Tου Αντρέα Παναγιώτου
Μέλος Εκτελεστικού Συμβουλίου ΕΔΟΝ
Θέλει δύναμη. Πολλή. Θέλει ψυχικό σθένος, ταξική προσέγγιση και θέληση για λύση και επανένωση. Ποιος είπε ότι είναι εύκολο, πόσο μάλλον όταν ακόμα οι πληγές είναι ανοιχτές, να βρίσκεις το θάρρος να κοιτάς την αλήθεια κατάματα; Ποιος είπε ότι δε χρειάζεται δύναμη να μιλάς για τα γεγονότα, τις αλήθειες και την ιστορία κι όχι αυτά που «καταγράφηκαν» ως αλήθειες, εξυπηρετώντας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τη διαιώνιση του μίσους και της διαμάχης μεταξύ Ε/κ και Τ/κ;
Έγκλημα χωρίς εγκληματίες δεν υπάρχει. Και στον τόπο μας έγιναν τεράστια εγκλήματα. Εκτελέσεις αμάχων, δολοφονίες παιδιών, εξαφάνιση ολόκληρων χωριών, μαζικοί τάφοι, βιασμοί. Αυτοί που έφεραν με τις πράξεις τους τον Τούρκο εισβολέα για να καταστρέψει και να δολοφονήσει, είναι οι ίδιοι που για χρόνια ολόκληρα συντηρούσαν την έχθρα μεταξύ Ε/κ και Τ/κ. Εκείνοι οι Ε/κ που έστρεψαν τα όπλα ενάντια στη νομιμότητα και δολοφόνησαν Ε/κ αριστερούς και δημοκράτες, είναι οι ίδιοι που προέβησαν σε εγκλήματα εναντίον Τ/κ. Εγκλήματα που δεν τα χωρεί ο ανθρώπινος νους.
Και εκείνοι οι Τ/κ, όμως, που για χρόνια δηλητηρίαζαν τα μυαλά της τ/κ κοινότητας για τους «κακούς» Ε/κ, που θέλουν να τους εξαφανίσουν, είναι οι ίδιοι που δολοφονούσαν με τη μεγαλύτερη ευκολία όποιον σήκωνε κεφάλι στην τ/κ κοινότητα και μιλούσε για την αδελφοσύνη Ε/κ - Τ/κ και οι ίδιοι που προέβησαν σε εγκλήματα εναντίον Ε/κ.
Φαζίλ, Αντρέας, Ντερβίς, Κώστας, Αϊχάν, Δημήτρης, Αχμέτ, Σάββας. Η ιδεολογική ταυτότητα των θυμάτων, ήταν πάντα η ίδια. Όπως ίδια ήταν και η ιδεολογική ταυτότητα των δολοφόνων!
Και τι δεν έπραξαν οι ιμπεριαλιστές και τα όργανα τους, ποντάροντας στη διαιώνιση του μίσους και του φανατισμού μεταξύ των δύο κοινοτήτων της Κύπρου, προσπαθώντας να πετύχουν τα σχέδια τους για διχοτόμηση του νησιού και πρόσδεσης του στο άρμα του ΝΑΤΟ. Υποκίνηση της βίας και των συγκρούσεων, εθνικιστές και των δύο πλευρών γραμμένοι στα payroll της CIA, προώθηση διχοτομικών σχεδίων λύσης του Κυπριακού, διχοτομικές πρόνοιες στις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, είναι μόνο μερικά από αυτά που έπραξαν οι ιμπεριαλιστές, θέλοντας να καθυποτάξουν το λαό μας.
Στους εθνικιστές και των δύο πλευρών, οι Αμερικανοβρετανοί ιμπεριαλιστές, βρήκαν τον πιο πρόθυμο συνεργάτη, για να προωθήσουν τα άνομα σχέδια τους. Οι Ε/κ και Τ/κ εθνικιστές, είναι όψεις του ίδιου νομίσματος. Ξεκινούν από διαφορετική αφετηρία, αλλά σμίγουν στον ίδιο δρόμο. Της διχοτόμησης της πατρίδας μας.
