Η 15η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από το 1997, ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά της αστυνομικής βίας. Χιλιάδες κόσμου λαμβάνουν μέρος σε διαδηλώσεις ενάντια στην αστυνομική βαρβαρότητα.
Στην Τουρκία κλείνουν δύο χρόνια φέτος από τη δολοφονία του 15χρονου Μπερκίν Ελβάν. Ο Ελβάν πέθανε στις 11 Μαρτίου του 2014, αφού προηγουμένως είχε παραμείνει σε κώμα για 269 ημέρες. Ο νεαρός ήταν θύμα της βίαιης καταστολής στη μαζική αντικυβερνητική εξέγερση το 2013. Στην Ελλάδα, ο Γιάννης Καύκας υπέστη παρ' ολίγον θανάσιμα τραύματα το 2011, όταν χτυπήθηκε από αστυνομικούς κατά τη διάρκεια διαδήλωσης. Αποκορύφωμα στην Ελλάδα, η δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγ ρόπ υλου από ειδικό φρουρό το 2008.
Στην Κύπρο, 20χρονος έχασε το ένα του μάτι κατά τη διάρκεια ποδοσφαιρικού αγώνα, αποτέλεσμα βίας από αστυνομικό. Ενώ κατά διαστήματα παρατηρούνται φαινόμενα απαράδεκτης βί ας αύ ό αστυνομικούς. Τραγικό παράδειγμα είναι οι δύο αστυνομικοί που γρονθοκόπησαν πολίτη εντός του κελιού του, ενώ αυτός ήταν με τις χειροπέδες, ως αντίποινα.
Αυτά είναι κάποια περιστατικά από τα πολλά πού έχο υν δει το φως της δημοσιότητας. Υπάρχουν φυσικά και περιστατικά που παραμένουν στο σκοτάδι και μακριά από τη δημοσιότητα.
Οι αστυνομικοί έχουν δύσκολο έργο, αλλά μπορούν να καταπατούνται ανθρώπινα δικ αιώμ ατα κάνοντας κατάχρηση της εξουσίας, στο όνομα της τάξης. Οι πολίτες, έχουν κάθε δικαίωμα να καταγγείλουν οποιαδήποτε ανάρμοστη συμπεριφορά εκ μέρους της αστυνομίας. Στην Κύπρο η πιο τραγική εικόνα είναι αυτή των φυλακών, όπου η ψυχολογική βία, αλλά και η κακομεταχείριση, οδηγεί κρατουμένους είτε στον οριστικό αποκλεισμό τους από την κοινωνία, είτε ακόμα χειρότερα στην αυτοκτονία.
Από μέρους της πολιτείας και των αρμοδίων πρέπει να υπάρξει πλήρης καταγραφή των περιστατικών αδικαιολόγητης βίας. Έτσι ώστε να υπάρξει η απαραίτητη πρόληψη και αντιμετώπιση των φαινομένων.
Ο εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας γύρω από την αστυνομική βία είναι απαραίτητος, ενώ οι αστυνομικοί πρέπει να τυγχάνουν καλύτερης εκπαίδευσης. Πρέπει να έχουν την απαραίτητη μόρφωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Επίσης, τα διακριτικά σήματα και ο αριθμός του κάθε αστυνομικού, πρέπει να είναι εμφανή για να μην κρύβονται πίσω από την ανωνυμία.
Ως ΕΔΟΝ, θεωρούμε ότι η αντιμετώπιση της νεανικής παραβατικότητας δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με τη βία, αλλά με την πρόληψη και την παιδεία. Η βία οδηγεί σε βία. Επίσης, οι φυλετικές διακρίσεις πρέπει να εξαλειφτούν από το σώμα που είναι ύ πεύ υνο να προωθεί την εφαρμογή του νόμου.
Γραφείο Τύπου
Κ.Σ. ΕΔΟΝ
14.03.2016
