Χωρίς επαναστατική θεωρία δεν μπορεί να υπάρξει επαναστατικό κίνημα
Η Μαρξιστική - Λενινιστική θεωρία αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο και την αναγκαία προϋπόθεση στον αγώνα που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι για την οικοδόμηση μιας ποιοτικά ανώτερης κοινωνίας, της σοσιαλιστικής – κομμουνιστικής. Οι Μάρξ και Ένγκελς με την ανάπτυξη της θεωρίας του διαλεκτικού υλισμού έθεσαν τα θεμέλια για την καθοδήγηση της εργατικής τάξης. Μέσω του διαλεκτικού υλισμού έγινε εφικτό οι εργάτες να αντιληφθούν τον πραγματικό τους ρόλο και δύναμη στην καπιταλιστική κοινωνία.
Διαλεκτικός Υλισμός – Εξηγώντας την σημασία του:
Ο Μαρξ και ο Ένγκελς ήταν οι πρώτοι που έδωσαν μια σωστή επιστημονική ερμηνεία του κόσμου και των νομοτελειών του αναπτύσσοντας τον διαλεκτικό υλισμό. Ο διαλεκτικός υλισμός αποτελεί το κοινό συστατικό στοιχείο των δύο πυλώνων της μαρξιστικής φιλοσοφίας – του φιλοσοφικού υλισμού και της διαλεκτικής. Ο διαλεκτικός υλισμός ξεκινά από την αρχή ότι όλα τα πράγματα και τα φαινόμενα στην φύση αποτελούν διάφορες μορφές ύπαρξης της αιωνίως κινούμενης ύλης. Απόδειξε ότι όλα τα σώματα από – το άτομο μέχρι και τους πλανήτες, τα ζώα αλλά και το ανώτερο δημιούργημα της φύσης, τον άνθρωπο – αποτελούν διάφορες μορφές της ύλης ο λογικός πυρήνας του διαλεκτικού υλισμού παρ’ όλες τις αλματώδεις προόδους της επιστημονικής γνώσης δεν έχει μέχρι σήμερα διαψευστεί αλλά αντίθετα ολοένα και επιβεβαιώνεται
Ο διαλεκτικός υλισμός αντιπαρατίθεται με τον ιδεαλισμό:
Σε αντίθεση με τις μέχρι τότε επικρατούσες ιδεαλιστικές απόψεις που υποστήριζαν ότι ο κόσμος είναι δημιούργημα του πνεύματος, της «απόλυτης ιδέας», ο διαλεκτικός υλισμός υποστηρίζει ότι ο κόσμος δεν είναι δημιούργημα καμιάς «απόλυτης ιδέας», αλλά ότι υπήρχε πάντοτε και ότι εξελίσσεται με βάση τους αντικειμενικούς νόμους κίνησης της ύλης, πού είναι ανεξάρτητοι από τη θέληση και τη συνείδηση του ανθρώπου.
Οι βασικοί νόμοι της διαλεκτικής
Οι Μάρξ, Ένγκελς και Λένιν, μέσα από πολυετή μελέτη και ανάλυση της φύσης και της κοινωνίας διατύπωσαν τους τρείς βασικούς νόμους της διαλεκτικής:
- Ο νόμος της ενότητας και της πάλης των αντιθέτων
- Ο νόμος της μετατροπής της ποσότητας σε ποιότητα
- Ο νόμος της άρνησης της άρνησης
Ο νόμος της Ενότητας και της Πάλης των Αντιθέτων
Ο νόμος αυτός απαντά στο ερώτημα «ποία είναι η πηγή της ανάπτυξης;». Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο ίδιος ο Λένιν θέλοντας να αναδείξει την σημαντικότητα του νόμου αυτού τον χαρακτήρισε ως ουσία και ως πυρήνα της διαλεκτικής. Για να κατανοήσουμε τον νόμο της Ενότητας της Πάλης των Αντιθέτων, πρέπει πρώτα από όλα να κατανοήσουμε την έννοια των αντιθέτων έτσι όπως αυτή επεξηγήθηκε από τον Λένιν. Το παράδειγμα του μαγνήτη είναι ιδιαίτερα υποβοηθητικό για την κατανόηση αυτού του νόμου:
«Το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα του είναι ότι έχει τέτοιες αλληλοαποκλειόμενες, αλλά αδιάρρηκτα συνδεδεμένες πλευρές, όπως ο βόρειος και ο νότιος πόλος. Όσο και αν προσπαθήσουμε να χωρίσουμε το βόρειο από τον νότιο πόλο του μαγνήτη ,δεν θα το κατορθώσουμε. Είναι επίσης γνωστό ότι όσες φορές και αν τεμαχίσουμε το μαγνήτη , ο μαγνήτης θα έχει πάντα δύο πόλους» . Κατά τον ίδιο τρόπο στην φυσική κάνουμε λόγο για δράση – αντίδραση, στην χημεία για συνένωση - διαχωρισμό ατόμων . Συνεπώς με την έννοια αντίθετα εννοούμε : τις εσωτερικές πτυχές, τάσεις και δυνάμεις του φαινομένου, που αποκλείουν και συνάμα προϋποθέτουν, η μια την άλλη. Το μοντέλο αυτό χρησιμοποιείται για να επεξηγηθεί πολύ εύστοχα η κατάσταση που επικρατεί στην καπιταλιστική κοινωνία. Αφού η καπιταλιστική κοινωνία δεν μπορεί να διατηρηθεί χωρίς τις αντιτιθέμενες τάξεις, την εργασία και το κεφάλαιο. Όσο διατηρείται ο καπιταλισμός, ο εργάτης είναι αναγκασμένος να γίνει μισθωτός του κεφαλαιοκράτη, ενώ ο κεφαλαιοκράτης επιδιώκει να εκμεταλλεύεται στο μέγιστο βαθμό τον εργάτη. Δεν μπορεί να υπάρχει το ένα χωρίς το άλλο.
