Φίλες και φίλοι
Συναγωνίστριες και συναγωνιστές,
Καλωσορίσατε στην έναρξη του 20ου Παγκύπριου Συνεδρίου της ΕΔΟΝ. Ευχόμαστε σε όλους Χρόνια Πολλά, με υγεία και μαχητική διάθεση για τους αγώνες που καλούμαστε να δώσουμε για τη ζωή μας, για τον τόπο μας. Το 2022 προμηνύεται εξίσου δύσκολο όπως και τα προηγούμενα χρόνια, ένεκα της πανδημίας αλλά όχι μόνο. Η ΕΔΟΝ, με αγωνιστική αισιοδοξία, προσβλέπει στη νέα χρονιά, στους αγώνες που έρχονται, στη δύναμη της νεολαίας και του λαού, για να αλλάξουμε όσα μας πνίγουν.
Ιδιαίτερο θερμό καλωσόρισμα, απευθύνουμε στους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας. Η παρουσία τους σε ακόμα ένα συνέδριο της ΕΔΟΝ αποδεικνύει τις βαθιές ρίζες των σχέσεων μας, την πίστη στην κοινή μας πάλη για ειρήνη και επανένωση.
Καλωσορίζουμε επίσης τους είκοσι και πλέον αντιπροσώπους των αδελφών οργανώσεων του εξωτερικού, που μας τιμούν με την παρουσία τους και τους ευχαριστούμε από καρδιάς που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση μας. Ευχαριστούμε και όλες τις αδελφές οργανώσεις όπως και τον Πρόεδρο της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών που έστειλαν μηνύματα και χαιρετισμούς προς το 20ο Παγκύπριο συνέδριο της ΕΔΟΝ αφού δεν μπορούσαν να παραστούν ένεκα των μέτρων και των περιορισμών της πανδημίας.
Συναγωνίστριες – Συναγωνιστές,
Το 20ο Παγκύπριο Συνέδριο της ΕΔΟΝ είναι εδώ! Για την ΕΔΟΝ τα Παγκύπρια Συνέδρια αποτελούν την κορυφαία πολιτική στιγμή της οργάνωσης μας σε κάθε τριετία. Αυτό διότι στο Συνέδριο της ΕΔΟΝ παίρνουν σάρκα και οστά, μεταξύ άλλων, δύο βασικές αρχές των οργανώσεων του δικού μας τύπου. Η συλλογικότητα και η δημοκρατική λειτουργία.
Η συλλογικότητα γιατί το κάθε μέλος της οργάνωσης, που έχει εκλεγεί ως αντιπρόσωπος μέσα από τη Γενική Συνέλευση της Τοπικής του Οργάνωσης, έχει λόγο και ρόλο, ισότιμο με κάθε άλλο σύνεδρο σε αυτό το διήμερο.
Η δημοκρατική λειτουργία, γιατί ελεύθερα ο καθένας και η καθεμιά από εμάς, με συντροφικότητα και αλληλοσεβασμό, θα συζητήσουμε, θα προχωρήσουμε στην αυτοκριτική και την κριτική μας. Θα συμφωνήσουμε, θα διαφωνήσουμε, θα συνθέσουμε και μέσα από τις δημοκρατικές διαδικασίες του συνεδρίου μας, μαζί θα προχωρήσουμε, πιο έμπειροι, πιο έτοιμοι, πιο αποφασισμένοι.
Αυτή είναι η ΕΔΟΝ! Με ελευθερία έκφρασης εντός των σωμάτων μας και ενότητα δράσης στις αποφάσεις μας, ήμασταν - είμαστε και θα παραμείνουμε, η πρωτοπόρα δύναμη στη νέα γενιά.
Συναγωνίστριες – Συναγωνιστές,
Το σύνθημα του 20ου Παγκύπριου Συνεδρίου της Οργάνωσης μας, σκιαγραφεί το βασικό ιδεολογικό και πολιτικό πρόταγμα της οργάνωσης. Με στόχο να γίνουμε πιο μαζικοί και πιο μαχητικοί επιμένουμε, σε καιρούς δύσκολους, σε καιρούς ισοπέδωσης και απαξίωσης, να έχουμε πίστη στη δύναμη της νεολαίας και στους αγώνες της, αναπόσπαστο κομμάτι των οποίων είμαστε και εμείς.
Επαναβεβαιώνουμε την πίστη μας και επιμένουμε, και για ακόμα κάτι. Το πιο ουσιαστικό. Ότι αυτός ο κόσμος – και πρέπει και μπορεί – να αλλάξει. Και αυτό δεν είναι, απλά σωστό - ούτε απλά δίκαιο. Είναι και λογικό!
Σε ένα κόσμου που, το 1,1% του παγκόσμιου πληθυσμού, κατέχει το 46% του παγκόσμιου πλούτου, την ίδια στιγμή που το 55% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει με λιγότερα από 10,000 δολάρια τον χρόνο, προκύπτει το εξής ερώτημα: Είναι αυτό λογικό;!
Όταν η επιστήμη έχει καταφέρει ο άνθρωπος να στέλνει στο διάστημα τηλεσκόπιο 6 τόνων, σε απόσταση 1,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, την ίδια στιγμή που 1 στους 9 ανθρώπους στον κόσμο -σχεδόν 900 εκατομμύρια άνθρωποι δηλαδή- υποσιτίζονται, προκύπτει το εξής ερώτημα: Είναι αυτό λογικό;!
