«Ο αγώνας για ειρήνη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και για έναν κόσμο απαλλαγμένο από εκμετάλλευση και κάθε είδους καταπίεση, έγινε όχι μόνο απαραίτητος αλλά και επιτακτικός.»
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η 20η Γενική Συνέλευση της ΠΟΔΝ πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 2019, λίγες εβδομάδες πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας, το κλείσιμο των συνόρων και τα lockdowns, δεν είναι εύκολο να συνοψίσουμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίσαμε κατά την διάρκεια αυτών των χρόνων. Εν ολίγοις, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αντιμετωπίσαμε μια κατάσταση που δεν μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε, με μια απαράμιλλη κλιμάκωση εντάσεων και συγκρούσεων σε διεθνές επίπεδο.
Μια παγκόσμια επιδημία, η οικονομική κρίση η οποία επιταχύνθηκε, μια βάναυση επίθεση του ιμπεριαλισμού για να μας κάνει να πληρώσουμε τις συνέπειες αυτής της κρίσης, μια αναδιάρθρωση του κόσμου που συνοδεύεται από την κλιμάκωση των εντάσεων και το ξέσπασμα ανοιχτού ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία. Επίσης, οι σημερινοί ελιγμοί των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, όπως οι ΗΠΑ, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, οι οποίες βλέπουν σε αυτή την αναδιάρθρωση του κόσμου τον κίνδυνο να χάσουν τη θέση τους και το χρησιμοποιούν αυτό ως πρόσχημα για να κλιμακώσουν την κατάσταση.
Οι προκλήσεις θα μπορούσαν, επομένως, να συνοψιστούν σε δύο. Αφενός, όσον αφορά την πανδημία, η ανάγκη να μπορούμε να δράσουμε παγκοσμίως παρά τους περιορισμούς και τα εμπόδια στις μετακινήσεις, μας αναγκάζει να ξανασκεφτούμε τους τρόπους πάλης και άσκησης πολιτικής κινητοποίησης και προπαγάνδας. Επίσης, να διδαχθούμε από τις εμπειρίες – επικοινωνιακές και οργάνωσης του λαού – που εμφανίστηκαν σε διάφορες χώρες και να τις κοινωνικοποιήσουμε με συντρόφους σε όλο τον κόσμο. Αφετέρου, η πρόκληση να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε ένα σενάριο παγκόσμιας κλιμάκωσης εντάσεων, στο οποίο ο αγώνας για ειρήνη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και για έναν κόσμο απαλλαγμένο από εκμετάλλευση και κάθε είδους καταπίεση, έγινε όχι μόνο απαραίτητος αλλά και επιτακτικός. Αυτές είναι αναμφίβολα δύσκολες προκλήσεις, αλλά δεν μπορούμε και δεν πρέπει να τις αποφύγουμε.
«ν». Ποια είναι η θέση της ΠΟΔΝ και ποιες οι ενέργειές της σχετικά με την κλιμάκωση των στρατιωτικών συγκρούσεων και εντάσεων τα τελευταία χρόνια, στην Ουκρανία, αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου;
Το σύνθημα της ΠΟΔΝ είναι «Νεολαία ενωμένη, εμπρός για διαρκή ειρήνη», και δεν είναι μόνο λόγια. Αυτό το σύνθημα συνοψίζει τη θέση χιλιάδων νέων σε όλο τον κόσμο απέναντι στη βαρβαρότητα στην οποία μας καταδικάζει ο ιμπεριαλισμός. Η ΠΟΔΝ ιδρύθηκε μετά τη βαρβαρότητα του ναζισμού και φασισμού και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και, από τότε, αγωνιζόμαστε για την ειρήνη, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις, την επιθετικότητα και την κατοχή.
Σήμερα, μπροστά στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, έχουμε μια ξεκάθαρη και συνεπή θέση με την ιστορία μας, την οποία ο καθένας μπορεί να βρει και να διαβάσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της ΠΟΔΝ. Εν συντομία, είμαστε ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, πλαισιώνοντάς τον πάντα στο ιστορικό του πλαίσιο, αυτό της πτώσης του Σοσιαλιστικού Μπλοκ, ως βασικό ορόσημο για την εδραίωση πολλών προβλημάτων στην περιοχή σήμερα. Το ιστορικό πλαίσιο περιλαμβάνει, επίσης, και το πρόσφατο πραξικόπημα του 2014, το οποίο προώθησαν οι ΗΠΑ, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ στη στρατηγική τους να περικυκλώσουν τη Ρωσία για να αποτρέψουν την παγκόσμια αναδιάρθρωση που βιώνουμε σήμερα και την οποία βλέπουν ως κίνδυνο για την παγκόσμια ηγεμονία τους.
