Σύντροφε Γενικέ Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ Άντρο Κυπριανού,
Σύντροφε τέως Πρόεδρε της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια,
Σύντροφοι Μέλη του Πολιτικού Γραφείου της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ,
Σύντροφοι επικεφαλής των Οργανώσεων του Λαϊκού Κινήματος,
Σύντροφοι βετεράνοι της ΕΔΟΝ και του ΑΚΕΛ,
Σύντροφοι και συναγωνιστές υποψήφιοι του ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις,
Συντρόφισσες, σύντροφοι,
Συναγωνίστριες, συναγωνιστές,
Φίλες και φίλοι,
Εκ μέρους του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΔΟΝ, σας καλωσορίζουμε στο Έκτακτο Παγκύπριο Συνέδριο μας, με θέμα τις επερχόμενες Βουλευτικές εκλογές. Όπως σε κάθε εκλογική μάχη, εδώ και 72 χρόνια, η ΕΔΟΝ δηλώνει βροντερά το παρών της. Η Οργάνωση μας είναι η εμπροσθοφυλακή του Κόμματος των Εργαζομένων, σε κάθε μεγάλη πολιτική μάχη που δίνει στην 90χρονη ιστορική του πορεία. Έτσι και σε αυτές τις εκλογές, ριχτήκαμε στη δουλειά εδώ και μήνες, για να οργανώσουμε και να πείσουμε τη νέα γενιά ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά! Ότι μπορεί να ανοίξει το δρόμο για το μέλλον, με την ψήφο της στο ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις! Στις εννιά δεκαετίες της ζωής του, το ΑΚΕΛ πάλευε και για τους νέους. Προετοίμαζε το αύριο για τη νέα γενιά. Δίχως να γυρίζει την πλάτη του στο νεολαιίστικο κίνημα, στις διεκδικήσεις, στα αιτήματα και στις ανάγκες του.
Με την ευκαιρία που μας δίνεται μέσω του Έκτακτου Συνεδρίου μας, θέλουμε να συγχαρούμε όλες τις Επαρχιακές Οργανώσεις για τη σημαντική δουλειά που έγινε για την εγγραφή νέων ψηφοφόρων στους εκλογικούς καταλόγους και στις κάλπες του Εξωτερικού. Δουλειά, η οποία βέβαια θα φανεί στις κάλπες των νέων, στην Κύπρο και το εξωτερικό.
Μας ρωτάνε συνεχώς αν μας απασχόλησε καθόλου το ζήτημα της απαξίωσης των νέων για την πολιτική και της αποχής από τις εκλογές. Όταν εμείς αναλύαμε την αποπολιτικοποίηση και την αποστασιοποίηση της νέας γενιάς εδώ και δύο τουλάχιστον δεκαετίες, πολλοί μας χλεύαζαν και έλεγαν πως υπερβάλλουμε και ζούμε στον δικό μας κόσμο. Σήμερα όλοι ψάχνουν τα γιατί και τα πως. Εμείς απαντούμε με αυτά που διαπιστώνουμε εδώ και πολλά χρόνια. Η αποπολιτικοποίηση και αποϊδεολογικοποίηση προωθούνται από την άρχουσα τάξη. Προωθούνται από την πλουτοκρατία και τα κόμματα της. Με αυτό τον τρόπο αποκοιμίζουν τη νεολαία και το λαό, τους αφήνουν αδιάφορους, μεμψίμοιρους και απαισιόδοξους. Θέλουν τη νεολαία απονευρωμένη. Αποχαυνωμένη. Χαμένη. Τη θέλουν ανίκανη. Να μην αντιδρά μπροστά στην εκμετάλλευση που υφίσταται για να πολλαπλασιάζει τα κέρδη του το κεφάλαιο.
