Της Γεωργίας Παρμάκη
Επαρχιακή Γραμματέας ΕΔΟΝ Λάρνακας
Μέλος Εκτελεστικού Συμβουλίου ΕΔΟΝ
Μετά από αρκετό προβληματισμό για το κατά πόσο θα έπρεπε ή όχι να ασχοληθώ με ένα άρθρο δημοσιογραφικά και ηθικά κενό, κατέληξα τελικά ότι θα ασχοληθώ όχι για να ρίξω και εγώ το επίπεδο διαλόγου, αλλά για να βάζουμε σιγά σιγά κάποια πράγματα στη θέση τους ξεκαθαρίζοντας ευθύς εξαρχής ότι είμαι και εγώ μια από τις χιλιάδες της ΕΔΟΝ.
Με αυτά για αρχή θα ασχοληθώ κι εγώ με ένα άρθρο, που αντί σοβαρής επιχειρηματολογίας χρησιμοποιεί διάφορα άλλα τεχνάσματα στην προσπάθεια του να μας πείσει για τη δική του «λογική». Τεχνάσματα γνωστά για τον κ. Σταύρο που η αρθρογραφία του δεν εξυπηρετεί σε τίποτε άλλο παρά στην υποβάθμιση του επιπέδου της δημοσιογραφίας και στην προσβολή της νοημοσύνης των αναγνωστών.
Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος, μου δίνει το απόλυτο δικαίωμα να πιστεύω ότι το «άρθρο» του με τίτλο «Οι 50 του Καράμανου» γράφτηκε πολύ συνειδητά με στόχο να αποσπάσει την προσοχή μας από βασικά ζητήματα, όπως οι λόγοι και οι στόχοι επίσκεψης του Βαν Ρομπέι στην Κύπρο. Έτσι ο κύριος αυτός, επιλέγει να επιτίθεται προσωπικά σε ανθρώπους και κατά κύριο λόγο σε στελέχη της ΕΔΟΝ και του ΑΚΕΛ. Επιλέγει να υποστηρίζει ότι η επίσκεψη του Βαν Ρομπέι στην Κύπρο είναι θεμιτή γιατί ο συγκεκριμένος είχε και στο παρελθόν επισκεφτεί και τον Δημήτρη Χριστόφια (καμιά αναφορά στους ξεχωριστούς λόγους επίσκεψης του), επιλέγει να καταφεύγει σε ψευδή ή ελλειπή στοιχεία γιατί έτσι απλά. Δημοσιογραφικές τακτικές που στερούνται οποιασδήποτε σοβαρότητας κατευθυνόμενες από κομματικές πεποιθήσεις και προσωπικά, φαντάζομαι, συμφέροντα.
Ο κ. Σταύρος λοιπόν, αρπάζοντας την πρώτη ευκαιρία βιάστηκε να χλευάσει την συμβολική κινητοποίηση που έγινε έξω από το προεδρικό με πρωτοβουλία της ΕΔΟΝ. Και δεν έλειπε όλο αυτό άρπαξε και την ευκαιρία να χλευάσει τους δεκάδες νέους που συμμετείχαν στην κινητοποίηση αυτή. Νέοι κύριε Σταύρο, που ούτε το σεβαστό σου μισθό απολαμβάνουν, ούτε την καλοπέραση σου αφού θες να μιλάμε με αυτό τον τρόπο. Χλευάζεις νέους που ζουν μέσα στην αβεβαιότητα για το μέλλον. Φοιτητές που συντηρούνται από άνεργους γονείς, νέους που είναι οι ίδιοι άνεργοι, νέους γονείς που φτύνουν αίμα να αναθρέψουν τα παιδιά τους, νέους που αφήνουν περήφανα τον καναπέ τους και ξεχύνονται στους δρόμους για τον κάθε Καράμανο, τον κάθε Σταύρο, τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Αν θέλετε να μας χρεώσετε με ένα σφάλμα, χρεώστε μας αυτό. Ότι η συνείδηση και η ανθρωπιά μας δεν μας επιτρέπουν να αφήνουμε στο περιθώριο την ανθρώπινη αξιοπρέπεια που θέλει να ξεσκίσει από επάνω μας το καπιταλιστικό σύστημα και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα που το υπηρετούν. Μανάδες δεν μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους ούτε φαΐ, συμπολίτες μας χάνουν καθημερινά τις δουλειές τους, φοιτητές εγκαταλείπουν τις σπουδές τους, νέοι άνθρωποι μεταναστεύουν, οικογένειες χάνουν τα σπίτια τους, ηλικιωμένοι ζουν χωρίς ρεύμα και αυτά είναι μόνο η αρχή. Όλα αυτά που ξαφνικά δεν είναι άξια προβληματισμού και αρθρογραφίας μπροστά στους «50 του Καράμανου».
Ο καθένας από εμάς έχει το δικαίωμα να εκφράζει για την ΕΔΟΝ όποια άποψη θέλει. Ένα είναι το σίγουρο όμως. Ότι όποιος δεν μπορεί να εκτιμήσει την ιστορία και δράση μας θα μας βρει απέναντι του. Όπως διαχρονικά έτσι και τώρα, έξω στους δρόμους, στις πλατείες, στις διαδηλώσεις, στις κινητοποιήσεις, μαζί με τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους φοιτητές, τους μαθητές, τους συνταξιούχους. Γαλουχημένοι με τα ιδανικά της ελευθερίας, της αλληλεγγύης, της αγωνιστικότητας, της ανθρωπιάς. Περήφανοι συνεχίζουμε τους αγώνες μας ξεκαθαρίζοντας ότι δεν πρόκειται να μας φιμώσει κανείς και για κανένα λόγο.
Η ΕΔΟΝ θα παραμείνει εδώ, ακόμα πιο οργανωμένη, ακόμα πιο μαζική, ακόμα πιο δυνατή. Πρωτοπόρα νεολαία ταγμένη στον αγώνα για απελευθέρωση και επανένωση του τόπου και του λαού μας, ταγμένη στον αγώνα των εργαζομένων, των φοιτητών, των μαθητών για ένα καλύτερο αύριο για όλους εμάς και τις επόμενες γενιές.
23 Οκτωβρίου 2013