Το 18ο Παγκύπριο Συνέδριο της ΕΔΟΝ που πραγματοποιήθηκε από τις 2 μέχρι τις 4 Ιανουαρίου 2016 στη Λευκωσία, μετά από εις βάθος συζήτηση για τη Διεθνή πραγματικότητα κατέληξε στα εξής:
Α. Το Συνέδριο μας πραγματοποιείται μέσα σε συνθήκες γενικευμένης καπιταλιστικής κρίσης διεθνώς, που έχει ως αποτέλεσμα τη βαθιά όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ανάμεσα στα ισχυρά κέντρα του πλανήτη, καθώς και των ταξικών αντιθέσεων μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας. Πρόκειται για μια δομική κρίση του καπιταλισμού, είναι κρίση που έχει τις ρίζες της στη βασική αντίθεση του καπιταλισμού, που θέλει την παραγωγή να έχει κοινωνικό χαρακτήρα, αλλά το αποτέλεσμα της παραγωγής να καταλήγει στα χέρια των λίγων, των πολυεθνικών επιχειρήσεων και των μονοπωλίων, που μοναδικό κίνητρό τους είναι η εξασφάλιση ολοένα και μεγαλύτερου κέρδους.
Β. Στις αναπτυγμένες χώρες του καπιταλισμού η κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων είναι τραγική. Η ανεργία αυξάνεται και έχει γίνει πλέον μόνιμη και σκληρή επωδός για εκατομμύρια εργαζόμενους και ιδιαίτερα τους νέους, οι οποίοι εξωθούνται στη μετανάστευση. Τα εργασιακά δικαιώματα ξηλώνονται, θεσμοθετείται η φτηνή και ευέλικτη εργασία, επιβάλλονται μισθοί πείνας και ποινικοποιείται το δικαίωμα της απεργίας και της οργανωμένης πάλης. Η παιδεία και η υγεία εμπορευματοποιούνται και από δικαίωμα έχουν μετατραπεί σε προνόμιο των λίγων, ενώ ταξικοί φραγμοί ορθώνονται σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής. Την ίδια στιγμή, κράτη, επιχειρήσεις και νοικοκυριά βρίσκονται καταχρεωμένα σε βαθμό που δεν διαφαίνεται τρόπος υπέρβασης του αδιεξόδου.
Γ. Ο νεοφιλελευθερισμός έχει επικρατήσει, συμβάλλοντας στο βίαιο ξέσπασμα της κρίσης. Τα πάντα ιδιωτικοποιούνται και απορρυθμίζονται προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, ενώ ότι είχε απομείνει από το λεγόμενο κοινωνικό κράτος αποσυντίθεται. Ωστόσο, συνεχίζεται η επιχείρηση εξιδανίκευσης της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, με ένα ολόκληρο ιδεολογικό κατασκεύασμα που στοχεύει -ουσιαστικά- στην επιβολή αντιλαϊκών πολιτικών. Στην υπηρεσία του κεφαλαίου βρίσκονται οργανισμοί - εργαλεία στα χέρια του ιμπεριαλισμού, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), η Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ), οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, που μαζί με τις αστικές κυβερνήσεις επιβάλλουν σκληρά μέτρα, με στόχο -πάντοτε- την διαφύλαξη της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Δ. Η Ε.Ε συνδέεται όλο και περισσότερο με τους στόχους του ΝΑΤΟ. Η συνομολόγηση της Διατλαντικής Εμπορικής και Επενδυτικής Σχέσης (ΔΕΕΣ-TTIP) είναι ενδεικτική της προσπάθειας που καταβάλλεται για τη διαμόρφωση μιας ενιαίας ευρωατλαντικής αγοράς, ενός «οικονομικού ΝΑΤΟ» που θα καταργήσει κάθε φραγμό στην δράση των πολυεθνικών και των μονοπωλίων. Δισεκατομμύρια ευρώ από τον προϋπολογισμό της Ε.Ε και των κρατών μελών δίνονται σε εξοπλιστικά προγράμματα και στρατιωτικές αποστολές, προς ενίσχυση των «προληπτικών πολέμων».