Η απαξίωση στη σημερινή της μορφή, αναπτύχθηκε επίσης από αυτούς που εργολαβικά ισοπέδωσαν τους θεσμούς τα τελευταία χρόνια για να εξυπηρετήσουν τις μικροπολιτικές τους σκοπιμότητες. Από αυτούς που δεν δίστασαν να πατήσουν ακόμα και επί πτωμάτων για να αναρριχηθούν στην εξουσία το 2013. Από αυτούς που έκαναν τα σκάνδαλα μέρος της πολιτικής τους. Από αυτούς που διόριζαν τους «άριστους των αρίστων».
Η πραγματικότητα σήμερα για τους νέους και τις νέες στον τόπο μας, είναι τραγική. Μας έχουν μετατρέψει σε μια από τις χώρες με τη μεγαλύτερη ανισότητα στον κόσμο. Χιλιάδες νέοι και νέες, αναγκάζονται να μεταναστεύσουν. Δεν επαρκούν τα χρήματα των φοιτητών για τα δίδακτρα στα πανεπιστήμια, με αποτέλεσμα πολλοί να αναγκάζονται να παρατήσουν τις σπουδές τους. Οι φοιτητές, δουλεύουν νυχθημερόν με εξευτελιστικούς όρους για να τα βγάλουν πέρα. Οι μαθητές, που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν τα φροντιστήρια για να καλύψουν τα κενά της δημόσιας εκπαίδευσης πολλαπλασιάζονται, με αποτέλεσμα να στερούνται την προοπτική ενός καλύτερου μέλλοντος. Οι ουρές στα κοινωνικά παντοπωλεία ατέλειωτες. Η δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αποτελεί παρελθόν. Οι νέοι άνθρωποι νιώθουν ότι βρίσκονται σε ένα ατέρμονο αδιέξοδο, νιώθοντας ανήμποροι να αντιδράσουν. Το μέλλον, τους φαίνεται ζοφερό. Οι περισσότεροι ψάχνουν τους τρόπους να βγάλουν το μήνα για το ενοίκιο, το ρεύμα, το νερό και να ικανοποιήσουν βασικές τους ανάγκες. Η νιότη, είναι η πιο δημιουργική, μα συνάμα και η πιο συναρπαστική περίοδος της ζωής του ανθρώπου, αν όμως υπάρχουν οι υλικές και πνευματικές προϋποθέσεις να τη ζήσει κάποιος ως τέτοια. Τα νιάτα της Κύπρου στερούνται πλέον ξεκάθαρα αυτές τις προϋποθέσεις.
«Η αδιαφορία σου είναι ένα ισχυρό όπλο στα χέρια της προνομιούχας τάξης, που ξέρει να το χρησιμοποιεί έξυπνα», λέει ο Καρλ Μαρξ. Αυτό το όπλο χρησιμοποιεί εδώ και τρία χρόνια ο ΔΗΣΥ και η κυβέρνηση Αναστασιάδη. Πατώντας στην κρίση του συστήματος που υπερασπίζονται με σθένος τόσα χρόνια. Καλύπτοντας τη ληστεία των τραπεζιτών που άλλοτε μας καλούσαν να τους αναγνωρίσουμε ως τους καλύτερους στον κόσμο. Χρησιμοποιώντας την κρίση ως άλλοθι, για να επιβάλουν στους εργαζόμενους όσα δεν τολμούσαν να επιβάλουν για χρόνια. Ιδιωτικοποιήσεις. Ξήλωμα του κοινωνικού κράτους. Απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Μισθοί των 500 ευρώ, δουλειά τις Κυριακές, εκβιασμοί και εκμετάλλευση και μόλις που να βγαίνει το πρώτο δεκαήμερο του μήνα.
