Συναγωνίστριες/στές,
Σ’ αυτή τη θεματική καλούμαστε να συζητήσουμε τις θέσεις μας για το κυπριακό πρόβλημα, αλλά και το ρόλο μας για ενημέρωση των μελών της Οργάνωσης μας, όσο και της νεολαίας γενικότερα. Ως ΕΔΟΝ υπήρξαμε πάντοτε πιστοί στο καθήκον μας έναντι του κυπριακού λαού. Έτσι και σήμερα, συνεχίζουμε να θέτουμε ως πρώτη προτεραιότητα στη δράση μας την ανάδειξη του κυπριακού προβλήματος.
Οι τελευταίες εξελίξεις έπειτα και από την ανάδειξη του Μουσταφά Ακκιντζί ως ηγέτη της Τ/κ κοινότητας, έχουν επαναφέρει την ελπίδα λύσης στο πρόβλημα που ταλανίζει το λαό μας εδώ και 41 χρόνια. Παρόλα αυτά, θα πρέπει πολύ προσεκτικά και χωρίς συναισθηματισμούς να αξιολογήσουμε την κατάσταση, προβάλλοντας ταυτόχρονα τις διαχρονικές μας θέσεις που καθημερινά δικαιώνονται.
Το κυπριακό πρόβλημα δεν είναι καθόλου ξεκομμένο από τα όσα συμβαίνουν διεθνώς και ιδιαίτερα στην περιοχή μας, ένεκα της όξυνσης της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας. Οι λαοί της γειτονιάς μας γίνονται καθημερινά μάρτυρες της προσπάθειας επικράτησης των ισχυρών της γης αφαιρώντας τους κάθε ανθρώπινο δικαίωμα. Τα εγκλήματα των ισχυρών της γης πραγματοποιούνται στο βωμό του συμφερόντων για τον έλεγχο, τόσο γεωπολιτικά όσο και οικονομικά της περιοχής και ειδικότερα των ενεργειακών πόρων.
Το Κυπριακό, αποτελεί διεθνές πρόβλημα εισβολής, κατοχής, εποικισμού, ξένων επεμβάσεων και κατάφωρης παραβίασης της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το Κυπριακό είναι συνάμα και πρόβλημα εξομάλυνσης των σχέσεων των δύο κοινοτήτων. Το δίδυμο έγκλημα του 1974 ήταν και παραμένει προϊόν ιμπεριαλιστικών επιβουλών που σχεδιάστηκε στα γραφεία του ΝΑΤΟ.
41 χρόνια μετά, η διαιώνιση του προβλήματος συνεχίζεται με υπαίτιο κυρίως την τουρκική αδιαλλαξία, η οποία παραβιάζει απροκάλυπτα την ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, καταπατώντας βασικές αρχές του Διεθνούς δικαίου, του Καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ, σωρεία ψηφισμάτων και αποφάσεων.
Από το 2010, οι όποιες προσπάθειες έγιναν, προσέκρουαν στην αρνητική στάση του τότε ηγέτη της Τουρκοκυπριακής κοινότητας Ντερβίς Έρογλου. Με την εκλογή του Νίκου Αναστασιάδη το Φεβρουάριο του 2013 δεν σημειώθηκε καμία πρόοδος στις συνομιλίες. Αντιθέτως, υπήρξε οπισθοδρόμηση με την κοινή διακήρυξη Αναστασιάδη – Έρογλου της 11ης Φεβρουαρίου του 2014. Συγκεκριμένα, εγκαταλείφθηκε η σύγκλιση για το αδιαίρετο της κυριαρχίας και παραχωρήθηκε το κατάλοιπο εξουσίας στις ομόσπονδες μονάδες. Επιπρόσθετα η εμμονή του Νίκου Αναστασιάδη και τα προεκλογικά τεχνάσματα για τα υποτιθέμενα δώρα του συν. Δημήτρη Χριστόφια στον Ταλάτ, τον οδήγησαν να ξεκινήσει τις συνομιλίες από μηδενική βάση. Ο Έρογλου ως φυσιολογικό επακόλουθο, επανέφερε τις διχοτομικές του θέσεις.