Ε. Η στάση της Ε.Ε στην Ουκρανία και η στήριξή της προς την ακροδεξιά κυβέρνηση και τους νεοναζί, προστίθεται στην προγενέστερη στάση της στα Βαλκάνια, στην Γιουγκοσλαβία την δεκαετία του '90, στην περίπτωση της ανεξαρτητοποίησης του Κοσσόβου κ.ά. Η συμμετοχή της Ε.Ε, μαζί με το ΝΑΤΟ και τους συμμάχους τους, στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους δημιουργεί τεράστια μεταναστευτικά κύματα, ιδιαίτερα από την Μέση Ανατολή και την Αφρική. Η Ε.Ε είναι συνένοχος στην θυματοποίηση των μεταναστών και των προσφύγων καθώς, όχι μόνο δεν προσεγγίζει τις γενεσιουργές αιτίες της μετανάστευσης, αλλά αντίθετα μετατρέπεται όλο και πιο πολύ σε ένα «περίκλειστο φρούριο», ενισχύοντας τους κατασταλτικούς μηχανισμούς.
ΣΤ. Η κρίση του καπιταλισμού εντείνει τον ανταγωνισμό ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τις νέες παγκόσμιες και περιφερειακές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, για επικράτηση στην παγκόσμια αγορά. Οι ανακατατάξεις στη διεθνή πυραμίδα του ιμπεριαλισμού, οι μεταβολές στο συσχετισμό δύναμης, η διαμόρφωση νέων συμμαχιών και η αναζωπύρωση εστιών πολεμικής έντασης αποτυπώνονται σήμερα με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο πυροδοτούνται νέες εντάσεις στην οικονομικοπολιτική και στρατιωτική επιθετικότητα από πλευράς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε, προκειμένου να υπερασπιστούν την ηγεμονία τους στην ιμπεριαλιστική «Νέα τάξη πραγμάτων».
Ζ. Η ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των ιμπεριαλιστών, καθώς εκεί συγκεντρώνονται τα μεγαλύτερα ενεργειακά κοιτάσματα. Η ενδοϊμπεριαλιστική διελκυστίνδα ανάμεσα στην Τουρκία και στο Ισραήλ για την πρωτοκαθεδρία στην περιοχή οδηγεί σε περαιτέρω αποσταθεροποίηση, ενώ ΗΠΑ και Ε.Ε διεκδικούν κυρίαρχο ρόλο στην στρατιωτικοποίηση της περιοχής.
Η. Η αλυσίδα των γεγονότων που ακολούθησαν την -ούτω καλούμενη- «Αραβική Άνοιξη», συνοδεύτηκαν από την επέμβαση του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε και των συμμάχων τους στη περιοχή (Τουρκία, Ισραήλ και τα αραβικά κράτη του Κόλπου ιδιαίτερα). Στο Αφγανιστάν, οι ΗΠΑ έχουν διασφαλίσει τη μονιμοποίηση της στρατιωτικής τους παρουσίας και έχουν προεκτείνει τις επιδρομές τους στο Πακιστάν. Η Λιβύη και η Υεμένη εξακολουθούν να βρίσκονται σε κατάσταση χάους, λόγω των θρησκευτικών και σεκταριστικών συγκρούσεων. Το Ιράκ, μετά από 12 χρόνια αμερικάνικης κατοχής, είναι ντε φάκτο τριχοτομημένο. Η Συρία σπαράσσεται από τον εμφύλιο πόλεμο και την ξένη επέμβαση και στον γειτονικό Λίβανο εξακολουθεί να επικρατεί η αστάθεια και οι συνεχείς ισραηλινές προκλήσεις.