Όλα αυτά, βεβαίως, είναι θεμελιώδη για να βάλουμε σε ένα πλαίσιο – και όχι να δικαιολογήσουμε – την τρέχουσα κατάσταση. Στην Ουκρανία, όπως και στην Παλαιστίνη, τη Δυτική Σαχάρα, την Κούβα ή την Βόρεια Κορέα, όπως και παγκοσμίως, ο λαός και η νεολαία του είναι αυτοί που υφίστανται τις συνέπειες της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας. Είναι σαφές ότι διανύουμε μια φάση όπου η κλιμάκωση των εντάσεων απειλεί να αποτελέσει το επίκεντρο της ιστορίας και ο ρόλος μας πρέπει να είναι να το αλλάξουμε αυτό και να κάνουμε τον λαό πρωταγωνιστή.
«ν». Φέτος γιορτάζουμε 77 χρόνια ζωής και δράσης της ΠΟΔΝ. Ποιος είναι ο προγραμματισμός δράσης της για την επόμενη περίοδο και ποιοι είναι οι βασικοί στόχοι;
Τον Δεκέμβριο στον Λίβανο, θα πραγματοποιηθεί η Σύνοδος του Γενικού Συμβουλίου της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών. Σε αυτή τη συνάντηση, οι Οργανώσεις - μέλη μας θα είναι σε θέση να συζητήσουν δημοκρατικά και υπεύθυνα το έργο που έγινε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και τις προτεραιότητες στις οποίες πρέπει να στοχεύσουμε. Σε κάθε περίπτωση, ο κύριος στόχος πρέπει να είναι να συνεχίσει να γίνεται η ΠΟΔΝ μια πιο μαχητική οργάνωση, όπου εθνικοί και διεθνείς στόχοι να γίνονται αντιληπτοί ως ένα και το αυτό.
Από τη μία, χρειαζόμαστε την ΠΟΔΝ να είναι παρούσα σε κάθε χώρα και να είναι μέρος των καθημερινών αγώνων των νέων εργαζομένων και φοιτητών, αλλά και να κατανοήσουμε ότι ο αγώνας που δίνουμε όλοι στις χώρες μας είναι μια μεγάλη συνεισφορά στον διεθνή αγώνα. Από την άλλη, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η εξεύρεση κοινών δράσεων για να αγωνιστούμε μαζί ενάντια στον κοινό εχθρό μας – τον ιμπεριαλισμό – θα είναι επίσης κρίσιμη. Ως εκ τούτου, οι διεθνείς εκστρατείες, ο ρόλος της κάθε οργάνωσης σε αυτές τις εκστρατείες και η δυνατότητα φιλοξενίας του 20ου Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, θα αποτελέσουν το βήμα για κρίσιμες συζητήσεις, ούτως ώστε να τεθεί μια ατζέντα ικανή να αντιμετωπίσει τους προαναφερθέντες στόχους.
«ν». Περισσότερες από 270 ημέρες έχουν περάσει από την απαγωγή των συντρόφων μας Mikhail και Alexander Kononovich από τις Υπηρεσίες Ασφαλείας του αντιδραστικού Ουκρανικού καθεστώτος. Ποιες δράσεις αλληλεγγύης έχει πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα η ΠΟΔΝ και ποιες σχεδιάζει να πραγματοποιήσει στο άμεσο μέλλον για τους απαχθέντες συντρόφους μας;
Για εμάς, για την αντιιμπεριαλιστική νεολαία, εκτός από όσα προαναφέρθηκαν, η αλληλεγγύη με τον Mikhail και Alexander Kononovich είναι προτεραιότητα από τότε που απήχθησαν από την Υπηρεσία Ασφαλείας του ουκρανικού αντιδραστικού καθεστώτος. Γι' αυτό έχουμε μελετήσει όλους τους δυνατούς τρόπους για να αποτρέψουμε τη δολοφονία τους, να σταματήσουμε τα βασανιστήρια, να βάλουμε τέλος στην παραβίαση των δικαιωμάτων τους και να επιτύχουμε την απελευθέρωσή τους.
Αυτές οι ενέργειες θα μπορούσαν να συνοψιστούν στις ακόλουθες κατηγορίες. Πρώτα απ’ όλα, διπλωματικές ενέργειες ώστε οι ουκρανικοί θεσμοί να αισθανθούν τη διεθνή πίεση, αν και είναι αλήθεια ότι δεν ήταν ο κεντρικός πυρήνας αυτού του αγώνα. Δεύτερον, νομική υποστήριξη για να μπορέσουν να αποφύγουν τις συνεχείς παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους, η οποία στην υπεράσπιση ήταν σημαντική για να μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε τη νομική τους κατάσταση, τους λόγους της σύλληψης και να δούμε πώς θα προχωρήσουν στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους. Ωστόσο, λίγα μπορούμε να περιμένουμε από οποιαδήποτε δικαιοσύνη στην υπηρεσία των κυρίαρχων τάξεων, σε μια χώρα με έντονα αντιδραστικό χαρακτήρα, που υποστηρίζεται από φασιστικές και ακροδεξιές δυνάμεις και σε ένα περιβάλλον ιμπεριαλιστικού πολέμου, όπου οι νόμιμες εγγυήσεις μειώνονται δραστικά. Τρίτον, οι ατομικές πιέσεις, οι οποίες ήταν επίσης καθοριστικές για την άσκηση πίεσης στους ουκρανικούς θεσμούς. Σε αυτές, αξίζει να σημειωθούν οι επιστολές που στάλθηκαν σε πρεσβείες της Ουκρανίας με αίτημα για ενημέρωση για την κατάσταση του Mikhail και του Alexander και την άμεση απελευθέρωσή τους, καθώς και τις ενέργειες στα κοινωνικά δίκτυα για ενίσχυση της αλληλεγγύης.
