Οι Τοπικοί Σύλλογοι αποτελούσαν πάντα σημαντικό κομμάτι του Λαϊκού Κινήματος της Κύπρου, αφού μέσω αυτών γίνονταν από τον καιρό της ίδρυσης τους οι συζητήσεις μεταξύ των προοδευτικών ανθρώπων της εποχής τους και ο συντονισμός για δράση σε τοπικό και όχι μόνο επίπεδο, κάτι που σε μετέπειτα στάδιο έφερε την ίδρυση των οργανωμένων συνόλων του Κινήματος.  Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο πως όταν η ακροδεξιά θέλει να κτυπήσει το Κίνημα, πρώτος στόχος αποτελούν οι Σύλλογοι μας σε τοπικό επίπεδο, αφού πάμπολλες φορές γίναμε μάρτυρες βανδαλισμών και αναγραφών εμετικών φασιστικών συνθημάτων στους τοίχους τους.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε την αυξημένη τάση του κυπριακού λαού, ειδικά της νέας γενιάς, προς την απαξίωση όλων των πολιτικών προσώπων αλλά και της πολιτικής. Η στάση αυτή, της αποπολιτικοποίησης, ειδικά στη νέα γενιά δεν παρουσιάζεται τυχαία. Η άποψη που καλλιεργείται, ότι τάχα «είναι όλοι οι ίδιοι» είναι αποτέλεσμα μιας συνειδητής και καλοσχεδιασμένης πολιτικής που συμφέρει την άρχουσα τάξη και προωθείται από αυτή.

Θα ήθελα να ασχοληθώ με το θέμα των Τοπικών Κινημάτων Εδονόπουλων. Από την προσωπική μου εμπειρία που έχω τους τελευταίους δυο μήνες, όπου είμαι υπεύθυνη για το Τοπικό Παιδικό Κίνημα του Στροβόλου έχω επισημάνει κάποιες σημαντικές αδυναμίες τις οποίες θέλω να αναφέρω.

Τον καιρό που η ΕΔΟΝ προέδρευε της ΠΣΕΜ κερδήθηκαν πολλά από πλευράς των μαθητών. Τα κυριότερα από αυτά είναι η σημερινή μαθητική στολή τον μαθητών λυκείων και τεχνικών σχολών, δηλαδή παντελόνι τζιν από κάτω και μαύρη ή άσπρη φανέλα από πάνω. Επίσης το ότι το Κεντρικό Μαθητικό Συμβούλιο κάθε σχολείου λαμβάνει μέρος στις αποφάσεις της διεύθυνσης του σχολείου, στο πειθαρχικό στο οποίο τιμωρούνται οι μαθητές που έκαναν κάποιο σοβαρό παράπτωμα και γενικά το ότι οι μαθητές τα τελευταία χρόνια έχουν λόγο στην διοίκηση του σχολείου οφείλεται στο ότι η ΕΔΟΝ προέδρευε της ΠΣΕΜ.

© 2024 EDON. All Rights Reserved.