Τον Απρίλιο του 2015, αναδεικνύεται στην ηγεσία των Τ/κ, ο Μουσταφά Ακκιντζί αλλάζοντας άρδην τη στάση που κρατούσε μέχρι εκείνη τη στιγμή ο απορριπτικός Έρογλου. Η εκλογή Ακκιντζί αποτέλεσε θετική εξέλιξη, λόγω της πάγιας θέσης του για λύση ομοσπονδίας και της υλοποίησης της άμεσης επανέναρξης των απευθείας διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο ηγετών. Σημαντικός σταθμός για τις διαπραγματεύσεις Αναστασιάδη – Ακκιντζί, υπήρξε και η επαναφορά και επιβεβαίωση των πλείστων συγκλίσεων που είχαν επιτευχθεί μεταξύ του 2008 και του 2010, από τους Χριστόφια – Ταλάτ.
Ασφαλώς, η επαναφορά των συγκλίσεων Χριστόφια – Ταλάτ δικαιώνει και επιβεβαιώνει τις θέσεις μας για το Κυπριακό. Αυτή η εξέλιξη που φανερώνει την υποκρισία και το ξεπούλημα για ακόμα μια φορά του τόπου μας από τον ΔΗΣΥ, έστω κι αν αυτή τη φορά ήταν με δημοκρατικές διαδικασίες. Δε λογάριασαν με γνώμονα το καλό του τόπου μας, παρά μόνο με τις πολιτικές και εκλογικές τους σκοπιμότητες. Δεν πρόκειται να τους κάνουμε τη χάρη να υποκύψουμε στις εξευτελιστικές επιλογές για χάριν της καρέκλας. Δεν πρόκειται να τους κάνουμε τη χάρη αφήνοντας την πατρίδα μας, τον τόπο μας σε δεύτερη μοίρα. Ως ΕΔΟΝ στηρίζουμε τη διαπραγματευτική διαδικασία, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δίνουμε λευκή επιταγή στον Πρόεδρο Αναστασιάδη.
Θα συνεχίσουμε να επιμένουμε στις απευθείας διαπραγματεύσεις, όπως συμφωνήθηκαν μεταξύ των δύο κοινοτήτων, αλλά και με τα Ηνωμένα Έθνη. Δεν πρόκειται να αποδεχτούμε ούτε χρονοδιαγράμματα, ούτε επιδιαιτησίες. Οι περιπέτειες και τα αδιέξοδα που μας οδήγησαν τέτοιοι χειρισμοί στο παρελθόν, ας μας γίνουν μάθημα.
Ξεκαθαρίζουμε για ακόμα μια φορά, πως είμαστε ενάντια σε προσπάθειες που θα οδηγήσουν σε χαλαρή ομοσπονδία. Επιδιώκουμε όπως η μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας χαρακτηρίζεται από ισχυρή κεντρική ομόσπονδη κυβέρνηση. Διαφωνούμε σε διευρυμένες συνομιλίες ή σε διεθνείς διασκέψεις πριν φτάσουν οι συνομιλίες σε ακτίνα συμφωνίας για τις εσωτερικές πτυχές της λύσης. Δεν πρόκειται να αποδεχτούμε να εξυπηρετήσουμε κανενός ξένου τα συμφέροντα. Αρκετά δεινοπαθήσαμε από τους κατακτητές. Ήρθε η ώρα ο αδούλωτος κυπριακός λαός να αποφασίσει για το μέλλον του. Η λύση πρέπει να προνοεί την πλήρη αποστρατιωτικοποίηση της Κύπρου, με απώτερο σκοπό τον απεμπολισμό των Βρετανικών Βάσεων. Ξεκαθαρίζουμε πως δεν πρόκειται να αποδεχτούμε ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, ούτε στο παρακλάδι του θανατηφόρου στρατιωτικού οργανισμού, το Συνεταιρισμό για την Ειρήνη.
Ως ΕΔΟΝ, έχουμε παρακαταθήκες και θα είμαστε συνεπείς για ακόμα μια φορά στο ραντεβού με την ιστορία. Οφείλουμε να διαπαιδαγωγήσουμε τη νέα γενιά για να εντείνει και να μαζικοποιήσει ακόμη περισσότερο τον αγώνα για τη λύση του Κυπριακού. Οι δυσκολίες υπήρχαν πάντα και οφείλουμε μέσα σ' αυτές να συνεχίσουμε να είμαστε μπροστάρηδες στον αγώνα για απελευθέρωση και επανένωση. Να μην επιτρέψουμε στους λάτρεις της διχοτόμησης, ντόπιους και ξένους, να τορπιλίζουν κάθε προσπάθεια λύσης.