Ωστόσο, τελευταία καταφέρνουμε να βρούμε τα πιο αποτελεσματικά μέσα πίεσης τόσο από ποσοτική όσο και από ποιοτική άποψη. Και είναι η λαϊκή κινητοποίηση, η οποία εκδηλώθηκε με ποικίλους τρόπους. Πραγματοποιήσαμε κινητοποιήσεις μπροστά από πρεσβείες της Ουκρανίας σε διάφορες χώρες, μετατρέψαμε το σύνθημα “Ελευθερία στους Kononovich” σε έναν από τους κύριους άξονες στη διαδήλωση ενάντια στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη, πήραμε πανό για την απελευθέρωσή τους σε ποδοσφαιρικούς αγώνες με την εθνική ομάδα της Ουκρανίας, ξεκινήσαμε μια Διεθνή Εβδομάδα Αλληλεγγύης με αφορμή τις 250 ημέρες της απαγωγής τους, έχουμε οργανώσει πολλές εκστρατείες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κ.ο.κ.
Σύμφωνα με τα λόγια των ίδιων των αδελφών Kononovich, αυτές οι ενέργειες ήταν κρίσιμες για να αποφευχθεί η δολοφονία τους στα χέρια των Ουκρανών αντιδραστικών και για να καθυστερήσει και να καταστεί σαφές ο πολιτικός χαρακτήρας της δίκης για την κομμουνιστική και αντιιμπεριαλιστική τους μαχητικότηα. Αυτό είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα των δυνατοτήτων του διεθνιστικού αγώνα. Αυτό πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα για να ενισχύσουμε τον αντιιμπεριαλιστικό μας αγώνα.
«ν». Συνοψίζοντας, θα θέλαμε να ακούσουμε το μήνυμα του προέδρου της ΠΟΔΝ προς την αγωνιζόμενη νεολαία της Κύπρου και την ΕΔΟΝ.
Θα ήθελα να μεταφέρω ένα μήνυμα ενθάρρυνσης στην κυπριακή νεολαία. Πράγματι, δεν είναι εύκολες εποχές για να είσαι νέος και αντιιμπεριαλιστής. Δεν είναι εύκολοι καιροί για να παλέψεις. Αλλά αυτό δεν πρέπει να αποτελεί δικαιολογία για να τα παρατήσουμε ή να παραπέσουμε σε αποθάρρυνση, απογοήτευση και απελπισία. Σήμερα, η κυπριακή νεολαία έχει μεγάλους συμμάχους στον αγώνα της ενάντια στην κατοχή, για ελευθερία και επανένωση υπό τη λύση ενός δικοινοτικού, διζωνικού, ομοσπονδιακού κράτους με μια κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα, μια ιθαγένεια, με πολιτική ισότητα μεταξύ των δύο κοινοτήτων.
Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών δεν ξεχνά τον στόχο σας και τον κάνουμε δικό μας, δεν πρόκειται να αφήσουμε κανέναν πίσω. Ομοίως, γνωρίζουμε ότι μπορούμε να βασιστούμε σε εσάς και να αγωνιστούμε μαζί για τους στόχους της νεολαίας και των ανθρώπων όλου του κόσμου. Λέμε στην νεολαία της Κύπρου να οργανωθείτε, να κάνετε το βήμα ενισχύοντας οργανώσεις όπως η ΕΔΟΝ, για να αγωνιστούμε μαζί ενάντια σε αυτούς τους καιρούς της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας. Και σε όσους από εσάς είστε ήδη οργανωμένοι, σας χρειαζόμαστε να συνεχίσετε να παλεύετε, με την πεποίθηση ότι θα μπορέσουμε να τερματίσουμε την εκμετάλλευση και κάθε είδους καταπίεση. Παρά τις δυσκολίες, όπως έλεγε και ο ποιητής Miguel Hernández σε ένα από τα γνωστά ποιήματά του «υπάρχει μια αχτίδα λιακάδας στον αγώνα, που αφήνει πάντα την σκιά ηττημένη». Είμαστε σίγουροι ότι η κυπριακή νεολαία, ότι οι σύντροφοί μας από την ΕΔΟΝ, είναι σήμερα μια ακόμη αχτίδα ελπίδας και ότι μαζί με την υπόλοιπη νεολαία του κόσμου θα νικήσουν το σκοτάδι του ιμπεριαλισμού.
Συνέντευξη και Επιμέλεια Άννα Παναγιώτου,
Μέλους Κ.Σ. ΕΔΟΝ