Της Γεωργίας Παρμάκη
Μέλος Κεντρικής Γραμματείας ΕΔΟΝ
Επαρχιακή Γραμματέας ΕΔΟΝ Λάρνακας
Οι τελευταίες εξελίξεις στις συνομιλίες, αλλά και τα πολύ πρόσφατα αποτελέσματα των εκλογών στα κατεχόμενα, έχουν προκαλέσει την έντονη απογοήτευση της κυπριακής κοινωνίας γύρω από το κυπριακό πρόβλημα και την πρόοδο των συνομιλιών. Παρόλη την απογοήτευση, δεν μπορεί το Κυπριακό να μην αποτελεί για εμάς προτεραιότητα. Αλίμονο μας αν συμβιβαστούμε, αν παραιτηθούμε, αν επικρατήσει η πολύ επικίνδυνη προσέγγιση που λέει «αφού τίποτε δεν αλλάζει, ας μείνουμε έτσι όπως είμαστε». Έτσι όπως είμαστε δεν θα συνεχίσουμε να είμαστε για πολύ. Υπάρχουν μόνο δύο επιλογές. Η απελευθέρωση κι επανένωση του τόπου και του λαού μας στη βάση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας ή η οριστική διχοτόμηση της πατρίδας μας.
Ο διαχρονικός υπαίτιος για τη μη επίλυση του Κυπριακού, ήταν και παραμένει η κατοχική Τουρκία. Παρόλα αυτά, η ατολμία που επέδειξε τα τελευταία χρόνια η δική μας πλευρά, οι λανθασμένοι χειρισμοί και η έλλειψη ολοκληρωμένου σχεδιασμού, μας οδήγησαν για ακόμα μια φορά σε επικίνδυνα μονοπάτια. Περάσαμε από το Μοντ Πελεράν και τη Γενεύη, φτάσαμε μετά από πολλές δυσκολίες στο Κρανς Μοντάνα με ολόκληρη τη διαδικασία να αποπροσανατολίζεται με το ενωτικό δημοψήφισμα στη Βουλή και με ένα Πρόεδρο παγιδευμένο σε κομματικές δεσμεύσεις. Η διαπραγματευτική διαδικασία έκλεισε άδοξα για ακόμα μια φορά, ενώ η Κυπριακή Δημοκρατία βρέθηκε ξανά στη γωνιά. Ο Γ.Γ. του ΟΗΕ στην έκθεση του κατηγόρησε τον Νίκο Αναστασιάδη για έλλειψη πολιτικής βούλησης, ενώ εκφράστηκε θετικά για το ρόλο της Τουρκίας. Λίγο μετά που η διαπραγματευτική διαδικασία έληξε με τον πιο άδοξο τρόπο, ο Νίκος Αναστασιάδης με δηλώσεις του αναγνώρισε ξεχωριστή οντότητα στα κατεχόμενα και με δική της ΑΟΖ, την οποία η Τουρκία μπορεί να διαχειριστεί όπως επιθυμεί, φτάνει να μην ενοχλεί την Κυπριακή Δημοκρατία.
«Νέα Στρατηγική» επικαλείται ο κ. Παπαδόπουλος, που παγιδευμένος σε συντηρητικούς και ακροδεξιούς κύκλους που υποστηρίζουν την υποψηφιότητα του παίζει επικίνδυνα παιχνίδια, ακροβατώντας σε πολλές και διαφορετικές βάρκες χωρίς να απαντά αν δέχεται ή αν απορρίπτει τη λύση Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Είναι αδύνατο να ξεχάσουμε πως πολιτεύτηκαν ο Νικόλας Παπαδόπουλος μαζί με τον Αβέρωφ Νεοφύτου που επιτίθονταν ισοπεδωτικά στην κυβέρνηση Χριστόφια και στο ΑΚΕΛ παρεμποδίζοντας κάθε προσπάθεια προόδου στο Κυπριακό.
Αυτή την ώρα που ο κίνδυνος διχοτόμησης είναι πιο ορατός από ποτέ, η Κύπρος χρειάζεται έναν Πρόεδρο που να πιστεύει πραγματικά στη λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας όπως την περιγράφουν τα Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Έναν Πρόεδρο με συνείδηση καθαρή, που δεν αναγνωρίζει καμιά ξεχωριστή οντότητα στα κατεχόμενα και που πιστεύει πραγματικά σε μια πατρίδα και ένα λαό.
Η επιλογή ενός ανθρώπου με ήθος, πολιτική ευθιξία, πραγματική στρατηγική, ρεαλιστικές προτάσεις και πραγματική επιθυμία για βιώσιμη λύση του κυπριακού προβλήματος. Χρειαζόμαστε έναν Πρόεδρο που όχι μόνο θα απορρίψει, αλλά θα απομονώσει ακραίες θέσεις και προσεγγίσεις που εκφράζονται από τον Αρχιεπίσκοπο και άλλους ψευδο-σωτήρες που διαχρονικά πολεμούν τη διαπραγματευτική διαδικασία και την ίδια την επίλυση του Κυπριακού.
Η επιλογή για τις 28 Ιανουαρίου και 4 Φεβρουαρίου είναι μια και μοναδική. Σταύρο Μαλά σε εμπιστεύομαι, σε εμπιστευόμαστε όλοι. Εμπιστευόμαστε σε σένα το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Εμπιστευόμαστε σε σένα το μέλλον της πατρίδας μας.
