Του Χρίστου Μιχαήλ
Μέλος Εκτελεστικού Συμβουλίου ΕΔΟΝ
Επαρχιακός Γραμματέας Λεμεσού
Ο καπιταλισμός δε μασάει, δε γίνεται κοινωνικά δίκαιος. Καπιταλισμός και κοινωνική δικαιοσύνη είναι έννοιες που δεν τέμνονται, δεν συνυπάρχουν. Αντίθετα, νεοφιλελευθερισμός, αντιλαϊκές και αντινεανικές μεθοδεύσεις είναι άρρηκτα συνδεδεμένες έννοιες με την καπιταλιστική ανάπτυξη.
Η ΕΔΟΝ είναι γέννημα θρέμμα της ανάγκης για κοινωνική δικαιοσύνη, γέννημα θρέμμα ότι πιο όμορφου γέννησε ο ανθρώπινος νους για να οικοδομήσει τη δίκαιη κοινωνία που θα τον περιβάλλει. Η γέννηση της ΕΔΟΝ εδώ και 70 χρόνια, βασισμένη στις αρχές της Μαρξιστικής Φιλοσοφίας, την έφερε στην τιμητική θέση να αγωνίζεται κόντρα στο σύστημα που γεννά και αναγεννά την εκμετάλλευση και την εξαθλίωση των εργαζομένων, να παλεύει και να αγωνίζεται για την προοδευτική εξέλιξη της ανθρωπότητας. Εξάλλου η πάλη των τάξεων είναι η κινητήρια δύναμη της κοινωνίας και η ευθύνη της ΕΔΟΝ είναι η οργάνωση αυτής της πάλης.
Η ΕΔΟΝ που έχει ξεκάθαρο ταξικό χαρακτήρα στις αναλύσεις και στη δράση της, δεν θα μπορούσε να μην αγωνιστεί ενάντια στην προσπάθεια της αστικής τάξης για ξήλωμα των πάντων και ότι χαρακτηρίζει μια ευνομούμενη κοινωνία. Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι, αν το κράτος σταματήσει να είναι υπεράνω των πολιτών της κοινωνίας, αν σταματήσει να είναι «η μάνα όλων που θα μοιράζει τα υπάρχοντα δίκαια στη βάση των αναγκών και της προσφοράς», δεν αναφέρομαι στο αστικό κράτος, αλλά στην έννοια κράτος, ως θεσμός και δομή, τότε οι κύριοι της αστικής τάξης είναι τόσο αποφασισμένοι να ικανοποιήσουν την μεγιστοποίηση της κερδοφορίας τους που θα οδηγήσουν τις κοινωνίες στη διάλυση. Είτε με την μαζική εξαθλίωση των εργαζομένων από την ανηλεή εκμετάλλευση τους, είτε μέσα από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που και σήμερα πραγματοποιούνται.
Διαχρονικά η ΕΔΟΝ στάθηκε ανάχωμα στις προσπάθειες της ντόπιας, αλλά και της ξένης αστικής τάξης για επέλαση του νεοφιλελευθερισμού και των επιδιώξεων της αστικής τάξης.
-Οι μεγάλες κινητοποιήσεις για τις κλίμακες εισδοχής επί διακυβέρνησης Κληρίδη μας βρήκαν στο προσκήνιο και οργανωτές.
-Οι αγώνες για να μην αυξηθεί το όριο αφυπηρέτησης το ίδιο.
-Οι αγώνες για την εφαρμογή του οκτάωρου, τη διασφάλιση της ΑΤΑ, την αύξηση των κοινωνικών παροχών σε μαθητές, φοιτητές και νεαρά ζευγάρια, μας βρήκαν στην πρωτοπορία.
-Οι αγώνες για διασφάλιση και εξασφάλιση της άδειας μητρότητας και πατρότητας ήταν άλλη μια μάχη μας.
-Η προσπάθεια και ο αγώνας για ενίσχυση του δημόσιου σχολείου και πανεπιστημίου βρισκόταν και βρίσκεται στην προτεραιότητα μας, έτσι ώστε να μην παραδοθεί η παιδεία στα χέρια της αστικής τάξης και να κερδοσκοπεί απρόσκοπτα και από αυτή.
-Ο αγώνας για περιορισμός της αισχροκέρδειας στα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
-Ο αγώνας για εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων σε όλη την παραγωγή, μια τιτάνια εν εξέλιξη προσπάθεια που θα περιορίσει την αισχροκέρδεια των εργοδοτών εις βάρος των εργαζομένων.
-Όλα αυτά και πολλά άλλα που δεν χωράνε σε λίγες αράδες, αναδεικνύουν την ΕΔΟΝ ως την μοναδική οργανωμένη δύναμη πολλών νέων που μπορεί να δώσει ελπίδα αξιοπρέπειας στη νεολαία.
Η ΕΔΟΝ, στα 70 χρόνια ζωής και δράσης της, συνεχίζει αταλάντευτα τον αγώνα της για υπεράσπιση των εργαζομένων και των παιδιών της. Κόντρα στο νεοφιλελευθερισμό ή τον καπιταλισμό της βαρβαρότητας όπως εύστοχα χαρακτηρίζεται σήμερα από διάφορους, οργανωμένα προσπαθούμε να αναχαιτίσουμε τη θνησιγενή πορεία της κοινωνίας στα πλαίσια ενός κοινωνικοοικονομικού συστήματος που σαπίζει και δεν μπορεί να δώσει λύσεις στις βασικές ανάγκες της κοινωνίας. Οργανώνουμε την πάλη των παιδιών των εργαζομένων και των ίδιων των νέων εργαζομένων με τελικό στόχο να σπάσουμε τις αλυσίδες μας. Τίποτα άλλο δεν έχουμε να χάσουμε!