Είναι για όλους αυτούς τους λόγους που εμείς δεν θα πάψουμε να καλούμε τον κάθε νέο και νέα, να μετατρέψει την οργή και το θυμό του σε οργανωμένη απάντηση. Σε αγώνες, κινητοποιήσεις, διεκδίκηση και ψήφο. Δεν θα πάψουμε να καλούμε τον κάθε ριζοσπάστη, δημοκράτη, προοδευτικό νέο και νέα να διαλέξει πλευρά. Είναι μόδα ή μαγκιά να μένει κανείς αμέτοχος; Να λέει ότι όλοι είναι το ίδιο; Δεν είναι μόδα, ούτε μαγκιά. Είναι το μεγαλύτερο χατίρι σε αυτούς που μας θέλουν να παραμένουμε δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι. Η αποχή μας από τις κάλπες θα τους αποθρασύνει ακόμα περισσότερο. Η αποχή μας και η ανοχή μας θα τους δώσει το δικαίωμα να αλώσουν και να διαλύσουν τα πάντα. Η αποχή μας είναι με το μέρος τους. Με το μέρος της συντήρησης και του κατεστημένου. Η συμμετοχή μας, η αντίδραση μας, η ψήφος μας, τους χαλά τα σχέδια.
Υπάρχει κανένας νέος και νέα που θέλει να ζει στην αθλιότητα και στην αβεβαιότητα της ανεργίας; Που θέλει να αναγκάζεται να μεταναστεύσει στο εξωτερικό για να δουλέψει; Που θέλει να δουλεύει με 400 και 500 ευρώ μισθό; Που θέλει να δουλεύει χωρίς ωράριο, χωρίς κοινωνική ασφάλιση, χωρίς δικαιώματα; Που θέλει να μην έχει ίσα δικαιώματα στην υγεία και στην παιδεία; Που θέλει να κινδυνεύει η ζωή του λόγω της οικονομικής του κατάστασης; Υπάρχει κανένα νέο ζευγάρι που να θέλει να τον κατακλέβουν οι τράπεζες με τα ψηλά δανειστικά επιτόκια και τις υπερχρεώσεις; Υπάρχει κανένας φοιτητής που θέλει να μην τα βγάζει πέρα στις σπουδές του, αφού του κουτσούρεψαν τη χορηγία και το πακέτο φοιτητικής μέριμνας; Υπάρχει κανένας μαθητής που θέλει να είναι πειραματόζωο σ’ ένα σχολείο – εξεταστικό κέντρο; Κανείς! Γι αυτό και πρέπει ο καθένας από εμάς και όλοι μαζί, να διαλέξουμε πλευρά! Να σταθούμε απέναντι από αυτούς που δολοφονούν το μέλλον μας με τις πολιτικές τους!
Στη μια πλευρά είναι ο ΔΗΣΥ και η κυβέρνηση του. Ο ΔΗΣΥ που χέρι – χέρι με την Ευρωπαϊκή Ένωση, θέλουν να μας πείσουν ότι βγήκαμε από την κρίση. Ότι έχουμε ανάπτυξη. Ότι μειώνεται η ανεργία. Ότι ευημερούν οι αριθμοί, ενώ ούτε οι αριθμοί ευημερούν, ούτε οι άνθρωποι. Η Κυβέρνηση ΔΗΣΥ- Αναστασιάδη που ενώ υποτίθεται ότι υποστηρίζει την επαναπροσέγγιση του λαού και την επανένωση του τόπου, την ίδια ώρα, στέλλει εγκύκλιο για επισκέψεις των σχολείων στο κρησφύγετο του ολετήρα της Κύπρου Γρίβα. Ενώ θυμήθηκε μετά από τόσες δεκαετίες τους τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, την ίδια ώρα αφιερώνει ολόκληρες παρελάσεις και φιέστες για την Ένωση με την Ελλάδα. Το κόμμα που θέλει να κρατά όλο του το ακροατήριο ικανοποιημένο: τους πλουτοκράτες που θέλουν και δεν θέλουν λύση, τους κοσμοπολίτες που θέλουν και τους εθνικιστές που δεν θέλουν ομοσπονδιακή λύση. Χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για το δράμα των εκατομμυρίων προσφύγων. Όμως στην πράξη, είναι ο καλύτερος σύμμαχος των ιμπεριαλιστών. Είναι αυτοί που παρέχουν κάθε διευκόλυνση στους ιμπεριαλιστές να βομβαρδίζουν τη Συρία. Είναι αυτοί που χαλούσαν τον κόσμο προκειμένου να εντάξουν την Κύπρο στα παρακλάδια του ΝΑΤΟ. Δυστυχώς και οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, σε διαφορετικά ζητήματα κάθε φορά, βρίσκονται στην ίδια πλευρά. Από τις επικίνδυνες εθνικιστικές ρητορείες στο Κυπριακό, μέχρι την ψήφιση των αντιλαϊκών νομοσχεδίων της κυβέρνησης στην οικονομία. Από δημοκρατικά κόμματα που χαρακτηρίζονται όμως από τυχοδιωκτισμό, μέχρι τους νεοφασίστες ναζιστές του ΕΛΑΜ.