Αλήθεια, ποιοι βολεύονται όταν οι εθνικιστές και των δύο πλευρών μιλούν για το «ανέφικτο» της συνύπαρξης Ε/κ και Τ/κ; Ποιοι τρίβουν τα χέρια τους, όταν όσοι Ε/κ και Τ/κ αγωνίζονται μαζί για το κοινό μας μέλλον, κατηγορούνται από τους εθνικιστές των δύο πλευρών ως προδότες; Πως γίνεται να μην κατανοούμε ότι, η διαιώνιση της κόντρας και της βίας, εξυπηρετεί μόνο αυτούς που θέλουν το διαμελισμό της πατρίδας μας;
Ως Λαϊκό Κίνημα της Κύπρου, αρνούμαστε την έννοια της συλλογικής ευθύνης. Πρέπει να ειπωθούν αλήθειες. Αλήθειες που δεν καταγράφονται στην επίσημη ιστοριογραφία καμίας από τις δύο κοινότητες. Όπως γράφουν οι Μαρξ και Ένγκελς: «Οι ιδέες της κυρίαρχης τάξης, είναι σε κάθε εποχή οι κυρίαρχες ιδέες». Για χρόνια ολόκληρα, η κυρίαρχη τάξη στην Ε/κ και Τ/κ κοινότητα, έστησε μια βιομηχανία απόταξης των ευθυνών των εθνικιστών της κάθε πλευράς και «έχρισε» υπεύθυνη για όλα τα κακά, τη μία και την άλλη κοινότητα, αντίστοιχα. Με τον τρόπο αυτό, θα έθαβαν, θεωρούν, τις ευθύνες του ιμπεριαλισμού και του εθνικισμού για την καταστροφή της πατρίδας μας.
Αλλά, λογάριασαν χωρίς εμάς. Λογάριασαν χωρίς τις χιλιάδες και στις δύο κοινότητες, που δεν έπαψαν ποτέ να μιλούν και να αγωνίζονται για την αδελφοσύνη Ε/κ και Τ/κ. Λογάριασαν χωρίς την αστείρευτη θέληση και το πείσμα ενός λαού, που πέρασε τα πάνδεινα, αλλά επιμένει να «καίγεται», για να «γενούνε τα σκοτάδια φως». Λογάριασαν χωρίς το κόμμα των Κυπρίων εργαζομένων, Ε/κ και Τ/κ, το ΑΚΕΛ, που για 90 χρόνια αγωνίζεται για τα δίκαια και την ευημερία του συνόλου του κυπριακού λαού, Ε/κ και Τ/κ.
Δε σκύβουμε το κεφάλι. Ούτε για μια στιγμή. Την πατρίδα μας δε θα τη χαρίσουμε σε κανένα ιμπεριαλιστή, σε κανένα ΝΑΤΟ, σε καμιά Τουρκία. Ούτε στους «γαλάζιους», ούτε στους «γκρίζους λύκους». Η ειρήνη στην Κύπρο δεν μπορεί να εμποδιστεί - Kibris' ta baris engellenemez!
_______________________________
Αndreas Panayotu
ΕDΟΝ Yürütme Kurulu Üyesi
Güç ister. Hem de çok güç. Çözüm ve yeniden birleşme için cesaret, sınıfsal yaklaşım ve irade ister. Cesaretle gerçekleri görmenin kim kolay olduğunu söyledi ki, üstelik yaralar hala daha açıkken… Kıbrıslırumlar ve Kıbrıslıtürkler arasında kin ve düşmanlığı şu ya da bu biçimde sürdürme hedefine hizmet etmek için gerçek diye “kaydedilenler” hakkında değil; yaşananlar, gerçekler ve tarih hakkında konuşmak için güç ve cesaret gerekmediğini kim söyledi ki?
Suçlular olmaksızın suç, caniler olmaksızın cinayetler yok. Yurdumuzda da büyük cinayetler işlendi. Sivil halktan insanların, çocukların öldürülmeleri, nice köyün yok edilmesi, toplu mezarlar, tecavüzler… Yaptıklarıyla Türk istilacıyı yıkıp, öldürmesi için getiren Kıbrıslırumlarla iki toplum arasında yıllarca düşmanlığı besleyip körükleyenler aynı Kıbrıslırum çevrelerdir. Silahlarını meşru düzene karşı doğrultan ve Kıbrıslırum Solcuları, demokratları öldüren Kıbrıslırumlarla iki toplumunun insanlarına karşı akla sığmayan suç ve cinayetleri işleyenler aynı Kıbrıslırum çevrelerdir.
