Του Γιάγκου Α. Σωκράτους
Μέλος Συντακτικής Επιτροπής “Ν”
Με τον προϋπολογισμό για το 2019, η κυβέρνηση Αναστασιάδη-ΔΗ.ΣΥ συνεχίζει από εκεί που έμεινε την προηγούμενη πενταετία.
- Περαιτέρω κλιμάκωση του αυταρχισμού, του ετσιθελισμού και της αλαζονείας της Κυβέρνησης, μαζί με την απουσία συναίνεσης και διαβούλευσης με τις πολιτικές δυνάμεις και τους κοινωνικούς εταίρους.
- Συνέχιση μιας πολιτικής που εξυπηρετεί τους λίγους και τους προνομιούχους σε βάρος των πολλών.
- Συνεχιζόμενη απόπειρα αμφισβήτησης των θεσμών, συναγερμοποίησης του κράτους και εξυπηρέτησης των ημετέρων.
«Success story»… σε ευάλωτα θεμέλια, με θύμα την κοινωνία
Κατά την τριήμερη συζήτηση του προϋπολογισμού, οι βουλευτές του ΔΗ.ΣΥ επανέλαβαν το κυβερνητικό αφήγημα για την οικονομία. Αυτό που ΔΕΝ είπαν, όμως, είναι από που προέρχεται και κυρίως με ποιο τρόπο κατανέμονται τα οφέλη από την ανάπτυξη.
- Το αναπτυξιακό μοντέλο της οικονομίας στρέφεται ολοένα και περισσότερο στο εμπόριο υπηκοοτήτων, καθώς και σε άλλους συγκυριακούς παράγοντες, όπως ο τουρισμός και η παροχή υπηρεσιών καθιστώντας τα θεμέλια της ανάπτυξης πλασματικά και ευάλωτα.
- Η φούσκα που δημιουργείται στον κατασκευαστικό τομέα λόγω της αυξημένης εξωτερικής ζήτησης, μεγεθύνει τους κινδύνους για εκ νέου κατάρρευση της αγοράς και κατ’ επέκταση της οικονομίας.
- Το «κοινωνικό μοντέλο» της Κυβέρνησης έχει οδηγήσει σε μια πρωτοφανή συγκέντρωση πλούτου στα χέρια των ελάχιστων προνομιούχων και σε δραματική όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.
- Το ποσοστό της αμοιβής των εργαζομένων ανέρχεται στο 36% του ΑΕΠ, παρουσιάζοντας σταθερή μείωση τα τελευταία έξι χρόνια, τη στιγμή που τα κέρδη αυξάνονται, φτάνοντας στο 42% του ΑΕΠ.
- Οι μισθοί των εργαζομένων παραμένουν καθηλωμένοι στον πάτο, ενώ παρατηρείται αύξηση του ποσοστού των εργαζομένων με αμοιβή μέχρι 1250 ευρώ (από 38% το 2012 σε 43% το 2017), με ταυτόχρονη μείωση του ποσοστού όσων αμείβονται πέραν των 1250 ευρώ (από 62% το 2012 σε 57% το 2017).
- Οι κοινωνικές παροχές τα τελευταία έξι χρόνια παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα, αδυνατώντας να αντιμετωπίσουν επαρκώς τα προβλήματα των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού.
- Σε μια περίοδο που έχει επανεμφανιστεί, μετά από δεκαετίες, το φαινόμενο των αστέγων, η Κυβέρνηση παραμένει αδρανής. Το Ενιαίο Στεγαστικό Σχέδιο είναι ακόμα στα συρτάρια και για τη στέγαση των προσφύγων έχει απορροφηθεί για το 2018 μόλις το 56% των κονδυλιών.
- Η ανεργία παρουσίασε μείωση, αλλά οι συνθήκες απασχόλησης έχουν επιδεινωθεί. Οι μόνιμες θέσεις εργασίας αντικαθίστανται από ευέλικτες μορφές απασχόλησης, ενώ η μερική απασχόληση και η προσωρινή εργασία ανέρχεται στο 30,5% της συνολικής απασχόλησης.
- Τα δεδομένα στον τομέα της δημόσια υγείας είναι ακόμα πιο τραγικά. Υποστελέχωση σε ιατρικό, νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό, ελλείψεις σε αναλώσιμα και φάρμακα, μεγάλες λίστες αναμονής, ταλαιπωρία των ασθενών, εξάντληση των λειτουργών υγείας.
Μεταρρυθμίσεις ή απορρυθμίσεις;
Οι κυβερνώντες αυτοχαρακτηρίστηκαν ως «μεταρρυθμιστές». Η πραγματικότητα τους διαψεύδει και πάλι:
- Στην Δημόσια Υπηρεσία, όποιο νομοσχέδιο κατέθεσαν, υποστηρίχθηκε μόνο από τον Δημοκρατικό Συναγερμό.