Βασική , Κύρια και Μη Κύρια Αντίθεση : Ένας αναγκαίος διαχωρισμός..
Για την επαναστατική πρακτική είναι αναγκαίο η επαναστατική θεωρία να αναλύει όχι μόνο τον χαρακτήρα αλλά και τη σημασία των αντιθέσεων. Ανάλογα με το ποίος είναι ο ρόλος και η σημασία των αντιθέσεων ταξινομούνται σε βασικές, κύριες και μη κύριες.
Βασικές είναι οι αντιθέσεις που διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην κίνηση του φαινομένου. Επίσης η βασική αντίθεση καθορίζει και τη σημασία όλων των άλλων αντιθέσεων, οι οποίες έχουν κάποια σχέση με το δοσμένο φαινόμενο.
Σε αντιδιαστολή με τη βασική, η κύρια αντίθεση σε καθορισμένο στάδιο ανάπτυξης βγαίνει σε πρώτο πλάνο και αποκτά πρωταρχική, αποφασιστική σημασία για το δοσμένο αντικείμενο ή φαινόμενο, σε καθορισμένες συνθήκες και στάδιο ανάπτυξης του φαινομένου.
Βασική και κύρια αντίθεση στην Κυπριακή πραγματικότητα.. Ο πρώτος νόμος της διαλεκτικής αποκτά υπόσταση..
Η ταξινόμηση των αντιθέσεων μπορεί να γίνει πιο εύκολα κατανοητή αν μελετήσουμε την Κυπριακή πραγματικότητα. Η Κύπρος αποτελεί μια καπιταλιστική κοινωνία συνεπώς η βασική αντίθεση είναι ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία. Η βασική αυτή αντίθεση εκφράζεται καθημερινά τόσο στον πολιτικό, όσο και στον οικονομικό ιδεολογικό τομέα.
Αυτή όμως η βασική αντίθεση ανάμεσα στην εργατική και αστική τάξη δεν θεωρείται ότι εντάσσεται στις άμεσες προτεραιότητες για επίλυση εφόσον στην Κύπρο επικρατούν ιδιόμορφες συνθήκες ,λόγω του Κυπριακού προβλήματος.
Έτσι σε πρώτο πλάνο για επίλυση στην Κύπρο βρίσκεται η κύρια αντίθεση. Το συμφέρον του Κυπριακού Λαού από την μια και του ιμπεριαλισμού από την άλλη αποτελούν τις δύο αντίθετες πλευρές ,τα δύο αντίθετα που σχηματίζουν την κύρια αντίθεση στην Κύπρο σήμερα.
Συνεπώς για το ΑΚΕΛ και τον Κυπριακό Λαό ό ιδιαίτερος κρίκος στην αλυσίδα της επαναστατικής διαδικασίας σήμερα είναι η Κύρια αντίθεση που αποτελεί και την ουσία του Κυπριακού προβλήματος.
Με την ειρηνική επίλυση του Κυπριακού προβλήματος ο Κυπριακός Λαός πρώτιστα θα αποκτήσει την ελευθερία, την ανεξαρτησία και την αποστρατικοποίηση της πατρίδας του ενώ ταυτόχρονα προσφέρει στον αγώνα για διαφύλαξη της παγκόσμιας ειρήνης αφού κλείνει ουσιαστικά μια εστία πολέμου. Με τον τρόπο αυτό και αφού επιλύεται η κύρια αντίθεση ανοίγει ο δρόμος και δημιουργούνται οι συνθήκες για την επίλυση της βασικής αντίθεσης, που θα σημάνει και την αρχή της πάλης στην Κυπριακή κοινωνία για την μετάβαση από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό.