«Η χειρότερη στιγμή της ζωής μου, ήταν όταν έπρεπε να σηκώσω στα δικά μου χέρια το γιο μου, από το κρεβάτι για να τον πάρω στο νοσοκομείο. Κρίμα η νεολαία μας να καταστρέφεται με αυτό τον τρόπο». «Είμαι υπέρ της αποποινικοποίησης της χρήσης της μαριχουάνας». «Έβλεπα την οικογένεια μου μέρα με τη μέρα να καταστρέφεται γιατί ο σύζυγος μου, ο πατέρας των παιδιών μου ήταν χρήστης των ναρκωτικών. Είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης της κοινωνίας μας». «Θα πρέπει να εξεταστεί η αποποινικοποίηση της προσωπικής χρήσης της μαριχουάνας». Αντιφάσεις ή απλά διαφορετική γωνία παρακολούθησης του προβλήματος; Διαφορετικές απόψεις εντός της ίδιας κοινωνίας; Θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως έτσι… Τι γίνεται όμως όταν η αποποινικοποίηση των ναρκωτικών γίνεται θέση, ενός υποψηφίου για την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας του Νίκου Αναστασιάδη, Πρόεδρου του ΔΗΣΥ που μέσα στις τάξεις του έχει νέους ανθρώπους.
Το θέμα της μάστιγας των ναρκωτικών, ενός από τα μεγαλύτερα προβλήματα που ταλανίζει τις κοινωνίες όλων σχεδόν των ανεπτυγμένων χωρών και πλήττει κυρίως το πιο ζωντανό και δημιουργικό κομμάτι αυτών, δηλαδή τη νεολαία θα ήταν αδύνατον να άφηνε ανεπηρέαστο και το δικό μας τόπο. Τις τελευταίες μέρες το θέμα αυτό απασχολεί έντονα την πολιτική ζωή και δραστηριότητα της Κύπρου καθώς ο κ. Νίκος Αναστασιάδης στα πλαίσια της προεκλογικής του εκστρατείας για τις προεδρικές εκλογές του 2013 δήλωσε πως είναι υπέρ της αποποινικοποίησης της χρήσης της μαριχουάνας. Τι πιο υγιές μέσα σε μια δημοκρατική κοινωνία να διεξάγεται διάλογος και ανταλλαγή απόψεων για ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα;
Ένα είναι η πολιτική αντιπαράθεση και η διαπάλη των επιχειρημάτων και άλλο οι προσβολές του τύπου «Η Προοδευτική Αθήνας τι ναρκωτικά παίρνει;». Ένα είναι να διαφωνείς με κάποιον και άλλο να καταφεύγεις σε αυτές τις τακτικές. Και αν δεν είναι αυτό λάσπη, είναι λάσπη το γεγονός πως η Προοδευτική χρησιμοποίησε αυτούσια τα λόγια του κ. Νίκου Αναστασιάδη και την τοποθέτηση της Φ.Π.Κ. Πρωτοπορίας απλά για να επιχειρηματολογήσει επί αυτών; Έχοντας ως έτσι λοιπόν τα γεγονότα οφείλουμε να απαντήσουμε εμπεριστατωμένα δείχνοντας τη δική μας αντίληψη όσον αφορά το ζήτημα των ναρκωτικών ταυτόχρονα παρατίθενται, επιστημονικά στοιχεία και έρευνες οι οποίες παραλείπονται από το άρθρο «Η Προοδευτική Αθήνας τι ναρκωτικά παίρνει;»
Το Ολλανδικό μοντέλο απέτυχε παταγωδώς έγραφε πρόσφατα ο ευρωπαϊκός τύπος. Η Ολλανδία αποτελούσε μέχρι πρόσφατα και φημιζόταν μάλιστα γι’ αυτό, μια χώρα στην οποία υπήρχε νόμιμη ανοχή της χρήσης των μαλακών - όπως το σύστημα έσπευσε να ονοματίσει – ναρκωτικών. Όλο και περισσότερο όμως το μοντέλο αυτό τίθεται υπό αμφισβήτηση. Μάλιστα ως αποδοχή της αποτυχίας, οι ολλανδικές αρχές ενημέρωσαν τις αντιστοίχως αρμόδιες, στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, ότι από την 1η Μαΐου 2012 παύει να υφίσταται το προϋπάρχον νομοθετικό πλαίσιο για τη χρήση των ναρκωτικών.
