Tου Χρίστου Νικολάου
Επαρχιακού Γραμματέα
ΕΔΟΝ Αμμοχώστου
Πριν μερικές μέρες ομάδα νεοφασιστών επιτέθηκε σε ΕΔΟΝίτη μαθητή σε σχολείο της Λεμεσού. Ο λόγος ήταν το φυλλάδιο που μοίραζε -το οποίο ήταν γραμμένο στα ελληνικά και στα τούρκικα αφού απευθύνεται σε Ε/κ και Τ/κ νέους- καλώντας στην καθιερωμένη ετήσια εκδρομή της ΕΔΟΝ στο Τρόοδος με βασικό μήνυμα την κοινή πάλη Ε/κ και Τ/κ για την επανένωση της Κύπρου. Τις ίδιες μέρες, οι μαθητές του Λυκείου Αγίου Γεωργίου στη Λάρνακα αντίκρισαν το κτήριο του σχολείου τους γεμάτο συνθήματα υπέρ του νεοφασιστικού κόμματος ΕΛΑΜ.
Αυτά είναι μόνο τα πιο πρόσφατα κρούσματα νεοφασιστικής έξαρσης που καταγράφονται στα σχολεία της Κύπρου. Αποτελούν συνέχεια δεκάδων άλλων περιστατικών με επιθέσεις και εκφοβισμούς μαθητών, βανδαλισμούς και διακίνηση του υλικού τους. Το ΕΛΑΜ πλέον παρουσιάζεται οργανωμένα μέσα στα σχολεία. Κατεβαίνει στις μαθητικές εκλογές, πολλές φορές μάλιστα μαζί με τη Μαθητική Κίνηση της ΝΕΔΗΣΥ. Είναι φανερό μάλιστα σε πολλά σχολεία ότι έχουν την ανοχή αν όχι και τη στήριξη καθηγητών ή και διευθύνσεων.
Το ΑΚΕΛ, η ΕΔΟΝ και η ΠΕΟΜ δεν έχουν σταματήσει να καταγγέλλουν τα κρούσματα νεοφασισμού μέσα στα σχολεία και να ζητούμε μέτρα από πλευράς υπουργείου και σχολικών διευθύνσεων. Από την κυβέρνηση Αναστασιάδη βέβαια δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτε, αφού σύμφωνα με τον Υπουργό Δικαιοσύνης Ιωνά Νικολάου δεν υπάρχει πρόβλημα εθνικισμού στην Κύπρο... Η απάντηση από ορισμένα κόμματα και οργανώσεις νεολαίας, από ορισμένους διευθυντές, καθηγητές και γονείς είναι «να φύγουν τα κόμματα από τα σχολεία», δηλαδή να κατασταλεί ο μαθητικός συνδικαλισμός από τα σχολεία. Αυτή η λογική είναι για εμάς απαράδεκτη και επικίνδυνη.
Αυτή η λογική οδηγεί στην εξάλειψη δημοκρατικών δικαιωμάτων των μαθητών στην έκφραση άποψης, που αν μη τι άλλο κατοχυρώνονται από σχετικές διεθνείς συμβάσεις που υπέγραψε η Κυπριακή Δημοκρατία. Πίσω από αυτή τη λογική κρύβονται όσοι δεν θέλουν να βλέπουν τους μαθητές να παλεύουν για να έχουν δωρεάν λεωφορεία, να εκφράζουν την άποψη τους για τις αποφάσεις του Υπουργείου που τους αφορούν, να διεκδικούν ένα ανθρώπινο και δημοκρατικό σχολείο, να διαδηλώνουν οργανωμένα ενάντια στα Μνημόνια και την Τρόικα (που είναι το δικό τους μέλλον άλλωστε που καταστρέφουν), να κινητοποιούνται στον αντικατοχικό αγώνα για την επανένωση της πατρίδας μας. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη για να αντιληφθεί κανείς ποιος πολιτικός χώρος ωφελείται σήμερα από τη φίμωση του μαθητικού κινήματος. Ας έχει την τόλμη το μνημονιακό μέτωπο ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ-ΕΥΡΩΚΟ να πουν ότι αυτά τους ενοχλούν, όχι γενικά ο μαθητικός συνδικαλισμός.