Εάν οδηγούμαστε στο συμπέρασμα πως όχι, τότε οφείλουμε να εντοπίσουμε την πηγή της δημιουργίας αυτού του παραλογισμού και να δουλέψουμε για να εξαλειφθεί. Αυτές οι αντιφάσεις, μικρό μόνο μέρος των χιλιάδων αντιφάσεων και παραλογισμών, αυτού του συστήματος είναι ο κόσμος που μας περιβάλλει. Είναι ταυτόχρονα όμως και το ιδεολογικό όνειρο της δεξιάς και όχι μόνο – εντός και εκτός Κύπρου – που όχι απλά δεν λειτουργεί ως προς την ανατροπή ή έστω τον περιορισμό, αυτών των αντιφάσεων, αλλά στα χρόνια της κρίσης και εντεύθεν ενισχύουν και επιταχύνουν αυτή την διαδικασία μέσα από τις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Συναγωνίστριες – Συναγωνιστές,
Φίλες και Φίλοι,
Το Συνέδριο μας πραγματοποιείται ενόσω ακόμα εκτυλίσσεται η κρίση που εκδηλώθηκε με την εμφάνιση της πανδημίας του κορονοϊού. Μια πανδημία που ήρθε να καταδείξει για άλλη μια φορά την αδυναμία του καπιταλισμού να καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες των λαών. Ξεκινώντας από την αδυναμία των συστημάτων υγείας και στη συνέχεια με προέκταση σε όλο το φάσμα της κοινωνίας, διαφάνηκαν με τον χειρότερο τρόπο τα τραγικά αποτελέσματα που έφερε το ξήλωμα των κρατών προνοίας. Η προτεραιοποίηση των κερδών έναντι των ανθρώπινων ζωών, η αδυναμία συντονισμένης ενέργειας στη βάση ενός κεντρικού σχεδιασμού και οι πρόχειροι και αντεπιστημονικοί χειρισμοί αστικών κυβερνήσεων, επέτρεψαν σε μια υγειονομική κρίση να περάσει με μεγάλη ταχύτητα στην οικονομία.
Η ασθενική ανάκαμψη που ξεκίνησε να εμφανίζεται μετά τη μακροχρόνια ύφεση της προηγούμενης οικονομικής κρίσης, τσακίστηκε υπό το βάρος των απαγορεύσεων κυκλοφορίας, των ανακατατάξεων στις αγορές και την πίεση που δέχτηκε το διεθνές εμπόριο.
Οι νέες αναταραχές σε παγκόσμιο οικονομικό επίπεδο, σε συνάρτηση με τις ανακατατάξεις μεταξύ των ιμπεριαλιστών που δημιούργησε η προηγούμενη οικονομική κρίση, αναζωπυρώνουν τις εξελίξεις και την επιθετικότητα σε διεθνές επίπεδο. Παραδοσιακές συμμαχίες αμφισβητήθηκαν και διαμορφώθηκαν νέες, ενώ η γενικότερη ροπή της διεθνούς πολιτικής πραγματικότητας οδηγεί σε μεγαλύτερη στρατιωτικοποίηση, σε περισσότερα βίαια και πολεμικά ξεσπάσματα.
Το ΝΑΤΟ εντείνει τη δράση του, με ορίζοντα πλέον και την Κίνα -πέραν της Ρωσικής Ομοσπονδίας- ως απειλή εναντίον της Συμμαχίας. Ο ζωτικός χώρος, που αυθαίρετα διεκδικεί το ΝΑΤΟ, εξαπλώνεται στην ανατολική Ευρώπη μέχρι τη Ρωσική Ομοσπονδία, στον νότο της Μεσογείου, στις αραβικές χώρες, αλλά και στη Νότιο Αμερική. Ο ΟΗΕ παραγκωνίζεται, το Διεθνές Δίκαιο καταστρατηγείται και επιβάλλεται το «δίκαιο» του ισχυρού δια πυρός και σιδήρου.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση λαμβάνουν χώρα διεργασίες που εμβαθύνουν την ολοκλήρωση της ένωσης, σε μια πορεία όπου, η κυριαρχία των κρατών και των λαών περιορίζεται δραματικά και μεταφέρεται στο αντιδραστικό επίπεδο της Ε.Ε. Ο νεοφιλελευθερισμός θεσμοθετείται, απορρυθμίζονται ακόμη περισσότερο οι εργασιακές σχέσεις, ξεπουλιέται ο δημόσιος πλούτος, ξηλώνεται το κοινωνικό κράτος. Αυξάνεται το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, ενώ η Ε.Ε. εργαλειοποιείται για την αύξηση τις κερδοφορίας των πολυεθνικών και των μονοπωλίων. Στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής, η Ε.Ε συνδέεται όλο και περισσότερο με τους στόχους του ΝΑΤΟ. Δισεκατομμύρια ευρώ από τον προϋπολογισμό της Ε.Ε και των κρατών μελών δίνονται σε εξοπλιστικά προγράμματα και στρατιωτικές αποστολές, προς ενίσχυση των λεγόμενων «προληπτικών πολέμων».
Η ΕΔΟΝ μαζί με το διεθνές αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στέκεται απέναντι από αυτό το σαθρό περιβάλλον. Υπάρχει ανάγκη για εμβάθυνση και περαιτέρω βελτίωση της συνεργασίας ανάμεσα στις κομμουνιστικές, προοδευτικές οργανώσεις και το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα διεθνώς. Ο συντονισμός της δράσης και οι κοινές πρωτοβουλίες, εκεί και όπου είναι εφικτό, στη βάση του σεβασμού της αυτοτέλειας της κάθε οργάνωσης είναι χρήσιμα εργαλεία ως προς την προσπάθεια αυτή. Στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα ήταν και παραμένει η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών (ΠΟΔΝ).
Ο ιμπεριαλισμός, μπορεί να φαντάζει - αλλά δεν είναι, ανίκητος. Η αλληλεγγύη και ο κοινός αγώνας, είναι το όπλο των λαών.