Η απόφαση της Ολλανδίας που στη ουσία επιβάλλει περιορισμούς στη χρήση της κάνναβης, αποτελεί συμπέρασμα μελέτης συσταθείσας επιτροπής για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών στη χώρα. Ο πρόεδρος μάλιστα της επιτροπής , κ. J. Van de Donk εισηγήθηκε διορθωτικές κινήσεις καθώς διαπίστωσαν πως η πολιτική της κυβέρνησης είχε μεγάλη ευθύνη στην ευρεία διάδοση των λεγόμενων μαλακών ναρκωτικών, χωρίς αυτό να είναι ο επιδιωκόμενος στόχος σε μια πολιτική για την καταπολέμηση της τοξικομανίας. Η επίσημη πλέον παραδοχή της Ολλανδικής κυβερνήσεως ότι η ελεύθερη χρήση των ναρκωτικών δεν μειώνει την ζήτηση τους, αλλά αντιθέτως την ευνοεί, συνιστά ριζική ανατροπή και ομολογία αποτυχίας του λεγόμενου ολλανδικού μοντέλου για τα ναρκωτικά.
Ευρωπαϊστές γινόμαστε μόνο όταν μας συμφέρει και μας εξυπηρετεί πολιτικά; Η Ευρωπαϊκή Ένωση τάσσεται ξεκάθαρα ενάντια στην οποιαδήποτε χρήση ναρκωτικών ουσιών και της αποποινικοποίησης αυτής. Δεν είναι αντιφατικό όλο αυτό που συμβαίνει; Δεν είναι αντιφατικό η δήθεν σύγχρονη και ευρωπαϊκή φωνή της Κύπρου να είναι έτοιμη να προβεί στην αποποινικοποίηση της κάνναβης παραβαίνοντας μάλιστα της ευρωπαϊκές οδηγίες; Καλό θα ήταν να είμαστε πιο προσεκτικοί όταν στη προσπάθεια μας να κλέψουμε τις εντυπώσεις γελοιοποιούμαστε…
Με βάση στατιστικά στοιχεία, στην Κύπρο λόγω της λήψης αρκετών μέτρων, η πρόληψη της χρήσης ναρκωτικών ουσιών βρίσκεται σε πάρα πολύ καλό στάδιο. Από στοιχεία του Αντιναρκωτικού Συμβουλίου Κύπρου, φαίνεται πως, ο αριθμός των ατόμων – χρηστών μειώνεται. Από το έτος 2004 βλέπουμε να μειώνεται σημαντικά ο αριθμός των ατόμων που δοκιμάζουν κάνναβη για πρώτη φορά καθώς και σταθεροποίηση εώς και μείωση της ενδοφλέβιας χρήσης ηρωίνης ανάμεσα στα άτομα που αιτούνται θεραπεία.
Όσον αφορά την θέση της Πρωτοπορίας για αύξηση του αριθμού των θανάτων από τη χρήση των ναρκωτικών, σημειώνεται πως με βάση ερευνητικά στοιχεία, οι θάνατοι στην Κύπρο παραμένουν από το 2004 σταθεροί διατηρώντας ως κράτος ένα από τους μικρότερους δείκτες χρήσης αλλά και θανάτων από ναρκωτικά στη Ευρωπαϊκή Ένωση. Βέβαια σε καμία περίπτωση η χρήση των ναρκωτικών δεν σταματά να είναι ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα που απαιτεί συγκεκριμένες στρατηγικές για τη επίλυση του.
Εύλογα κάποιος θα διερωτηθεί, αν στον τόπο μας υπάρχει κυβερνητική στρατηγική για αντιμετώπιση του προβλήματος. Σε σχέση με την υποτιθέμενη ανυπαρξία ολοκληρωμένου προγράμματος υποκατάστασης, στην Κύπρο λειτουργούν δύο προγράμματα υποκατάστασης από τον κυβερνητικό τομέα, το πρόγραμμα υποκατάστασης «Γέφυρα» στη Λευκωσία και το πρόγραμμα υποκατάστασης «Σωσίβιο» στη Λεμεσό και ένα πρόγραμμα από τον ιδιωτικό τομέα, η Κλινική «Βερεσιε» στη Λάρνακα.