Υπάρχει όμως ένα μεγαλύτερο πρόβλημα με όσους απαντούν «έξω τα κόμματα από τα σχολεία», όταν τους υποδεικνύεται η νεοφασιστική δράση εντός των σχολικών κοινοτήτων. Όλοι αυτοί θεωρούν την παρουσία του ΕΛΑΜ στα σχολεία ως μέρος του μαθητικού συνδικαλισμού, ενώ πρόκειται για νεοφασισμό μεταμφιεσμένο. Το να θεωρείς όμως το νεοφασισμό ως μια αποδεκτή άποψη μέσα στα πλαίσια της δημοκρατίας που πρέπει να τη σεβαστούμε, είναι το αντίστοιχο του να θεωρείς την παιδεραστία ως αποδεκτή σεξουαλική επιλογή. Ο φασισμός είναι εχθρός της Δημοκρατίας και όπου και όποτε επιδείχθηκε ανοχή σε αυτόν υπό το πρόσχημα του σεβασμού της άποψης, οι λαοί το πλήρωσαν ακριβά.
Η ιστορική εμπειρία της προπραξικοπηματικής περιόδου 1971-1974 έδειξε ότι, ο εοκαβήτικος φασισμός είχε βρει τότε εύφορο έδαφος μέσα στο μαθητόκοσμο. Η μαθητική νεολαία αποτελεί και σήμερα στόχο για το χρυσαυγίτικο/ελαμίτικο φασισμό. Σήμερα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να μιλήσουμε στους μαθητές για το τι σημαίνει φασισμός. Όποιος γνωρίζει τη σύγχρονη ιστορία της Ευρώπης, της Ελλάδας και της Κύπρου μπορεί να καταλάβει χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια ότι αυτά που λέει και κάνει σήμερα η Χρυσή Αυγή και το ΕΛΑΜ δεν είναι καινούρια. Όταν καταφέρονται «ενάντια στο σύστημα» ενώ την ίδια ώρα έχουν τη στήριξη του Αρχιεπισκόπου, όταν σκοτώνουν ένα καλλιτέχνη γιατί είναι αντιφασίστας, όταν δολοφονούν και χτυπούν μετανάστες, όταν προπαγανδίζουν ότι τα άτομα με αναπηρίες πρέπει να οδηγούνται στην ευθανασία για να μη νοθεύεται η «καθαρότητα» της ελληνικής φυλής, όταν ζητούν την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα... Όλα αυτά δεν είναι καινούρια. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ξαναέγιναν από τους Ναζί, από τους Έλληνες Χίτες συνεργάτες των Ναζί, από τη χούντα των συνταγματαρχών, από τους εοκαβητατζήδες στην Κύπρο. Και ξέρουμε το αποτέλεσμα σε όλα τα επίπεδα: στρατόπεδα συγκεντρώσεως, θάλαμοι αερίων, ολοκαύτωμα, Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ναζιστική κατοχή της Ελλάδας, ξερονήσια, μπουντρούμια βασανιστηρίων, δικτατορία, τανκς, πραξικόπημα και ξεπούλημα της Κύπρου.
Οι μαθητές δεν είναι «πολύ μικροί για να μπορούν να καταλάβουν τέτοια πράγματα» όπως λέγεται. Όσοι νέοι μαθαίνουν την ιστορική αλήθεια, απορρίπτουν αβίαστα το φασισμό και ξέρουν να τον εντοπίζουν όσο και αν μεταμφιέζεται. Η ευθύνη βρίσκεται σε όσους έπρεπε να παραδέχονται, να λένε και να διδάσκουν την ιστορική αλήθεια.
21 Ιανουαρίου 2014