Συναγωνίστριες/στές,
Δεν είμαστε καθόλου υπερβολικοί με το χαρακτηρισμό μας για τους ντόπιους λάτρεις της διχοτόμησης. Πώς θα μπορούσαμε να τους χαρακτηρίσουμε άλλωστε, όταν ακόμη 41 και πλέον χρόνια μετά το δίδυμο έγκλημα του 1974, τις συμφωνίες Κορυφής 1977 και 1979, τις ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου, τόσο το 1989 όσο και το 2009, της συμφωνίας της 8ης Ιουλίου 2006, μερίδα κομμάτων, πολιτικών παραγόντων και διαφόρων εθνικιστικών κύκλων, να έχουν ακόμα το θράσος να εναντιώνονται και να υποσκάπτουν τη μόνη εφικτή λύση; Τη λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως περιγράφεται στα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Λύση ενός κράτους με μια και μόνη κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα. Λύση που θα αποκαθιστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες ολόκληρου του κυπριακού λαού.
Η θρασυδειλία τους ξεπερνά κάθε προηγούμενο, αφού δεν έχουν το θάρρος να παρουσιάσουν την πραγματική τους θέση, που δεν είναι άλλη από τη διχοτόμηση. Επιχειρούν να παραπλανήσουν τον κυπριακό λαό, προβάλλοντας ιδεατές πλην ανέφικτες λύσεις. Μέσα από όλη αυτή την παραφιλολογία, καλλιεργούν τη θέση τους για οριστική μη λύση του Κυπριακού και ουσιαστικά την καταστροφή του τόπου μας και του λαού μας. Άλλωστε όλοι ακούσαμε από απορριπτικούς τις χαρακτηριστικές τους φράσεις, «τοίχος τζαι κανεί», «τζείνοι ποτζί εμείς ποδά». Αυτά είναι τα δώρα που θέλουν να δώσουμε οι θρασύδειλοι. Τη μισή μας πατρίδα, που οι πολιτικοί τους πρόγονοι έδωσαν απλόχερα με τις πράξεις τους από τη δεκαετία του ’50, με την ολοκλήρωση των σχεδίων τους τον Ιούλιο του 1974.
Εγκατάλειψη του στόχου για λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, δεν πρόκειται ποτέ να γίνει αποδεκτή, ούτε από την τουρκοκυπριακή κοινότητα, ούτε από την Τουρκία, ούτε όμως και από τη διεθνή κοινότητα. Μια τέτοια εξέλιξη θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε αναβάθμιση του ψευδοκράτους και στη συνέχεια, σε αναγνώριση του∙ δηλαδή οριστική διχοτόμηση.
Για εμάς τους ΕΔΟΝίτες και τις ΕΔΟΝίτισσες, η λύση του Κυπριακού είναι αδιαπραγμάτευτος στόχος. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος από την ομοσπονδιακή λύση για απαλλαγή μας από την κατοχή, τα ξένα στρατεύματα και τον εποικισμό. Λύση βιώσιμη και λειτουργική, ώστε να σταθεροποιήσουμε και να μονιμοποιήσουμε την ειρήνη στον τόπο μας. Για να μπορεί ο κυπριακός λαός στο σύνολο του, να έχει την ασφάλεια που επιβάλλεται να έχει στον τόπο του.
Συναγωνίστριες/στές,
Το Λαϊκό κίνημα με εμπροσθοφυλακή του την Οργάνωση μας, προτάσσει την επαναπροσέγγιση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Δε διστάζουμε, δεν υποκύπτουμε, δε λογαριάζουμε πολιτικό κόστος όπως πράττουν άλλοι. Πιστοί στην ιδεολογία μας και την ταξική προσέγγιση της επαναπροσέγγισης, παραμένουμε σταθεροί υπέρμαχοι, προβάλλοντας την ως συστατικό της λύσης του Κυπριακού. Το σύνθημα «οι Τούρκοι της Κύπρου δεν είναι εχθροί μας, οι Τούρκοι της Κύπρου είναι αδελφοί μας», γαλούχησε και διαπαιδαγώγησε ολόκληρες γενιές ΕΔΟΝιτών και ΕΔΟΝίτισσων, αλλά προπάντων τη νέα γενιά της Κύπρου και όχι μόνο.