Συναγωνίστριες – Συναγωνιστές,
Φίλες και Φίλοι,
Μέσα σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες καλούμαστε να αγωνιστούμε για απελευθέρωση και επανένωση, του τόπου και του λαού μας. Αντιλαμβανόμενοι ότι λειτουργούμε σε ένα κόσμο που, οδηγεί στην επικράτηση του δίκαιου του ισχυρού αντί του διεθνούς δικαίου, επαναλαμβάνουμε ότι η δική μας – ως Ε/κ πλευρά - στάση και θέση αποκτά ιδιαίτερη σημασία.
Γνωρίζουμε πολύ καλά πως ο βασικός υπαίτιος για τη διαιώνιση του Κυπριακού Προβλήματος είναι η Τουρκία, ο επεκτατισμός της και η αδιαλλαξία της. Το λέμε και το ξαναλέμε. Αρκεί; Γνωρίζουμε πως μέσα στο πιο πάνω διεθνές πλαίσιο που περιγράψαμε, μερίδα της Διεθνούς Κοινότητας ανέχεται, ενθαρρύνει ή και στηρίζει για τα δικά της συμφέροντα, την Τουρκία. Το είπαμε και το επαναλαμβάνουμε. Αρκεί;
Από το 19ο συνέδριο της Οργάνωσης μας το 2019 μέχρι και σήμερα οι εξελίξεις που καταγράφονται στην διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού είναι μόνο αρνητικές.
Όξυνση της επιθετικότητας της Τουρκίας, δημιουργία νέων τετελεσμένων επί του εδάφους, πειρατική συμπεριφορά εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, εκλογή του διχοτομιστή ηγέτη – μαριονέττα του Ερτογάν – Ερσίν Τατάρ στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα, άνοιγμα της περίκλειστης πόλης των Βαρωσίων.
Οι αναλύσεις έχουν γίνει. Αρκούν;
Εμείς απαντούμε πως όχι! Η δική μας στάση, οι δικές μας θέσεις, αποκτούν τεράστια σημασία. Γι’ αυτό θεωρούμε πως για την σημερινή, εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση στην οποία βρίσκεται το Κυπριακό, ο Νίκος Αναστασιάδης και ο Δημοκρατικός Συναγερμός, φέρουν βαρύτατες ευθύνες.
Η κατάρρευση των διαπραγματεύσεων στο Κρανς Μοντανά, αποτέλεσμα κυρίως της τουρκικής στάσης, αλλά και των παλινδρομήσεων του Προέδρου Αναστασιάδη, ήταν η αρχή της σημερινής επικίνδυνης στασιμότητας. Η απενοχοποίηση της Τουρκίας μέσα από την έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ αμέσως μετά, έδωσε το απαραίτητο άλλοθι στην Τουρκία για να συνεχίσει και να ενισχύσει την προκλητική της στάση, για να δημιουργήσει νέα τετελεσμένα.
Πως μπορούμε εμείς να πείσουμε ότι το λέμε και το εννοούμε ότι θέλουμε λύση του Κυπριακού, όταν ο Ελληνοκύπριος πολιτικός ηγέτης που δηλώνει ετοιμότητα για επανέναρξη των συνομιλιών είναι ταυτόχρονα και ο μόνος ελληνοκύπριος ηγέτης που διανοήθηκε να συζητήσει λύση δύο κρατών;! Σε ποια στάση της διαδρομής μεταξύ χαλαρής ομοσπονδίας – νέων ιδεών – λύσης δύο κρατών – επιστροφής στο σύνταγμα του ’60 – και ομοσπονδίας, μπορεί να τον πιστέψει και να τον εμπιστευτεί και ο Διεθνής Παράγοντας και ο κυπριακός λαός;!
Νίκος Αναστασιάδης και Δημοκρατικός Συναγερμός φέρουν βαρύτατες ευθύνες και για ακόμα κάτι. Για τις ψευδαισθήσεις που καλλιέργησαν στον Κυπριακό λαό. Για τις ψευδαισθήσεις ότι η Τουρκία μπλοφάρει, για το άνοιγμα της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου. Για τις ψευδαισθήσεις ότι δήθεν οι πολυμερείς και οι τριμερείς συναντήσεις του Προέδρου προστατεύουν την Κυπριακή ΑΟΖ. Αλλά κυρίως, για την μεγαλύτερη ψευδαίσθηση, ότι μπορεί να αποσυνδεθεί, η προσπάθεια να σταματήσει η Τουρκία την πολιτική και τις ενέργειες της, από την διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού.
Από το βήμα του συνεδρίου μας επαναλαμβάνουμε την ανησυχία μας για το επικίνδυνο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα. Η Αριστερά έχει συγκεκριμένη και τεκμηριωμένη πρόταση για το πως πρέπει να πορευτούμε. Δεν ισχυριζόμαστε ότι είναι έτοιμη λύση. Μπορεί όμως να δώσει προοπτική στο αδιέξοδο. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και το Κυβερνών κόμμα, επιλέγουν συνειδητά να την αγνοούν, και όταν αναγκάζονται να την σχολιάσουν την παραποιούν.
Ως ΕΔΟΝ σταθερά και προσηλωμένα συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για ειρηνική λύση του Κυπριακού στα πλαίσια των Ηνωμένων Εθνών και στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και των συμφωνιών υψηλού επιπέδου, που προνοούν λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας. Για ένα κράτος με μια και μόνη κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα. Για λύση που να συνάδει με το διεθνές δίκαιο, τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Για λύση που να προνοεί την αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων και εποίκων και την αποστρατιωτικοποίηση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Να αποκαθιστά την ενότητα, την εδαφική ακεραιότητα και την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας, χωρίς να δίνει δικαιώματα επέμβασης σε οποιαδήποτε ξένη χώρα. Να αποκαθιστά και να διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των Κυπρίων.