Kıbrıstürk toplumu içerisinde Kıbrıslırumlara karşı düşmanlığı besleyerek, yıllarca beyinleri, bilinçleri zehirleyenlerle, Kıbrıstürk toplumu içerisinde baş kaldırıp, iki toplumun dostluk ve kardeşliğinden söz edenleri öldürenler de, Kıbrıslırumlar aleyhine suç ve cinayet işleyenler de aynı Kıbrıslıtürk çevrelerdir.
Kurban edilenler… Fazıl, Andreas, Derviş, Kostas, Ayhan, Dimitris, Ahmet, Savvas … Kurbanların ideolojik kimlikleri hep aynıydı. Tıpkı katillerin ideolojik kimliğinin de aynı olduğu gibi…
Kıbrıs’ın iki toplumu arasında nefret ve fanatizmi sürdürmek için, adanın taksim edilmesi ve NATO’nun savaş arabasına bağlanması planlarını başarıya ulaştırmak için emperyalistler ve onların maşaları neler yapmadı ki…
Şiddet ve çatışmaların körüklenmesi, CIA’nın payroll makbuzlarında kayıtlı iki taraftan da milliyetçiler, Kıbrıs sorununa taksimci çözüm planları, Zürih ve Londra anlaşmalarındaki taksimci hususlar… halkımızı boyunduruğu altına almak isteyen emperyalistlerin kullandıklarından sadece bazıları…
Amerikan ve İngiliz emperyalistler kendi gayrimeşru planlarını yaşama geçirmek için iki tarafın da milliyetçilerinde kendileriyle işbirliği yapma arzusunda olanları buldular. Kıbrıslırum ve Kıbrıslıtürk milliyetçiler aynı madalyonun iki yüzüdür. Farklı noktalardan hareket ediyor görünseler de, aslında aynı yolda, yurdumuzun taksimi yolunda bir araya geliyorlar.
İki tarafın milliyetçileri Kıbrıslırumların ve Kıbrıslıtürklerin barış içinde bir arada yaşamalarının “imkânsız” olduğunu söylemeleri gerçekten kimlerin işine geliyor? Ortak geleceğimiz için mücadele eden Kıbrıslırumlar ve Kıbrıslıtürkler iki tarafın milliyetçileri tarafından hainlikle suçlandıklarında kimler sevinçle ellerini ovuşturuyor? Toplumlarımız arasında zıtlaşma, gerilim ve şiddetin sürdürülmesinin sadece ve sadece yurdumuzun bölünmesini isteyenlere hizmet ettiğini nasıl olur da anlamayız?
Kıbrıs halk hareketi olarak, geçmişte yaşanan acı olaylarda toplu sorumluluk kavramını reddediyoruz. Gerçekler dile getirilmelidir. İki toplumda da resmi tarihte ifade edilmeyen gerçekler dile getirilmelidir. Marx ve Engels’in yazdığı gibi, “her dönemde, hâkim düşünceler hâkim sınıfın düşünceleridir”. Kıbrısrum ve Kıbrıstürk toplumunda hâkim sınıflar kurdukları sistemle milliyetçilerin sorumluluklarını yıllarca inkâr ederek ve bir toplumun yaşadığı tüm kötülüklerin sorumlusu olarak diğer toplumu suçlayıp, yurdumuzun yaşadığı felaket hakkında emperyalizmin ve milliyetçiliğin sorumluluklarını saklayacakları görüşünü taşımaya devam ediyorlar.
Ancak bizi hesaba katmadılar. İki toplumda da sayıları binlerle ölçülen ve iki toplumun dostluğu ve kardeşliği için mücadele edenleri hesaba katmadılar. Yaşadığı tüm acılara rağmen, “karanlıkları aydınlığa çıkarmak” için “yanmaya” devam eden bir halkın tükenmeyen istek ve inadını hesaba katmadılar. Kıbrıslırumların ve Kıbrıslıtürklerin, Kıbrıs halkının tümünün hakları ve refahı için 90 yıldır mücadele eden Kıbrıslı emekçilerin partisini, AKEL’i hesaba katmadılar.
Boyun eğmiyoruz. Bir an bile. Biz yurdumuzu emperyalistlere, NATO’ya, Türkiye’ye armağan etmiyoruz. Ne “mavi kurtlara” ne de “boz kurtlara”…
Kıbrıs’ta barış engellenemez!