Από την επόμενη μέρα των εγκλημάτων του 1974, αγωνιζόμαστε για κοινό αγώνα Ε/κ και Τ/κ, ώστε να μην επιτρέψουμε να ολοκληρωθούν τα διχοτομικά σχέδια του ιμπεριαλισμού. Σήμερα πετύχαμε να δημιουργήσουμε ένα ισχυρό, πολιτικό, αντικατοχικό και μαζικό κίνημα επαναπροσέγγισης, που να αποκτά μέρα με τη μέρα περισσότερους αποδέκτες, αλλά προπάντων να αγωνίζεται για 41 ολόκληρα χρόνια, αρνούμενο να επιλέξει ποιο από τα δυο κομμάτια πρέπει να αγαπά. Να βροντοφωνάζει ότι η Κύπρος είναι αρκετά μικρή για να μοιραστεί και αρκετά μεγάλη για να χωρέσει όλα της τα παιδιά.
Η κατοχή και η διαίρεση εμποδίζουν την ομαλοποίηση των σχέσεων των δύο κοινοτήτων, με την ύπαρξη της τουρκοκυπριακής κοινότητας να απειλείται. Σήμερα όσο ποτέ προηγουμένως, η Τ/κυπριακή κοινότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με διάφορες απειλές ενάντια στην κοινοτική της ύπαρξη. Με τη μείωση της πολιτικής αυτονομίας των Τ/κ από την τούρκικη κυβέρνηση. Με την αμφισβήτηση της πολιτισμικής τους ταυτότητας. Αλλά και με τον όλο και περισσότερο αυξανόμενο κίνδυνο για εδραίωση της υπάρχουσας κατάστασης και αφομοίωση των Τουρκοκυπρίων από την Τουρκία.
Ως ΕΔΟΝ, οφείλουμε να αγωνιστούμε κόντρα στον εθνικισμό – σοβινισμό, εντείνοντας όλο και περισσότερο τη δράση μας και προτάσσοντας την πολιτική της επαναπροσέγγισης. Οφείλουμε να εξολοθρεύσουμε πολιτικά το δηλητήριο του εθνικισμού – σοβινισμού, του σκοταδισμού, του φασισμού και των ακροδεξιών ιδεολογημάτων που προσπάθησαν να σπείρουν εδώ και χρόνια τη διχόνοια ανάμεσα στις δύο κοινότητες.
Θα ήταν παράλειψη μας να μην χαιρετίσουμε την παρουσία των αδερφών μας Τ/κ σε ακόμη ένα συνέδριο και να τους ξεκαθαρίσουμε ότι η ΕΔΟΝ, η μεγαλύτερη οργάνωση νεολαίας του τόπου, θα συνεχίσει να αγωνίζεται για την επανένωση, γιατί αυτός ο τόπος είναι δικός τους και δικός μας.
Το τελευταίο διάστημα, γινόμαστε μάρτυρες ενός θεάτρου του παραλόγου από τη Νεολαία του Δημοκρατικού Συναγερμού. Παρά τις όποιες ελπίδες μας πως έστω και στην υστάτη θα διατηρήσουν ειλικρινή στάση απέναντι στον κυπριακό λαό, δυστυχώς για ακόμη μια φορά εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα. Ήρθε η ώρα να τερματιστούν τα πολιτικά και εκλογικά συμφέροντα. Ήρθε η ώρα να πάψουν να μπολιάζουν τη νέα γενιά με τον εθνικισμό – σοβινισμό.
Την ίδια ώρα, διάφοροι απορριπτικοί κύκλοι κατηγορούν το κόμμα μας με απύθμενο θράσος για συμπόρευση του με το ΔΗΣΥ. Εμείς τους καλούμε απλά να ανατρέξουν σε ντοκουμέντα, όπου η νεολαία του Δημοκρατικού Συναγερμού προβαίνει σε ουκ ολίγα εθνικιστικά παραληρήματα σε Γενικές Συνελεύσεις Φοιτητικών Ενώσεων, σε Αντικατοχικές εκδηλώσεις, σε εκλογικές καταμετρήσεις, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στα μνημόσυνα του ολετήρα Γρίβα. Ταυτόχρονα όμως, πραγματοποιούν συναντήσεις και δραστηριότητες με συμπατριώτες μας Τ/κ.