Θ. Οι φονταμενταλιστικές και σκοταδιστικές δυνάμεις (πχ «Ισλαμικό Κράτος») που οι ιμπεριαλιστές δημιούργησαν, εξόπλισαν και εκπαίδευσαν, όπως άλλωστε έχουν παραδεχθεί, αποτελούν σήμερα κίνδυνο και για τις ίδιες τους τις κοινωνίες. Αυτές οι δυνάμεις δεν ήταν εκτός της γραμμής που χάραξαν με τα σχέδια τους το ΝΑΤΟ και οι σύμμαχοι του στη περιοχή. Στην πραγματικότητα, οι ενέργειες του «Ισλαμικού Κράτους» υπηρετούν τα συμφέροντα τους στην περιοχή, αφού είναι ένας σημαντικός παράγοντας αποσταθεροποίησης και χάους που ανοίγει το δρόμο για μελλοντικές στρατιωτικές επεμβάσεις.
Ι. Με τις πράξεις τους οι ΝΑΤΟϊκοί και ιδιαίτερα η Τούρκια, καταδεικνύουν ότι συνεχίζουν να στηρίζουν το «Ισλαμικό Κράτος». ΗΠΑ και ΝΑΤΟ παρέχουν πλήρη κάλυψη στην Τουρκία η οποία με τις συνχείς της προκλήσεις κατά της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας (βλ. κατάρριψη ρωσικού αεροσκάφους), διαδραματίζει ρόλο εμπρηστή της ειρήνης στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκία, -χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και των G20, προνομιακός σύμμαχος της ΕΕ και των ΗΠΑ, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της υποκρισίας της Δύσης στην υπόθεση της καταπολέμησης του «IK». Όχι μόνο συνέβαλαν στη δημιουργία του «ΙΚ», αλλά ακόμη και τώρα που του κήρυξαν τον πόλεμο, επιτρέπουν στην Τουρκία να ενεργεί ενάντια στους βασικούς αντίπαλους του «ΙΚ», δηλαδή τη Ρωσία, την κυβέρνηση και τους Κούρδους της Συρίας.
Κ. Στην Ανατολική Ευρώπη, το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να διευρύνει και να ενισχύει τη στρατιωτική του παρουσία με επίκεντρο τη Βαλτική και με την αυξημένη συμμετοχή των ΝΑΤΟϊκών εταίρων στο προϋπολογισμό του ΝΑΤΟ, υλοποιείται το σχέδιο για τη δημιουργία ΝΑΤΟϊκής δύναμης ταχείας αντίδρασης. Όλα αυτά έρχονται να προστεθούν στην επέκταση της αντιπυραυλικής ασπίδας σε ολόκληρο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο ευρωπαϊκό έδαφος. Προσφιλής τακτική παραμένει η επαναχάραξη των συνόρων και η δημιουργία/αναγνώριση νέων κρατών-προτεκτοράτων (π.χ. η περίπτωση του Κοσσόβου), κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ και της κυριαρχίας ανεξάρτητων κρατών.
Λ. Στη Λατινική Αμερική, οι προσπάθειες φθοράς και τα πραξικοπήματα σε βάρος των προοδευτικών κυβερνήσεων συναντούν στην σθεναρή αντίσταση των λαών, οι οποίοι αντιστέκονται στην ιμπεριαλιστική ηγεμονία των ΗΠΑ. Ο οικονομικός αποκλεισμός που επέβαλαν οι ΗΠΑ και στην Βενεζουέλα, έρχεται να προστεθεί στο πολύχρονο αποκλεισμό σε βάρος της Κούβας και του λαού της, ο οποίος εξακολουθεί να υπερασπίζεται την ανεξαρτησία του και το σοσιαλισμό, ενάντια στην υπονόμευση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας από ΗΠΑ και Ε.Ε. Σημαντική εξέλιξη αποτελεί η νίκη της σοσιαλιστικής Κούβας με την απελευθέρωση των 5 κουβανών ηρώων, η οποία είναι μέρος του διεθνούς αντιιμπεριαλιστικού κινήματος ενάντια στα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού και τις συνεχείς παραβιάσεις των ΗΠΑ σε βάρος του λαού της Κούβας. Επίσης παρά την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων ανάμεσα στην Κούβα και τις ΗΠΑ ο οικονομικός αποκλεισμός εξακολουθεί να υφίσταται γεγονός που φανερώνει πως η επιθετική πολιτική του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού απέναντι στην Κούβα δεν πρόκειται να αλλάξει.