Εν έτει 2022 το δίλημμα ορθώνεται μπροστά μας για ακόμα μια φορά. Ομοσπονδία ή διχοτόμηση; Για εμάς ασφαλώς δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα. Όσοι επιμένουν σήμερα πως υπάρχει άλλη επιλογή – είτε συνειδητά είτε λόγω αδυναμίας κατανόησης της κατάστασης – λένε ψέματα στον λαό και στη νεολαία. Την ίδια στιγμή, οι κάθε λογής εθνικιστές και νεοφασίστες, που παρατάσσονται πίσω από το σύνθημα «όχι στην ομοσπονδία» απλά υπηρετούν πιστά αυτό που και οι ιδεολογικοί και πολιτικοί τους πρόγονοι εξυπηρετούσαν. Τον οριστικό διαμελισμό του τόπου μας, την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του ιμπεριαλισμού.
Εμείς παραμένουμε ορκισμένοι εχθροί του εθνικισμού – σοβινισμού, του σκοταδισμού και του φασισμού, των ακροδεξιών ιδεολογημάτων που δηλητηριάζουν τις σχέσεις μεταξύ των δυο κοινοτήτων, αλλά και τα μυαλά της νεολαίας. Αυτή την μάχη την δίνουμε από κοινού με τους Τ/κ συμπατριώτες μας. Δεν πρόκειται να δεχτούμε να ζήσει η δική μας γενιά, με τα «ττέλια» που μας χωρίζουν. Στις συγκεντρώσεις, στις εκδηλώσεις, στις πορείες θα συνεχίσει να αντηχεί πως η Ειρήνη στην Κύπρο δεν μπορεί να εμποδιστεί - να αντηχεί: Kibris’ ta baris engellenemez.
Συναγωνιστές– Συναγωνίστριες,
Φίλοι και Φίλες,
Το 2022 βρίσκει την Κυπριακή νεολαία σε όλο το φάσμα της - είτε προσπαθεί να τελειώσει το σχολείο, είτε να σπουδάσει, είτε να βρει δουλειά, είτε να ξεκινήσει μια καινούρια ζωή – στον απόηχο το μεγάλου κρότου που δημιουργήθηκε όταν έσπασε η μεγάλη φούσκα του «success story». Είμαστε η γενιά, που μαθαίνουμε καθημερινά, ότι η λέξη «story» στα Αγγλικά εκτός από ιστορία, σημαίνει και παραμύθι. Γιατί μόνο ως παραμύθι – και μάλιστα κακό – μπορεί να εκλάβει η νέα γενιά την προσπάθεια των Κυβερνώντων που επί χρόνια προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι όλα βαίνουν καλώς, την ίδια στιγμή, που οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες στην Κύπρο εκτοξεύονται.
Και για του λόγου το αληθές: Σύμφωνα με την ετήσια οικονομική έκθεση του 2020 οκτώ εκ των μεγαλύτερων εταιρειών στην Κύπρο, έχουμε CEOs που αμείβονται με πάνω από 350.000 ευρώ τον χρόνο, την ίδια στιγμή που το 1/4 των εργαζόμενων στην Κύπρο δεν φτάνει ούτε τα 1000 ευρώ τον μήνα.
Ταυτόχρονα, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, από το 2013 και εντεύθεν στην Κύπρο η σύνθεση του εθνικού εισοδήματος έχει ανατραπεί στην σχέση του μεριδίου των μισθών με το μερίδιο των κερδών. Από το 56% που ήταν το μερίδιο των μισθών έχει φτάσει στο 46% ενώ τα εισοδήματα από κέρδη και προσόδους έχουν πάει από το 45% στο 58%.
Η πορεία του ίδιου του συστήματος, ναι, οδηγεί νομοτελειακά σε αυτή την κατεύθυνση, που ούτως ή άλλως, θιασώτες του οποίου είναι ο ΔΗΣΥ και η κυβέρνηση του. Την ίδια στιγμή όμως, η αντιλαϊκή πολιτική που ακολουθείται από αυτή την Κυβέρνηση αποτελεί το καύσιμο για αυτή την κίνηση προς την ανισότητα. Η φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του λαού, το κουτσούρεμα του κοινωνικού κράτους, η απορρύθμιση της εργασίας και η επίμονη προσπάθεια αυτή να μείνει απορυθμισμένη, μαζί με το ξεπούλημα δημόσιου πλούτου είναι βασικά χαρακτηριστικά αυτής της κυβέρνησης.
Πως ζει σήμερα ένας νέος και μια νέα στην Κύπρο; Σαν μαθητής τρέχει από το πρωί μέχρι την νύχτα, χωρίς Σάββατα και Κυριακές, από το σχολείο στα ιδιαίτερα και ξανά πίσω στο σχολείο, γεμάτος άγχος και πίεση που τον πνίγει. Κυνηγά ένα βαθμό σε ένα σχολείο που τον οδηγεί σαν ρομπότ από διαγώνισμα σε διαγώνισμα και από εκεί ξανά σε εξετάσεις τετραμήνων. Σαν φοιτήτρια να αγωνίζεται πρώτα και κύρια για να παραμείνει φοιτήτρια. Να δουλεύει για να καλύψει το κόστος σπουδών, να κρέμεται από μια κλωστή η ολοκλήρωση των σπουδών της, ανάλογα με το εάν θα εγκριθεί ενίσχυση από τα φοιτητικά επιδόματα, τα οποία κουτσουρεύονται χρόνο με τον χρόνο. Να ακούει για δωρεάν παιδεία και εκείνη να μετρά λογαριασμούς από βιβλία, αναλώσιμα, ενοίκια και καύσιμα. Μετά, σαν νέος εργαζόμενος να δουλεύει σε οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό που σπούδασε. Να του ζητείται να λέει και ευχαριστώ, για ένα μισθό 850 μικτά και να μένει με τους γονείς του μέχρι τα 30 γιατί το εγχείρημα του ενοικίου είναι δυσβάστακτο. Ένα νέο ζευγάρι πως περνά; Πως απαντά κάποιος στο ερώτημα, τι να διαλέξω; Να κάνω παιδί ή σπίτι; Γιατί και τα δύο μαζί δεν βγαίνουν.