Το λιγότερο που θα μπορούσαν να πράξουν οι όποιοι απορριπτικοί κύκλοι, είναι να απολογηθούν για τις ύβρεις που εκστομίζουν στη μόνη οργάνωση νεολαίας, που διαχρονικά διαπαιδαγωγεί τη νέα γενιά με τα αγνά ιδανικά της επανένωσης, της επαναπροσέγγισης και της ειρήνης.
Ουδέποτε αλλάξαμε έστω και ένα γράμμα από τις θέσεις μας. Άλλοι το έπραξαν, άλλοι έλεγαν για «δώρα» της Κυβέρνησης Χριστόφια. Η ιστορία για ακόμη μια φορά μας δικαιώνει. Και όσοι ονειρεύονται την εξαφάνιση της Αριστεράς μέσω της λάσπης που ρίχνουν, απλά πλανώνται πλάνην οικτρά. Δεν πρόκειται να μετακινηθούμε από αυτές τώρα, τη στιγμή μάλιστα που οι θέσεις μας δικαιώνονται από τις εξελίξεις.
Συναγωνίστριες/στες,
Η ανακάλυψη των υδρογονανθράκων είναι μια θετική εξέλιξη που οφείλουμε να αξιοποιήσουμε για να λειτουργήσει προς όφελος του συνόλου του λαού μας. Η εξόρυξη των υδρογονανθράκων πρέπει να αποτελέσει μοχλός πίεσης, τόσο για τους Ελληνοκυπρίους, όσο και για τους Τουρκοκυπρίους, στην εξεύρεση το συντομότερο δυνατόν λύσης βιώσιμης, λειτουργικής και δίκαιης υπό τις περιστάσεις. Ο πλούτος που μας έχει χαρίσει η φύση, ας είναι το εφαλτήριο για την Κύπρο της ειρήνης και της ασφάλειας, πλούτος του οποίου τα οφέλη θα πρέπει να επωφεληθούν και οι δύο κοινότητες.
Σημαντικό ρόλο στον καθορισμό της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, είχαν οι σωστοί και επιδέξιοι χειρισμοί της κυβέρνησης του συν. Δημήτρη Χριστόφια. Χειρισμοί που πήγαζαν από την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που ακολούθησε τότε η κυβέρνηση. Η μονοδιάστατη εξωτερική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης, με προσήλωση στους αμερικανοβρετανούς, μας έχει ήδη οδηγήσει σε αδιέξοδα, όπως με το Μπαρμπαρός και το άνοιγμα κεφαλαίων για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.
Συναγωνιστές/στριες
Ας ελπίσουμε πως το 18ο Παγκύπριο Συνέδριο της ΕΔΟΝ, θα είναι το τελευταίο που πραγματοποιείται με το συρματόπλεγμα της ντροπής να μοιράζει το όμορφο νησί μας. Θα χρειαστεί σκληρή δουλειά από όλους μας για να πετύχουμε να απελευθερώσουμε και να επανενώσουμε τον τόπο μας. Το οφείλουμε στην Οργάνωση μας, στους αγώνες που δώσαμε εδώ και δεκαετίες για να απεγκλωβιστούμε από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Το οφείλουμε στους συντρόφους που έδωσαν ότι πολυτιμότερο είχαν για τη δημοκρατία και την ειρήνη στον τόπο μας, την ίδια τους τη ζωή. Το οφείλουμε στις μελλοντικές γενιές, σε εμάς και στα παιδιά μας. Αυτό είναι το ιστορικό κάλεσμα σε εμάς τους ΕΔΟΝίτες και θα είμαστε για ακόμη μια φορά συνεπείς.
Εμπρός λοιπόν! Για την Κύπρο της ειρήνης, που πραγματικοί αφέντες θα είναι τα παιδιά της, Ε/κ, Τ/κ, Αρμένιοι, Μαρωνίτες και Λατίνοι. Για μια Κύπρο απεγκλωβισμένη από μητέρες πατρίδες και εγγυήτριες δυνάμεις. Για μια Κύπρο χωρίς στρατούς και πραγματικά κυρίαρχη.
Ζήτω το 18ο Παγκύπριο Συνέδριο της ΕΔΟΝ!