- Για την μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η κυβέρνηση οριοθέτησε ως στόχο την δραστική μείωση του αριθμού των Δήμων, χωρίς καμία διαβούλευση με τους αρμόδιους φορείς.
- Σε σχέση με τη μεταρρύθμιση στο χώρο της παιδείας, η αλαζονεία των κυβερνώντων, η στοχοποίηση και οι προσβλητικές αναφορές απέναντι στις χιλιάδες των εκπαιδευτικών και η απαξίωση του έργου που επιτελούν, έχουν οδηγήσει σε μια πρωτοφανή κρίση την εκπαίδευση, η οποία αναμένεται εντονότερη το αμέσως επόμενο διάστημα.
Ιδιωτικοποιήσεις: ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου
Μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό για το 2019, είναι φανερές οι δεσμεύσεις και οι ισχυρές εξαρτήσεις των κυβερνώντων απέναντι στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Δαιμονοποιώντας καθετί το δημόσιο, εξιδανικεύοντας καθετί το ιδιωτικό.
- Η κυβέρνηση επιμένει δογματικά στην ιδιωτικοποίηση της CYTA. Καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας της, η Κυβέρνηση επιδίδεται σε μια συνεχή υπόσκαψη του Οργανισμού, με στόχο την μείωση των εσόδων της CYTA για να δικαιολογήσει το ξεπούλημά της σε ιδιωτικά χέρια.
- Την «επιτυχία» των κυβερνώντων στις ιδιωτικοποιήσεις την είδαμε στο Λιμάνι Λεμεσού. Η σκανδαλώδης συμφωνία παραχώρησης του λιμανιού έχει οδηγήσει την Αρχή Λιμένων σε ζημιογόνα πορεία, την στιγμή που πριν την ιδιωτικοποίηση, η Αρχή Λιμένων κατέβαλε στο κράτος μέρισμα από κέρδη ύψους 89 εκατομμυρίων ευρώ.
- Συνεργατισμός. Τα όσα προκύπτουν μέσα από την Ερευνητική Επιτροπή για τα αίτια κατάρρευσης του Συνεργατισμού είναι ενδεικτικά της εγκληματικής αμέλειας της Κυβέρνησης. Μαζί και των κουμπάρων, των συμμαθητών και των συμφοιτητών. Δηλαδή, η Κυβέρνηση αντί να επιστρέψει τον Συνεργατισμό -όπως δεσμεύτηκε- στους πολίτες, τον θυσίασε για να σώσει την Ελληνική Τράπεζα.
ΑΚΕΛ: προτάσεις προς όφελος των εργαζομένων
Η τραγική πραγματικότητα επιβάλλει την επαναφορά της αναγκαίας ισορροπίας στην οικονομική ανάπτυξη. Η οικονομία δεν μπορεί να αναπτύσσεται μονόπλευρα. Χρειάζεται ισόρροπη ανάπτυξη, για να είναι και κοινωνικά δίκαιη και οικονομικά βιώσιμη.
Γι’ αυτό κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού, το ΑΚΕΛ δεν αρκέστηκε στη μηδενιστική κριτική, αλλά παρέθεσε σωρεία προτάσεων προς όφελος της κοινωνίας και των εργαζομένων.
- Νομοθετική ρύθμιση της υποχρέωσης των εργοδοτών για εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
- Διασφάλιση ελάχιστων όρων απασχόλησης για όσους εργαζόμενους δεν καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο των εργαζόμενων φτωχών.
- Κατάργηση μετατροπής εργαζομένων σε αυτοεργοδοτούμενους.
- Περιορισμός κατάχρησης του φαινομένου της αγοράς υπηρεσιών.
- Αύξηση της περιόδου πληρωμής επιδόματος ανεργίας από τους 6 μήνες που είναι σήμερα σε 9 μήνες.
- Μείωση της περιόδου εργασίας ( 26 εβδομάδες) για απόκτηση δικαιώματος ανεργιακού επιδόματος.
Καταψήφιση του Προϋπολογισμού, υπεράσπιση των συμφερόντων του λαού
Το ΑΚΕΛ καταψήφισε τον Κρατικό Προϋπολογισμό για το 2019, αφού αποτυγχάνει στο να αντιμετωπίσει τα δομικά προβλήματα της πραγματικής οικονομίας, ενώ δεν περιλαμβάνει ουσιαστικές δράσεις και πολιτικές για τη στήριξη της ανάπτυξης και τη βελτίωση της κοινωνικής πολιτικής. Ο αγώνας μέσα και έξω από τη Βουλή θα συνεχιστεί, για την υπεράσπιση των συμφερόντων της κοινωνίας και του λαού μας.
* Άρθρο που δημοσιεύτηκε στη "Νεολαία" Ιανουαρίου 2019