Εικόνες της καθημερινότητας, εικόνες του σήμερα. Η κατάσταση όπως την ζούμε, όπως την ακούμε, όπως την βλέπουμε σε κάθε μας επαφή με τους νέους αυτού του τόπου.
Η δική μας γενιά είναι η πρώτη γενιά που θα ζήσει χειρότερα από την γενιά των γονιών μας. Και αυτό δεν έτυχε! Αυτό συμβαίνει γιατί πέτυχε η συνειδητή, ταξική πολιτική και οικονομική φιλοσοφία της Δεξιάς, του ΔΗΣΥ και της κυβέρνησης του. Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί, γιατί δεν αντέχει η νεολαία και ο λαός να συνεχιστεί!
Εμείς δίνουμε το χέρι στους νέους τούτου του τόπου για να έρθουν μαζί μας στον αγώνα για να την αλλάξουμε αυτή τη ζωή.
Λέμε στην κάθε νέα και στον κάθε νέο να έρθει μαζί μας για το σχολείο που μας αξίζει! Να οργανωθεί στον αγώνα για ένα διαφορετικό σχολείο. Για το σχολείο που θα έχει στο επίκεντρό του τον μαθητή και τις ανάγκες του. Να διεκδικήσουμε εκσυγχρονισμό των σχολικών μονάδων και τον εξοπλισμό τους με μέσα που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της σημερινής εποχής και των σημερινών μαθητών. Να παλέψει μαζί μας για απαλλαγή από το εξετασιοκεντρικό σύστημα των σχολείων, για κατάργηση των εξετάσεων ανά τετράμηνο και απαλλαγή των μαθητών από το άγχος και την πίεση που τους μετατρέπουν σε ρομπότ, κομμένα και ραμμένα στις ανάγκες του συστήματος.
Να έρθει μαζί μας για να δώσουμε τη μάχη για τα δικαιώματα των φοιτητών. Μαζί να παλέψουμε για ποιοτική και πραγματικά δωρεάν παιδεία προσβάσιμη σε όλους. Στεκόμαστε ανάχωμα στις αντιφοιτητικές πολιτικές της κυβέρνησης που κτυπούν τα κεκτημένα του φοιτητικού κινήματος. Στεκόμαστε ανάχωμα στην περαιτέρω συρρίκνωση των φοιτητικών επιδομάτων και διεκδικούμε την επιστροφή των πολλών εκατομμυρίων που αποκόπηκαν τα τελευταία χρόνια. Μέσα από τις γραμμές μας δίνουμε το βήμα σε κάθε νέα και νέο, που δεν συμβιβάζεται, που δεν αποδέχεται να αποφασίζουν για το μέλλον του άλλοι.
Καλούμε τους νέους εργαζόμενους να μπουν μαζί μας στη μάχη. Να οργανωθούν στον αγώνα για αξιοπρεπή ζωή. Για το δικαίωμα στη δουλειά και για δουλειά με δικαιώματα. Για την υπεράσπιση του κοινωνικού χαρακτήρα και ρόλου του κράτους για προστασία του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Για επαναφορά του Ενιαίου Στεγαστικού Σχεδίου για τους πρόσφυγες και τα ασθενέστερα εισοδηματικά στρώματα και φορολογικές ελαφρύνσεις στην αγορά-ανέγερση 1ης κατοικίας για νέους. Για κατοχύρωση κατώτατου μισθού και βασικών δικαιωμάτων σε όλα τα επαγγέλματα που δεν καλύπτονται από συλλογική σύμβαση. Να αντισταθούμε στην εκμετάλλευση από την εργοδοσία και να απαιτήσουμε νομοθετική ρύθμιση του χρόνου εργασίας και αποζημίωση της υπερωριακής απασχόλησης. Να απαιτήσουμε μέριμνα για τους νέους γονείς που να συμπεριλαμβάνει γονική άδεια, και δημιουργία νέων βρεφονηπιοκομικών και παιδοκομικών σταθμών με κρατική φροντίδα, ιδιαίτερα στην ύπαιθρο.
Αυτή η μάχη λαμβάνει χώρα και εντός και εκτός βουλής. Και με προτάσεις νόμου, και με αγώνες του δρόμου. Και στις γειτονιές και τους χώρους δουλειάς, αλλά και στην κάλπη. Χρειάζεται πίστη, χρειάζεται θέληση, οργάνωση και καθημερινή δουλειά. Ο λαός και η νεολαία έχει πολύ περισσότερη δύναμη από όση νομίζει.
Κι’ όταν το καταλάβει, θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς!
Συναγωνιστές– Συναγωνίστριες,
Φίλοι και Φίλες,
Πλησιάζουμε τις 8 δεκαετίες ζωής και δράσης της ΑΟΝ – ΕΔΟΝ. Μέσα σε αυτή την μακρόχρονη και τιμημένη ιστορία μας ζήσαμε στιγμές ανάτασης, μαζικοποίησης, νικών, μικρών και μεγάλων. Περάσαμε όμως και στιγμές πολιτικής και οργανωτικής κάμψης. Γνωρίσαμε ήττες, βιώσαμε πισωγυρίσματα της ιστορίας και των αγώνων. Πάντα όμως προχωρούσαμε μπροστά. Η ιστορική ανάγκη μας έσπρωχνε να βαδίζουμε προς τα μπρος. Μέσα από ειλικρινή και έντιμη αυτοκριτική και ανάγνωση λαθών και αδυναμιών, μετά από κάθε οπισθοχώρηση ξαναρχινούσαμε πιο έμπειροι, πιο σοφοί, πιο έτοιμοι. Έτσι και σήμερα.