Στην άλλη πλευρά είμαστε εμείς. Είναι το ΑΚΕΛ και οι οργανώσεις του Λαϊκού Κινήματος. Εμείς που παλεύουμε για μια άλλη κοινωνία χωρίς την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Εμείς που επιλέγουμε και τολμούμε να λέμε μόνο την αλήθεια. Για την κρίση, που την έφερε ο καπιταλισμός αφού από τη φύση του τη γέννησε. Για τη μεγάλη τραπεζική ληστεία που έριξε την κυπριακή οικονομία στο βούρκο. Το ΑΚΕΛ που ψήφισε στη Βουλή εναντίον των προϋπολογισμών λιτότητας, της μείωσης των κοινωνικών παροχών κατά 360 εκατομμύρια ευρώ, της επιβολής τελών στη Δημόσια Υγεία, των ιδιωτικοποιήσεων των ημικρατικών οργανισμών, του κουτσουρέματος της φοιτητικής χορηγίας, της αύξησης των ορίων συνταξιοδότησης, των εκποιήσεων, της ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟϊκό Συνεταιρισμό για την Ειρήνη, εναντίον της φιλελευθεροποίησης των ωραρίων των καταστημάτων και πολλών άλλων αντιλαϊκών νομοσχεδίων της κυβέρνησης. Το ΑΚΕΛ που ψήφισε στη Βουλή υπέρ της προστασίας των ταμείων προνοίας των εργαζομένων μετά το κούρεμα που επέβαλε η κυβέρνηση, της προστασίας της οικογενειακής κύριας κατοικίας και της μικρής επαγγελματικής στέγης, υπέρ της ενίσχυσης των ανέργων, των συνταξιούχων, των φοιτητών και των μαθητών.
Το ΑΚΕΛ που ήταν ανέκαθεν η μόνη σταθερή δύναμη στο δρόμο της απελευθέρωσης κι επανένωσης του τόπου και του λαού μας. Που παλεύει με συνέπεια για λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας για ένα κράτος με μια και μόνη κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα. Που αγωνίζεται για τη λύση που θα αποκαθιστά τις βασικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα ολόκληρου του λαού μας και θα μας απαλλάσσει από ξένες εξαρτήσεις και επεμβατικά δικαιώματα. Που δεν παζαρεύει συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ και τα παρακλάδια του και αγωνίζεται για αποστρατιωτικοποίηση του νησιού. Το ΑΚΕΛ, που δεν έκανε ούτε πρόκειται να κάμει βήμα πίσω, από το στρατηγικό στόχο απαλλαγής από την κατοχή και τον εποικισμό, την ίδια ώρα που αντιλαμβάνεται, πως όσο περνά ο χρόνος παγιώνεται η διχοτόμηση.
Αυτό είναι το ΑΚΕΛ. Το κόμμα των εργαζομένων και της νέας γενιάς. Το δικό μας κόμμα!