Από τον Οκτώβριο η θεραπεία υποκατάστασης επεκτείνεται σε όλες επαρχίες της Κύπρου. Σε ότι αφορά «την πλήρη ανυπαρξία προγραμμάτων υποκατάστασης για χρήστες που εκτίουν ποινή φυλάκισης: Στο Τμήμα Φυλακών Κύπρου εφαρμόζεται ’στεγνό’ θεραπευτικό και πολυφασικό εντατικό ημερήσιο πρόγραμμα .Η συμμετοχή στο θεραπευτικό πρόγραμμα προτείνει μια εναλλακτική πρόταση ζωής με βασικό χαρακτηριστικό το μέλος να αναδομήσει τη ζωή του με νέους όρους και καινούργιες αξίες.
Όσο και αν το θέμα που τίθεται από τον κ. Αναστασιάδη για αποποινικοποίηση της χρήσης κάνναβης, μπορεί να θεωρηθεί απλά ως κοινωνικό ζήτημα, δεν παύει από το να είναι και πολιτικό. Ξεκάθαρη είναι η άποψη της Αριστεράς για το σοβαρό αυτό ζήτημα. Για την Αριστερά ο χρήστης ναρκωτικών, σε καμία περίπτωση δεν θεωρείται άρρωστος που χρειάζεται θεραπεία. Ο χρήστης δεν είναι τίποτα άλλο από ένα θύμα της κοινωνικής πραγματικότητας που το σύστημα επιβάλλει. Κάπου εδώ οι ουσίες των ναρκωτικών εμφανίζονται ως μέσον διαφυγής από όλα τα προβλήματα της καθημερινότητας. Στα ναρκωτικά βλέπουν οι χρήστες τον τρόπο να ζήσουν όλα αυτά που η πραγματικότητα τους στερεί, μέσα σε ένα ψεύτικο τεχνητό κόσμο. Χρησιμοποιείται από κάποιον, δηλαδή η ουσία, σε τελική ανάλυση, ως μέσον φυγής από τον ίδιο τον εαυτό του.
Η συντήρηση και διαιώνιση του προβλήματος, όμως, εξυπηρετεί συγκεκριμένες κοινωνικές δυνάμεις και κατεστημένα. Βολεύονται με την εξάπλωση της χρήσης των ναρκωτικών στους νέους γιατί θέλουν το πιο δυναμικό, το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας, την νεολαία, αποχαυνωμένη μακριά από την διεκδίκηση και τον αγώνα για την ζωή που της αξίζει. σταδιακά στη συνείδηση του λαού και της νεολαίας η χρήση των ναρκωτικών
Έχουμε έντονη αντίθεση στις πολιτικές που εφαρμόστηκαν στο εξωτερικό - και απέτυχαν - και σε αυτές που προσπαθούν να επιβληθούν τώρα και στο δικό μας τόπο. Γιατί για εμάς το πρόβλημα είναι το γιατί της χρήσης, το τι συμβολίζει η χρήση, το σύστημα αξιών και τη στάση ζωής που συνοδεύει τη χρήση. Η αντίληψη, η ιδεολογία και οι αρχές και οι αξίες της Αριστεράς, αντιστρατεύονται στα ψεύτικα ιδανικά. Επιλέγουμε και προτείνουμε την αισιόδοξη και αγωνιστική στάση ζωής, τη δράση τη δημιουργία τους αγώνες μας.
Η Παιδεία και η έρευνα μπορούν να βοηθήσουν στην επίλυση του προβλήματος. Παιδεία και έρευνα που πρόσφατα η δεξιά και οι συνοδοιπόροι τους σταύρωσαν, σταυρώνοντας τον προϋπολογισμό για την ίδρυση και λειτουργία της Ιατρικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Μιας Σχολής που θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην επίλυση ΚΑΙ του συγκεκριμένου προβλήματος. Ίσως για κάποιους η αποποινικοποίηση των ναρκωτικών να είναι πιο ανέξοδη. Προβληματιστείτε.
Χρύσανθος Ιωάννου
Υπεύθυνος Συνδικαλιστικού Γραφείου Προοδευτικής Κ.Φ Αθήνας,
Φοιτητής Ιατρικής Σχολής