Ο στόχος που επαναβεβαιώθηκε και στο 19ο Συνέδριο για οργανωτική ανασύνταξη και μαζικοποίηση παραμένει και σήμερα το ζητούμενο. Σε αυτή την προσπάθεια που δεν ολοκληρώθηκε από το 2019 μέχρι και σήμερα, καταλυτικά αρνητικό ρόλο έπαιξε και η πανδημία. Τα τελευταία δύο χρόνια η πανδημία μάς ανάγκασε σε βίαιες και απότομες αναπροσαρμογές του πλάνου δράσης μας, του τρόπου προσέγγισης της νεολαίας. Μας ανάγκασε να αλλάξουμε σε μεγάλο βαθμό παραδοσιακούς τρόπους δουλειάς, να αναβάλλουμε ή/και να αναπροσαρμόσουμε καθιερωμένες δράσεις μας. Η όλη κατάσταση έχει πλήξει την επαφή μας με τον κόσμο, στοίχισε στην συσσώρευση της πολιτικής εμπειρίας και διαπάλης σε τμήματα μας όπως το Φοιτητικό, αποσυστηματοποίησε τη δράση μας στο Παιδικό Τμήμα, έθεσε σοβαρά εμπόδια στην ομαλή λειτουργεία του Μαθητικού Τμήματος και του Τμήματος των Νέων Εργαζομένων. Ταυτόχρονα η όλο και πιο ραγδαία μεταβολή, του τι θεωρούσαμε δεδομένο, πριν την πανδημία μας αναγκάζει να δούμε το αύριο.
Την ίδια στιγμή όμως εκτιμούμε ότι η οργάνωση συνολικά έδειξε καλά αντανακλαστικά μέσα στα δύο αυτά χρόνια της πανδημίας, κατάφερε να συνεχίσει να δραστηριοποιείται σε όλα τα τμήματα μέσα από εναλλακτικές μορφές δράσης και πάλης, μη αφήνοντας την πανδημία να «νεκρώσει» την δράση μας. Ταυτόχρονα καταγράφεται στα πολύ θετικά το γεγονός ότι, παρά τις δυσκολίες και τις αδυναμίες της οργανωτικής μας δουλειάς, αποτελεί σημαντική επιτυχία η ανακοπή της πτωτικής τάσης σε απόλυτους αριθμούς μελών που σημειωνόταν τα προηγούμενα χρόνια αφού την τελευταία τριετία υπάρχει μικρή αλλά σταθερή αυξητική τάση.
Στην κατεύθυνση της οργανωτικής ανασύνταξης βάση του οικοδομήματος που ονομάζεται ΕΔΟΝ είναι η Τοπική Οργάνωση. Μια μαζική, ζωντανή και δραστήρια Τ.Ο. μπορεί να αγκαλιάσει την περιοχή, το σχολείο, το πανεπιστήμιο, τον χώρο σπουδών καλύτερα από κάθε κεντρική δράση, θέση ή εκδήλωση της οργάνωσης.
Η φύση και ο χαρακτήρας της ΕΔΟΝ επιβάλλει συχνή ανανέωση του στελεχικού μας δυναμικού. Εάν προσθέσουμε σε αυτό το δεδομένο, τη βίαιη αποκοπή της ομαλής μεταφοράς πολιτικής και οργανωτικής εμπειρίας ένεκα της πανδημίας που περιόρισε τη δράση μας, το καθήκον της ανάδειξης νέων στελεχών καθίσταται ακόμη πιο επιτακτική ανάγκη. Χρειάζεται μακροπρόθεσμα να σχεδιάζεται η ανανέωση και η ενίσχυση με νέα στελέχη των καθοδηγητικών σωμάτων, όσο και των τοπικών οργανώσεων. Η εμπλοκή νέων μελών στην καθημερινή δραστηριότητα της Οργάνωσης και η ζύμωση στο πεδίο της πάλης για διεκδίκηση λύσεων στα προβλήματα, αποτελούν προϋποθέσεις για δημιουργία της αντικειμενικής βάσης πάνω στην οποία μπορούμε να στηρίξουμε αυτό το καθήκον.
Θεωρούμε κρίσιμο να τονιστεί και από το βήμα του συνεδρίου, ότι κλειδί στην πορεία προς την πλήρη ανασύνταξη, έπαιζε και παίζει ο εθελοντικός μηχανισμός της οργάνωσης και πραγματική αποκέντρωση της δουλειάς.