Ο άνεργος ή ο εργαζόμενος χωρίς δικαιώματα και μισθό αξιοπρέπειας, ο φοιτητής, ο στρατιώτης ή ο μαθητής, έχουν ελπίδα! Έστω κι αν δεν συμφωνούν σε όλα μαζί μας, εμείς τους καλούμε να στηρίξουν με την ψήφο τους το ΑΚΕΛ. Γιατί στις θέσεις του ΑΚΕΛ, θα δουν και τα δικά τους συμφέροντα. Γιατί στις προτάσεις του ΑΚΕΛ, θα δουν και τα δικά τους δικαιώματα. Γιατί στην πολιτική του ΑΚΕΛ, θα δουν το δικό τους μέλλον!
Νέε και Νέα,
Κρίνουμε την αγανάκτηση, την οργή και το θυμό σου δικαιολογημένο, γιατί κι εμείς είμαστε αγανακτισμένοι, οργισμένοι και θυμωμένοι. Είμαστε ταυτόχρονα πεπεισμένοι, ότι μόνο με τη συλλογική δύναμη μπορεί να αλλάξει η κατάσταση. Γι αυτό μην εκτονώσεις την οργή σου σε ανώδυνα μονοπάτια, όπως είναι η αποχή. Ψήφισε ΑΚΕΛ, για να έχει μέλλον και προοπτική η νέα γενιά.
Σύντροφε Γενικέ Γραμματέα της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ,
Δίνουμε στην ηγεσία του Κόμματος μια υπόσχεση. Σε αυτές τις πέντε εβδομάδες που απομένουν θα τα δώσουμε όλα. Το μέλλον αυτού του τόπου θα μιλήσει για το αύριο του μέσα από την κάλπη και θα αναδείξει και πάλι το ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις, ως ισχυρή δύναμη για το λαό!
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες,
«Μας φαίνονταν μεγάλοι γιατί ήμαστε γονατιστοί… Ας εγερθούμε.» Αυτό μας διδάσκει ο μεγάλος επαναστάτης Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Ήρθε η ώρα να αλωνίσουμε ξανά την Κύπρο απ’ άκρη σ’ άκρη. Να μην χάσουμε ούτε λεπτό. Να κουβεντιάσουμε με τον κάθε νέο και νέα, να ακούσουμε τους προβληματισμούς του, τις έγνοιες, τις ανησυχίες του, να μας εκφράσει το θυμό του και να τον πείσουμε ότι δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Να τον πείσουμε ότι πρέπει να διαλέξει πλευρά. Να τον πείσουμε ότι με την ψήφο του στο ΑΚΕΛ, μπορεί να κάνει τη διαφορά. Σε κάθε σχολείο, πανεπιστήμιο, καφετέρια και γειτονιά, οι ΕΔΟΝίτες και οι ΕΔΟΝίτισσες να ανοίξουν τη συζήτηση. Να δώσουμε τη μάχη στο τηλέφωνο, στο διαδίκτυο και με όποιο άλλο μέσο μπορούμε να φτάσουμε στη νεολαία. Φτάνει να πιστέψουμε στο δίκιο του αγώνα μας. Να πιστέψουμε στις απεριόριστες δυνάμεις και δυνατότητες μας. Η ιστορία είναι γεμάτη από πισωγυρίσματα, αλλά και από βήματα μπροστά για τους λαούς. Έχουμε ατράνταχτη την πεποίθηση, ότι βρισκόμαστε στη φάση της έναρξης της αντεπίθεσης. Γι αυτό με αισιοδοξία να ατενίσουμε στο μέλλον και αγέρωχα να δώσουμε τη μάχη. Η νέα γενιά μπορεί να κάνει τη διαφορά και θα την κάνει.
Ζήτω τα υπέροχα νιάτα της ΕΔΟΝ!
Ζήτω το ΑΚΕΛ!
Ζήτω η Κύπρος μας!
17 Απριλίου 2016
