Με αφορμή τον καταρτισμό της νέας Γραμματείας της ΠΣΕΜ, με την ολοκλήρωση των μαθητικών εκλογών σε επίπεδο τάξης, κεντρικών μαθητικών συμβουλίων και ΕΣΕΜ, η εφημερίδα «νεολαία» επικοινώνησε με τη νέα πρόεδρο της ΠΣΕΜ, Γεωργία Γρηγορίου, για ένα πρώτο σχολιασμό της ατζέντας του οργανωμένου μαθητικού κινήματος.
Η προηγούμενη σχολική χρονιά ήταν η πρώτη μετά τη μεγάλη επιτυχία, για το μαθητικό κίνημα, της κατάργησης του θεσμού των εξετάσεων τετραμήνων. Ως νέα ηγεσία της ΠΣΕΜ, πώς αξιολογείτε ρεαλιστικά τα νέα σχολικά δεδομένα;
Η κατάργηση των εξετάσεων τετραμήνων ήταν μια τεράστια νίκη για το μαθητικό κίνημα. Ήρθε μετά από αγώνες διαρκείας, πολλών ετών. Πολλές γενιές μαθητών έζησαν τους αγώνες αλλά δεν γεύτηκαν τη νίκη! Με την κατάργησή τους, επειδή το μαθητικό κίνημα προτεραιοποίησε απόλυτα τον αγώνα και επειδή η νέα Υπουργός πρωτοαναλάμβανε το πόστο, το μαθητικό κίνημα έμεινε στον «αέρα». Ήταν ένας ευχάριστος πονοκέφαλος βέβαια. Μας έδωσε την ευκαιρία να ασχοληθούμε με κοινωνικά προβλήματα που υπάρχουν στα σχολεία μας. Για παράδειγμα, συνδιαμορφώσαμε με το Υπουργείο τη νομοθεσία για τον σχολικό εκφοβισμό και τη νεανική παραβατικότητα. Παράλληλα, θεωρήσαμε υπεύθυνη στάση να δώσουμε πίστωση χρόνου στη νέα Κυβέρνηση να παρουσιάσει τις πολιτικές της. Ο συνδιασμός των δύο παραγόντων, έφερε στην επιφάνεια πολλά προβλήματα που στοιβάστηκαν από προηγούμενες χρονιές. Πιο χαρακτηριστικό ήταν οι υποδομές. Για ολόκληρη δεκαετία ούτε και ένα σχολείο κτίστηκε. Την ίδια στιγμή, τα υφιστάμενα κακοσυντηρήθηκαν. Σαν αποτέλεσμα, τα σχολεία θυμίζουν ερείπια σε πολλές περιπτώσεις. Δεν είναι μόνο αυτά. Η συντηρητικοποίηση εντάθηκε, μας κυνηγούν για «τρίχες» και στολές, προστέθηκαν και τα κινητά στην αστυνόμευση. Τα δεδομένα στα σχολεία μας δεν είναι τα καλύτερα.
Ποια αιτήματα προτεραιοποιεί η ΠΣΕΜ ενόψει της νέας σχολικής χρονιάς;
Θα ασχοληθούμε με δύο κύρια ζητήματα, χωρίς να σημαίνει ότι είναι τα μοναδικά. Το ένα αφορά την τεράστια ύλη που διδασκόμαστε και τον τρόπο που τη διδασκόμαστε. Αν πάρακολουθούσαμε ένα μάθημα πριν 20 χρόνια, δε διαφέρει σε τίποτα με το μάθημα που διδασκόμαστε σήμερα. Αυτό δεν είναι προβληματικό; Παράλληλα, η ύλη είναι τεράστια! Δεν υπάρχει προτεραιοποίηση στο τι μαθαίνουμε και πως το μαθαίνουμε. Είμαστε στην εποχή της ακατάσχετης πληροφορίας. Ο καθένας διαθέτει ένα σούπερ υπολογιστή στο χέρι του. Αντί να μαθαίνουμε πως να αξιολογούμε και να κρίνουμε την πληροφορία, διδασκόμαστε πληροφορίες. Δημιουργείται μεγάλο πρόβλημα με αυτό τον τρόπο.
Η δεύτερη προτεραιότητα έχει να κάνει με τους εσωτερικούς κανονισμούς λειτουργίας των σχολείων. Οι κανονισμοί αφορούν διάφορα πράγματα: το όριο απουσιών, τη στολή, τη συμμετοχή ή όχι των Κεντρικών Μαθητικών Συμβουλίων στον καταρτισμό των κανόνων του σχολείου, το ρόλο των Κ.Μ.Σ. και γενικά, την ευχέρεια που έχουν οι Διευθύνσεις να καθορίζουν μόνοι τους πώς θα εφαρμόζουν τις κατευθύνσεις του Υπουργείου σε όλα τα πιο πάνω.