Την ίδια στιγμή η μορφωτική – ιδεολογική δουλειά και η διαπαιδαγώγηση των μελών μας, με τα ιδανικά της Αριστεράς και του σοσιαλισμού, παραμένει βασική προτεραιότητα της ΕΔΟΝ. Οι προσπάθειες για ενίσχυση αυτής της δουλειάς από το 19ο Συνέδριο μέχρι σήμερα, ήταν πρώτα και κύρια συνυφασμένες με το περιεχόμενο της δράσης μας. Μέσα από χρονιάτικο πλάνο, πραγματοποιήθηκε το ετήσιο Παγκύπριο Σεμινάριο Στελεχών, διαλέξεις και μορφωτικά σεμινάρια σε τοπικό και επαρχιακό επίπεδο. Πραγματοποιήθηκε Παγκύπρια Κομματική Σχολή σε δύο κύκλους για τα μέλη του Κ.Σ.. Το Μορφωτικό Γραφείο του Κ.Σ. προχώρησε σε τακτά χρονικά διαστήματα στην έκδοση εγχειριδίων, στην αποστολή σημειωμάτων και μορφωτικού υλικού σε μέλη σωμάτων και στην έκδοση του εγχειριδίου «Αλήθειες και Ψέματα για τη σύγχρονη κυπριακή ιστορία», ενώ προετοιμάζονται και άλλα. Λειτούργησε σε κάθε δραστηριότητα το βιβλιοπωλείο της ΕΔΟΝ, με στόχο στην εμβάθυνση της νοοτροπίας για την αξία του βιβλίου και της αυτομόρφωσης. Πραγματοποιήθηκαν διαγωνισμοί αυτομόρφωσης σε Επαρχιακό Επίπεδο ενώ μέσα στο 2022 θεωρούμε ότι θα καταφέρουμε να επαναφέρουμε μετά από πολλά χρόνια τον Παγκύπριο Διαγωνισμό Αυτομόρφωσης.
Χρήσιμο και αναντικατάστατο εργαλείο σε αυτή την πορεία είναι και το εκφραστικό όργανο της ΕΔΟΝ, η εφημερίδα «νεολαία». Εκτιμούμε ότι τα τελευταία χρόνια έχει γίνει σοβαρή δουλειά στην αναβάθμιση του περιεχομένου του εκφραστικού μας οργάνου που κυκλοφορεί σταθερά κάθε 1η Κυριακή του μήνα, αλλά οφείλουμε να δούμε πιο συγκεκριμένα την ανάγκη αύξησης της κυκλοφορίας της και των συνδρομητών της, τόσο για την έντυπη όσο και για την ηλεκτρονική μορφή.
Στις θέσεις του Κ.Σ. προς το 20ο συνέδριο ανοίγουμε τη συζήτηση και για ακόμη ένα ζήτημα που θεωρώ ότι αξίζει αναφοράς.
Η ΕΔΟΝ θέτει συγκεκριμένους στόχους, με συγκεκριμένες προτάσεις σε σχέση με το Γυναικείο ζήτημα και την θέση της σύγχρονης γυναίκας στην κοινωνία του σήμερα. Ενισχύουμε και είναι απαραίτητο, όπως το πράξουμε ακόμη πιο έντονα, τις προσπάθειες ενδυνάμωσης του γυναικείου κινήματος της ΠΟΓΟ. Πρέπει να συνεχίσουμε να αναδεικνύουμε τον ταξικό χαρακτήρα του γυναικείου ζητήματος, να συστηματοποιήσουμε τη συζήτηση αυτή ανάμεσα στα στελέχη και τα μέλη μας, συνδέοντας το με τα σύγχρονα προβλήματα της νέας εργαζόμενης γυναίκας και αναδεικνύοντας το παράλληλα ως κοινό τον αγώνα ανδρών και γυναικών. Ωστόσο πρέπει να ξεκινούμε πάντα από το σπίτι μας. Η οργάνωση μέσα στα πλαίσια της καθημερινής της δράσης πρέπει επίσης, να εντείνει την προσπάθεια καθοδήγησης και ανάδειξης περισσότερων γυναικών στελεχών αλλά και μαζικότερης συμμετοχής τους στα καθοδηγητικά σώματα της οργάνωσης.
Συναγωνιστές– Συναγωνίστριες,
Μέσα σε ένα κοινωνικό περιβάλλον της πλήρους απαξίωσης. Με τους ιδεολογικούς μηχανισμούς του συστήματος να επηρεάζουν χιλιάδες συνειδήσεις οδηγώντας τες στην παραίτηση και τον συμβιβασμό, αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στα μέλη μας σε όλα τα τμήματα για την επίμονη και ακούραστη προσπάθεια που καταβάλλουν ούτως ώστε η οργάνωση μας να συνεχίζει να πρωταγωνιστεί σε όλα τα επίπεδα.
Το Παγκύπριο Κίνημα ΕΔΟΝόπουλων (Π.Κ.Ε) δραστηριοποιείται Παγκύπρια και η δράση του στηρίζεται στη λειτουργία των Τοπικών Κινημάτων (Τ.Κ.), αλλά και σε κεντρικές και επαρχιακές δραστηριότητες. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, το τμήμα αντιμετώπισε προβλήματα στην υλοποίηση του προγραμματισμού του, ίσως στον μεγαλύτερο βαθμό απ΄ όλα τα τμήματα. Οφείλουμε με ταχύτητα και μεθοδικότητα να ανακάμψουμε επαναφέροντας την λειτουργεία του τμήματος εκεί που του αρμόζει.
Το σχολείο ήταν και είναι ο κατεξοχήν χώρος για τους μαθητές, για ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση και αλληλεπίδραση για διάφορα ζητήματα.
Η δραστηριοποίηση του μαθητικού μας τμήματος μέσω της Παγκύπριας Ενιαίας Οργάνωσης Μαθητών της ΠΕΟΜ, κρίνεται απαραίτητη και εξαιρετικής σημασίας. Από το προηγούμενο συνέδριο έγινε σημαντική προσπάθεια για δραστηριοποίηση στα γυμνάσια και σε λιγότερο βαθμό στα ιδιωτικά σχολεία. Η προσπάθεια για εντατικοποίηση της πολιτικόμορφωτικής μας δουλειάς συνεχίστηκε ενώ έγινε σημαντική αναβάθμιση στην προβολή της δράσης μας. Το Μαθητικό Τμήμα, αποτελεί για την Οργάνωσή μας προτεραιότητα. Αμετάθετος στόχος του Μαθητικού Τμήματος, είναι η μαζικοποίηση του Τμήματος, αλλά και η δημιουργία προϋποθέσεων για ανάληψη πολιτικών και οργανωτικών ευθυνών από τα μέλη μας στα σχολεία.
