Tου Στέφανου Χριστοδούλου
Προοδευτική Κ.Φ. Θεσσαλονίκης
Μπορεί οι δείκτες που παρουσιάζουν οι κυβερνώντες τα τελευταία χρόνια να μεταφράζονται σε επιτυχημένη κοινωνική πολιτική, αλλά δυστυχώς αυτό δεν το βιώνει και ο λαός. Τα νοικοκυριά δεν ευημερούν, οι συντάξεις των ηλικιωμένων μειώνονται, οι μισθοί των εργαζομένων επίσης, τα επιδόματα μειώνονται και αυτά μέχρις ότου καταργηθούν.
Η κυβέρνηση Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ στα πλαίσια της κοινωνικής πολιτικής της δεν δίστασε να καταργήσει την δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γονατίζοντας παράλληλα τα νοσοκομεία, με τις λίστες αναμονής να μην τελειώνουν. Οι πολίτες έρχονται αντιμέτωποι με το χρόνο, περιμένοντας μήνες ή χρόνια για μια εξέταση ή χειρουργική επέμβαση. Πλέον, η πρόσβαση στα δημόσια νοσηλευτήρια είναι επί πληρωμής και οι νοσηλευτές προσπαθούν να διαχειριστούν τη δύσκολη αυτή κατάσταση.
Έρχεται ανάπτυξη; Η ανάπτυξη πέρασε και δεν ακούμπησε. Αυτό έπρεπε να ήταν το σύνθημα της Κυβέρνησης. Αυτό δείχνουν τα νούμερα και οι «αγαπημένοι» δείκτες των κυβερνώντων. Σύμφωνα με τον απολογισμό που δημοσίευσε η Στατιστική Υπηρεσία, το εργατικό δυναμικό της χώρας το 2016 ανήλθε στις 417,1 χιλιάδες πρόσωπα, σε σύγκριση με 436,7 χιλιάδες πρόσωπα το 2012. Η μείωση του εργατικού δυναμικού αλλά και παράλληλα η μείωση του πληθυσμού οφείλεται αποκλειστικά στη μετανάστευση, κυρίως των νέων, στο εξωτερικό.
Από τα «αναπτυξιακά» έργα της Κυβέρνησης δεν γλίτωσαν ούτε οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αφού, για το καλό τους, για πρώτη φορά στην Κύπρο εφαρμόστηκε το ελεύθερο ωράριο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να δουλεύουν για τα ίδια λεφτά πολύ περισσότερες ώρες, μη έχοντας το δικαίωμα να αντισταθούν, καθώς η 8ωρη εργασία έχει γίνει πλέον μια γλυκιά ανάμνηση. Σαν να μην έφταναν αυτά, εφάρμοσαν και την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, για να βοηθήσουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να κλείσουν. Η εκμετάλλευση των εργαζομένων από τις μεγάλες επιχειρήσεις και η αδυναμία των μικρομεσαίων να τις ανταγωνιστούν, είχε ως αποτέλεσμα το κλείσιμο των περισσότερων από αυτών.
Από τον «εκσυγχρονισμό» της Κυβέρνησης Αναστασιάδη δεν γλίτωσαν ούτε οι φοιτητές ούτε οι οικογένειες τους. Η αποκοπή της δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (επαναφέρθηκε 2 μήνες πριν τις εκλογές), αλλά και το διαχρονικό πλέον κουτσούρεμα της φοιτητικής χορηγίας, έμελε να ήταν ένα από τα «βοηθήματα» της Κυβέρνησης στις οικογένειες των φοιτητών. Η χορηγία που λαμβάνουν οι φοιτητές, τα τελευταία δύο χρόνια, από 66,9 εκατομμύρια μειώθηκε σε 55 εκατομμύρια. Η πολιτική τους, εκτός του ότι δυσκόλεψε τις διαδικασίες συμπλήρωσης της αίτησης, μετέτρεψε τα κριτήρια έτσι ώστε οι οικογένειες στην Κύπρο να μοιάζουν οικονομικά εύπορες.
Και αφού 5 χρόνια δεν τους έφταναν για να καταστρέψουν τελείως το κοινωνικό κράτος αλλά και να εξαλείψουν την μεσαία τάξη, τα προεκλογικά «ΘΑ» δίνουν και παίρνουν. Ο κόσμος άρχισε να χάνει την εμπιστοσύνη του αφού βλέπει τους πλούσιους να γίνονται πλουσιότεροι και τους φτωχούς φτωχότεροι. Βλέπει την κυβέρνηση να υπερασπίζεται με σθένος τα συμφέροντα του κεφαλαίου αλλά και όλων των προνομιούχων της αυλής του προεδρικού. Για όλα αυτά όμως δεν φέρουν ευθύνη μόνο οι κυβερνώντες. Όλα όσα προαναφέρθηκαν, ψηφίστηκαν και θεσμοθετήθηκαν με τις ευλογίες της λεγόμενης αντιπολίτευσης Ν. Παπαδόπουλου και των συν αυτώ, που βοήθησαν με τη στάση τους στη Βουλή για να περάσουν τα εν λόγω νομοσχέδια, ψηφίσματα, προϋπολογισμοί κτλ.
Ο λαός κουράστηκε να στολίζονται τα αυτιά του με κάλπικες υποσχέσεις. Κουράστηκε να αναγκάζεται να ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Η τρίτη ηλικία θέλει πίσω τα λεφτά που αποκόπηκαν από τις συντάξεις τους, τα λεφτά για τα οποία δούλεψαν. Οι γυναίκες ακόμα επιζητούν την ισότητα σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία. Οι φοιτητές ζητούν πίσω τα λεφτά που αποκόπηκαν από τις χορηγίες τους. Οι εργαζόμενοι ζητούν πίσω τα εργασιακά τους δικαιώματα. Τόσοι κι άλλοι τόσοι ζητούν πίσω αυτά που έχασαν, αυτά που δικαιούνται.
Η μόνη επιλογή στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές είναι ο Σταύρος Μαλάς. Ο μόνος υποψήφιος που μπορεί και θέλει να προσφέρει στο λαό αυτά που δικαιούται, είναι ο Σταύρος Μαλάς. Με αξιοκρατία, αξιοπιστία και ανάπτυξη για όλους, ο Σταυρός Μαλάς ζητά από το λαό να τον εμπιστευτεί.
Μας ενώνει το αύριο.