Μ. Οι επεμβάσεις στην Βόρειο Αφρική αποκαλύπτουν την τάση νεοαποικισμού, εντείνοντας την εκμετάλλευση, την εξαθλίωση και τον παραγκωνισμό, σε μια ήπειρο που ταλαιπωρείται από τις φυλετικές, θρησκευτικές και εθνοτικές συγκρούσεις και την κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Παράλληλα, η Αφρική έχει μετατραπεί σε πειραματόζωο των φαρμακευτικών βιομηχανιών και σε σκουπιδότοπο πυρηνικών και τοξικών αποβλήτων. Την ίδια στιγμή, η διακηρυγμένη στροφή των ΗΠΑ προς την Νοτιοανατολική Ασία και στον Ειρηνικό και τα σχέδια περικύκλωσης της Ρωσίας και της Κίνας αντίστοιχα, αποκαλύπτουν τις προθέσεις των ιμπεριαλιστικών κέντρων.
Λαμβάνοντας υπόψη την πιο πάνω κατάσταση, το 18ο Παγκύπριο Συνέδριο της ΕΔΟΝ:
1. Αντιστέκεται στον Ιμπεριαλισμό, τη «Νέα Τάξη Πραγμάτων» και συντάσσεται με όλες τις προοδευτικές, δημοκρατικές, φιλειρηνικές δυνάμεις ανα το παγκόσμιο που απαιτούν τον τερματισμό κάθε ιμπεριαλιστικής πολεμικής σύρραξης και αγωνίζονται για την ανατροπή του ιμπεριαλισμού.
2. Καταδικάζει τις ιμπεριαλιστικές επιβουλές εναντίον του Συριακού Λαού, από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την Τουρκία και τις χώρες του Κόλπου, και καταδικάζει επίσης τις φονταμενταλιστικές και σκοταδιστικές δυνάμεις (πχ «Ισλαμικό Κράτος»). Εκφράζει την αλληλεγγύη του στο Συριακό Λαό ο οποίος μόνος του μπορεί να διαλέξει και να κτίσει το μέλλον της Δημοκρατίας και της Προόδου μακριά από ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, και μακριά από την τρομοκρατία του Ισλαμικού Κράτους που αποτελεί κίνδυνο όχι μόνο για τον λαό της Συρίας αλλά συνολικότερα για όλο τον κόσμο.
3. Εκφράζει την αμέριστη αλληλεγγύη του στον αγωνιζόμενο Λαό της Παλαιστίνης ενάντια στην ισραηλινή κατοχή και απαιτεί τη δικαίωση του αγώνα των Παλαιστίνιων με ένα ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα και την εφαρμογή των ψηφισμάτων του ΟΗΕ.
4. Kαταδικάζει τον εγκληματικό οικονομικό αποκλεισμό που επιβάλλουν οι ΗΠΑ στην Κούβα και στην Βενεζουέλα, ο οποίος απαγορεύει μεταξύ άλλων την προμήθεια φαρμάκων και ιατροφαρμακευτικού υλικού στη και αποτελεί σοβαρό εμπόδιο στην ανάπτυξη της. Η ΕΔΟΝ ζητά την άμεση κατάργηση του αποκλεισμού και στηρίζει τους αγώνες των δύο λαών.
5. Στέκεται αλληλέγγυο στο Λαό της Δυτικής Σαχάρας όπου βιώνει από το 1975 την μαροκινή κατοχή και επαναβεβαιώνει την υποστήριξη - συμπαράσταση στον αγώνα του για την ανάκτηση των νόμιμων και αναφαίρετων εθνικών δικαιωμάτων του, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης.