Το Φοιτητικό μας τμήμα συνεχίζει να διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις που αφορούν το φοιτητικό κίνημα, μέσα σε πολύ αρνητικά κοινωνικοοικονομικά δεδομένα για τους φοιτητές/τριες, απόρροια των πολιτικών της Κυβέρνησης Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ. Παραμένει η συνεπής δύναμη διεκδίκησης του οργανωμένου φοιτητικού κινήματος, μέσα και από την πλατιά συνδικαλιστική μας έκφραση, την Προοδευτική Κίνηση Φοιτητών που ιδρύθηκε το 1974.
Παραμένει ζητούμενο η εύρυθμη λειτουργία όλων των Τ.Ο., καθώς στις πλείστες υπάρχει υποχώρηση σε όλα τα επίπεδα και παρουσιάζεται έντονα το φαινόμενο της υποστελέχωσης, ειδικά μετά τα δύο χρόνια πανδημίας και τον ένα περίπου χρόνο που ήταν κλειστά τα πανεπιστήμια. Τα οργανωτικά κενά σε αρκετές Τ.Ο., σε συνδυασμό με τις σταθερές απαιτήσεις που απορρέουν από τις συνεχείς και ολόχρονες εκλογικές διαδικασίες, οδηγεί σε συγκεντροποίηση της δουλειάς μας.
Από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που το Φοιτητικό Τμήμα έχει μπροστά του, είναι η ιδεολογική και πολιτική διαπαιδαγώγηση των μελών του, καθώς και η μαζική ανάδειξη νέων στελεχών.
Από το προηγούμενο συνέδριο το Τμήμα Νέων Εργαζομένων στελεχώνεται αποκλειστικά με εθελοντές επαρχιακούς υπεύθυνους και με εθελοντή κεντρικό υπεύθυνο τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, κάτι που επηρεάζει τη δυνατότητα του Τμήματος να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και δράσεις. Το Τμήμα αποτελεί το μεγαλύτερο Τμήμα της ΕΔΟΝ ενώ έχει προσεγγίσει τον ψηλότερο αριθμό μελών από τη χρονιά ίδρυσης του. Οι Τ.Ο. Νέων Εργαζόμενων θα πρέπει να καταστούν χώροι ζύμωσης, διαπαιδαγώγησης και χώροι ανάδειξης προβλημάτων που αντιμετωπίζει η νεολαία. Ταυτόχρονα το Τμήμα οφείλει, μέσα στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται να λειτουργήσει και ως χώρος ιδεολογικής, πολιτικής και οργανωτικής διαπαιδαγώγησης καθώς και ουσιαστικής σύνδεσης μελών του με το Κόμμα και τις Οργανώσεις του Λαϊκού Κινήματος. Προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει από κοινού με το Κόμμα και τις Οργανώσεις του να τεθεί, συγκεκριμένο πλάνο, πολιτικού και οργανωτικού περιεχομένου που θα ενισχύσει αυτή του την λειτουργία.
Συναγωνιστές– Συναγωνίστριες,
Φίλοι και Φίλες,
Απογοήτευση. Θυμός. Σύγχυση. Αυτά επικρατούν σε ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας σήμερα. Αλλά την ίδια ώρα όλοι παραδέχονται ότι δεν πάει άλλο. Τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν.
Ναι. Τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν και θα αλλάξουν!
Σε πείσμα των καιρών!
Και δεν θα τα αλλάξει ένα μαγικό χέρι.
Δεν θα τα αλλάξει κάποιος άλλος.
Δεν θα τα αλλάξουν οι κουβέντες.
Δεν θα τα αλλάξουν οι προσευχές.
Θα τα αλλάξουμε εμείς!
Ο καθένας από εμάς ξεχωριστά και όλοι εμείς, που ξέρουμε πόση δύναμη αποκτά το εγώ όταν γίνει εμείς, πόση δύναμη αποκτά ο ένας όταν σμίξει τη γροθιά του με χιλιάδες άλλους.
Ο δρόμος ο δικός μας ποτέ δεν ήταν εύκολος, και ούτε πρόκειται να γίνει. Κάθε ένας μας, μετρά και έχει σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει στο μεγάλο αγώνα που έχουμε μπροστά μας!
Εμείς και άλλοι τόσοι εκεί έξω, που περιμένουν ένα κάλεσμα, μια σπίθα για να ανάψει η φλόγα της αλλαγής.
Να γίνουμε εμείς ο δρόμος για να περάσουμε.
Να γίνουμε η φωνή του κάθε νέου ανθρώπου αυτού του τόπου που αρνείται να κουρελιάζει τα όνειρα του η διαφθορά και η σαπίλα τους.
Να γίνουμε η δύναμη του κάθε νέου και της κάθε νέας που αυτό το σύστημα τους κόβει τα φτερά.
Να γίνουμε εμείς η απόφαση που θα γίνει δύναμη, η δύναμη που θα γίνει μάχη.
Μάχη για Κύπρο ελεύθερη και επανενωμένη. Μάχη για την αξιοπρέπεια, τη ζωή και τα δικαιώματα μας. Μάχη για την Νίκη του Ανθρώπου!
Εμείς λοιπόν! Εμείς θα είμαστε η ορμή που θα γυρίσει τον τροχό!
Όπως έλεγε και ο ποιητής:
Να είμαστε έτοιμοι,
Κάθε ώρα είναι η δική μας ώρα!
Ζήτω το 20ο Παγκύπριο Συνέδριο της ΕΔΟΝ!
Ζήτω η ΕΔΟΝ!
Ζήτω η Κύπρος μας!