Πόσο ανταποκρίνεται το Υπουργείο Παιδείας σε αυτά τα αιτήματα; Θεωρείτε μπορούσαν να γίνουν περισσότερα;
Πάντοτε υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά, για να λέμε και τα καλά. Η υφιστάμενη Υπουργός είναι δεκτική στο να ακούει τους μαθητές. Υπάρχουν και μελανά σημεία. Για παράδειγμα ότι προχώρησαν με την απαγόρευση κινητών, χωρίς να εισακουστούμε. Σε γενικές γραμμές, ειδικά όταν συγκρίνεις συμπεριφορές προηγούμενων χρόνων, η αποτίμηση είναι θετική. Εννοείται δεν χαριζόμαστε σε κανένα. Η ΠΣΕΜ δε δίνει λευκή επιταγή.
Συχνά οι μαθητές γίνονται στόχος έντονης κριτικής, όσον αφορά τον συνδικαλισμό, από άτομα που υποστηρίζουν ότι μόνη έγνοια σας έπρεπε να αποτελεί το διάβασμα. Πως βλέπετε εσείς αυτή την προσέγγιση;
Οξύμωρη. Παρακολουθώ τη συζήτηση που ξεκινά δειλά-δειλά για δικαίωμα ψήφου από τα 17 χρόνια. Δηλαδή, θέλουν άβουλα όντα που να ψηφίζουν αλλά να μην έχουν άποψη; Τα μαθήματα, το διάβασμα είναι προτεραιότητα, δε λέμε το αντίθετο. Όμως αποδείξαμε πολλές φορές ότι έχουμε κριτική άποψη, έχουμε θέσεις, ωριμότητα να καθορίζουμε «πολιτικές». Θέλουμε ελεύθερο συνδικαλισμό, είμαστε πολίτες, έστω και νεαροί σε ηλικία. Όλοι όσοι αμφισβητούν τα οφέλη του συνδικαλισμού και της πολιτότητας ανάμεσα στους μαθητές, ας έρθουν από το συνέδριο που πραγματοποιεί η ΠΣΕΜ να ακούσουν τις τοποθετήσεις των μαθητών. Ας παρακολουθήσουν τη διαδικασία που ακολουθεί η ΠΣΕΜ για να αναδείξει και να συζητήσει ένα ζήτημα. Είναι εύκολο να παρασύρεσαι και να νομίζεις ότι όσοι «κάνουν θόρυβο, χωρίς να λένε κάτι ουσιώδες» είναι και η πλειοψηφία. Η νέα γενιά όμως, δεν είναι αυτό που βλέπουμε στις οθόνες των κινητών μας, στο tiktok και τα social media.
Επομένως, πώς συμβάλλει η ΠΣΕΜ στην υλοποίηση του σχολικού περιβάλλοντος που επιθυμούν και διεκδικούν οι μαθητές;
Η μεγάλη εικόνα που επικρατεί στα σχολεία είναι ότι αν ρωτήσεις 100 μαθητές αν είναι ευχαριστημένοι με το σχολικό περιβάλλον, θα απαντήσουν αρνητικά. Η ΠΣΕΜ είναι η φωνή των μαθητών, μαθητριών. Ο φορέας υλοποίησης της αλλαγής που ζητούν οι μαθητές, μαθήτριες. Όσα δεινά βλέπουμε στα σχολεία, προσπαθούμε να τα αλλάξουμε. Και οι αγώνες αυτοί έχουν αποτέλεσμα. Κάθε θετική αλλαγή στα σχολεία -και δεν το λέω με αλαζονεία- έχουν την σφραγίδα ή τη συνδρομή της ΠΣΕΜ. Και αυτό έρχεται μέσα από πολυεπίπεδους αγώνες. Συναντήσεις, συζητήσεις, παρουσία σε συνεδρίες της Βουλής, παρεμβάσεις στα media, τοποθετήσεις πανό, θεματικές εκδηλώσεις εντός και εκτός σχολείων, αποχές από τα μαθήματα, συμβολικές κινητοποιήσεις, δημοψηφίσματα, εκδηλώσεις συλλογής προβλημάτων, συνεδρίες Σωμάτων των μαθητών, πορείες, το παγκύπριο ετήσιο Συνέδριο της ΠΣΕΜ κ.α. είναι κάποια από τα εργαλεία που ανά περίπτωση, αξιοποιούμε!
Η ΠΣΕΜ γνωρίζει από αγώνες. Οι μαθητές εκλέγουν ελεύθερα την εκπροσώπηση τους. Από το Συμβούλιο της κάθε τάξης, μέχρι το ΚΜΣ του σχολείου, από την Επαρχιακή Συντονιστική Επιτροπή (ΕΣΕΜ) μέχρι τη Γραμματεία της ΠΣΕΜ.
Συντακτική Επιτροπή