6. Καταδικάζει της νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΕΕ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ, ιδιαίτερα όπως εκδηλώνονται με τους εκβιασμούς της Τρόικα. Καταδικάζει κάθε καταστρατήγηση των λαϊκών και εργατικών δικαιωμάτων. Η ΕΔΟΝ θα συνεχίσει να βρίσκεται στο πλευρό των αγωνιζόμενων λαών της Ευρώπης που αντιστέκονται στις επιβουλές της ΕΕ και των μηχανισμών της.
7. Kαταδικάζει τη στάση της Ε.Ε στην Ουκρανία και η στήριξή της προς την ακροδεξιά κυβέρνηση και τους νεοναζί. Επίσης καταδικάζει την αντικομμουνιστική εκστρατεία της ΕΕ και άλλων κρατών. Οι προσπάθειες τους να παραχαράξουν την ιστορία, να εξισώσουν τον κομμουνισμό με το χιτλεροφασισμό, η απαγόρευση κομμουνιστικών συμβόλων, κομμάτων και νεολαιών αποτελεί επίθεση ενάντια σε κάθε δημοκράτη και προοδευτικό νέο. Αποτελεί προσπάθεια φίμωσης και χαλιναγώγησης κάθε φωνής που αντιστέκεται στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς τους. Η ΕΔΟΝ εκφράζει την αλληλεγγύη της στις αδελφές της οργανώσεις που διώκονται και δηλώνει πως τέτοιες ενέργειες δεν μπορούν να λυγίσουν την Αριστερά.
8. Εκφράζει την ετοιμότητα του να αντιπαλέψει την άνοδο του φασισμού η οποία βρίσκει έδαφος λόγω της κρίσης και χρηματοδότηση από κύκλους της άρχουσας τάξης. Ο φασισμός αποτελεί εργαλείο καταστολής του εργατικού – λαϊκού κινήματος και των δημοκρατικών ελευθεριών. Τα εθνικιστικά - σοβινιστικά στοιχεία αποτελούν γέννημα-θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος, πρόθυμα να αναλάβουν τις πιο απάνθρωπες εντολές του. Ταυτόχρονα η ΕΔΟΝ καταδικάζει κάθε έκφραση ρατσισμού και φυλετικών, κοινωνικών και άλλων διακρίσεων.
9. Δηλώνει τη συμπαράσταση του στους μετανάστες όλου του κόσμου που αποτελούν θύματα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Δηλώνει παρών στον αγώνα για κοινωνική ένταξη των προσφύγων και των μεταναστών στις νέες κοινωνίες. Επίσης, στέκεται ανάχωμα στην όποια πολιτική καταπάτησης των εργασιακών, ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων προς όφελος του κεφαλαίου.»
10. Δηλώνει την προσήλωση της στην καταπολέμηση της καταστροφής του Περιβάλλοντος και αγωνίζεται ενάντια στο σύστημα που το καταστρέφει. Με τις θέσεις της και τη δράση της η ΕΔΟΝ ενισχύει αποφασιστικά την δημιουργία περιβαλλοντικής συνείδησης στη κοινωνία και τη Νεολαία ειδικότερα.
11. Εκφράζει την αποφασιστικότητα του για συνέχιση του αγώνα για ανατροπή του ιμπεριαλισμού και επαναβεβαιώνει πως το μέλλον αυτού του κόσμου δεν μπορεί να είναι ο καπιταλισμός. Η ΕΔΟΝ θα βρίσκεται στο πλευρό της νεολαίας των εργαζομένων και των λαών του κόσμου. Με βεβαιότητα εκφράζει την προσήλωση στο μοναδικό δρόμο προόδου του Ανθρώπου, το δρόμο της αλληλεγγύης, της ισότητας , της ειρήνης, τον κόσμο του σοσιαλισμού.
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2016, ΛΕΥΚΩΣΙΑ.