούς πολιτικούς, κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες της νεολαίας και του λαού μας, αφού η σημαντικότερη ίσως συμβολή του είναι πως το δικό του παράδειγμα, συνεχίζει να αποτελεί σημείο αναφοράς για την αγωνιστική διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς.
Σήμερα ακόμα περισσότερο, που ο λαός μας καλείται να αγωνιστεί ενάντια σε όσους θέλουν το μέλλον μας υποθηκευμένο, ενάντια σε όσους μεθοδεύουν τη μετατροπή μας σε δούλους του 21ου αιώνα, ενάντια σε όσους θέλουν την πατρίδα μας σύμμαχο και συνένοχο στα σχέδια του δικού μας θύτη στα νέα του εγκλήματα. Για να διανύσουμε αυτό το δύσκολο δρόμο χρειάζεται να δουλέψουμε σκληρά, με αποφασιστικότητα και ενότητα, έτσι ώστε να δικαιώσουμε όλους όσοι θυσιάστηκαν για την ελευθερία και τη δημοκρατία.
Η μνήμη του Γιώργου Τσικουρή θα ζει αιώνια στις καρδιές μας.
Τιμή και δόξα στον ήρωα μας.
2 Σεπτεμβρίου 2016
